"අහ්....නැවතත්...
කවුරුන්ද මේවා මෙතන සෑමදාම තබන්නේ????"දස්කාල් මේ කල්පනාකරන්නේ දැන් සතියක පමණ පෙර සිට සැමදාම නොවරදවා කුටියේ ද්වාරය පාමුල කිසිවෙකු තබා යන ධවල රෝස පුෂ්පයන් පිලිබදව
සැමදා මෙන් අදත් පුෂ්පයන් රැසක් ද්වාරය පාමුල තබා ගොසින්...
"මෙතරම් ධවල රෝසයන් කොහින්ද??මේ අසල ස්තානයක් නැහැනෙ මෙතරම් මේ පුෂ්පයන් නෙලා ගැනුමට....
රාජ්කීය උද්යානයේ පවා ධවල රෝසයන් තිබුනද මෙතරම් නෙලා ගැනුමට තරම් රෝස පුෂ්පයන් එහි නැහැ...කිමද ධවල රෝසයන් අවාසනාව ගෙන එනබවයි එකල පවසන්නේ....මිත්යා අදහස් නිසා රාජකීය උද්යාණයේ මේ පුෂ්පයන් එමට නෑ........ඉදින් කවුරුන්ද මේ
"ඇරත් කවුරුන්ද දන්නේ මාගේ ප්රියතමය මෙය වග"
කෙතරම් අවාසනාව ගෙනෙනු ලැබුවද දස්කාල්ගේ ප්රියතම පුෂ්පය මෙයයි.....
"හහ්...අසමජ්ජාතියට එසේනම් පෙම්වතියක්ද සිටිනවා...නොවරදවා පුෂ්පයන් එවීමට තරම්..."
මෙතරම් වේලා කල්පනාකරමින් සිටි දස්කාල්ගේ දැහැන බිදුනේ පෙරදා තැනූ සයනය මත සිදගෙන කටකොනකට සිනහවක් නගාගෙන පවසන පවුරුගේ කටහඩින්....
"එසේයි එසෙයි...සිටිනවා.....කවුරුන්ට මා අමතක වූවාත් මේ පුෂ්පයන් එවන්නාට නම් මා අමතක වෙන්නෑ කිසිදිනෙක හුම්...එබැවින් ඒ තැනැත්තාට උසුලු නොකරනු තමුන්...හුම්"
ගස්සා පද්දා හැකි උපරිමයෙන් පවුරු වෙත රවා යන දස්කාල් දෙස බැලූ පවුරු..
"අසමජ්ජාතියෙක්ම තමයි"
මුවකොන් අඹරා පැවසුවා....
************************************
සූර්ය මාලිගය"හහ් ....නැවතත් ආක්රමණයක්"
සිංහාසනය මත සිදගෙන සිටි රජුන් කෝපයෙන් කෑගැසුවේ ආමාත්යවරුන් බිම බලාගනිද්දි...
"භූමිය දෙස නොව..මෙහි බලනු මෙහි...........උන් එහි ග්රාමයන් ත්රිත්වයක්ම විනාශ කරනකන් තොපිලට කිසි තොරතුරක් නොආ බවද කියන්නේ......උන් මටම මේ මටම අභියෝග කරලා ලිපි එවනකම් තොපිල එකෙකුට තොරතුරක් නොආ බවද පවසන්නේ...කියව....මුග්ධයොද තොපි....කෝ තොපේ ඔත්තුකරුවෝ..කෝ උන්...සියල්ල සිදු වුනාට පසුව පවසන ඔත්තුකරුවන්ගෙන් මොනව කරන්නද බොල....ප්රධාන අමාත්ය නමට පමනද.......අරහෙ රටවැසියෝ මාවම කනවා.....අසාර්තක රජෙක් කිය කිය..අසාර්තක නොවී තියේවිද තොපි වගේ උන් මැදුරට ලග්ගගෙන ඉන්දැද්දි......."
STAI LEGGENDO
°°කාල_දේව්°°[H͟i͟s͟t͟o͟r͟i͟c͟a͟l͟ ͟B͟L͟]
Narrativa Storica"මේ එක් ශිෂ්යයෙකු තම ගුරුන්ට දෙන වදනයි_ එක් බාලසොයුරෙකු තම වැඩිමලා හට දෙන වදනයි__ මා ඔබ වෙනුවෙන් බලා සිටිනවා_ ඔබ කොහි සිටියත් ඔබ සොයා පැමිනෙනවා_ ඔබව සුරකිනවා_ ඔබ වෙනුවෙන්ම මියයනවා_"...