°°කාල_දේව්°°[H͟i͟s͟t͟o͟r͟i͟c͟a͟l͟ ͟B͟L͟]

__°10°__

"නුඹ කුමක්ද සිතන්නේ අසුර සෙන්පති ගැන"

දස්කාල් තමාට එහාපසින් සිටිනා පවුරුගෙන් ඇසුවේ තම සයනය මත උඩු අතට සැතපෙමින්....

"කුමක්වත් නෑ"

"අහ්..."

"ඔහු ව මගේ දෑසට දකින තුරු ඔහු හා සටනක් කරන තුරු මා ඔහුගේ ජාතකය විනිශ්චය කරන්න යන්නැහැ"

සුපිරුදු ලෙසටම දස්කාල්ව ගනනකට නොගෙන පවුරු පැවසූ විට දස්කාල් තොල් නොපිට පෙරලා ඔහුට විරිත්තුවා.....දැන් බොහෝ වේලාවක සිට දස්කාල් පසුදා ගමන ගැන ඇසුවත් පවුරු නෙවෙයි කිසිවක් පවසන්නේ

"ඇත්තටම කුමටද සෙන්පති සමුද්‍ර සේනාව අතහැර අප සමග පිටවයන්නේ"

දස්කාල්ගේ මේ නොනවතින ප්‍රශ්නයන් හමුවේ ආතතියට පත් පවුරන්ද කෝපයෙන් කෑගැසුවා

"ඉදින්...දැන් කුමක්ද නුඹට තිබෙන ගැටලුව.....කුමරු අනකලා අප පිටව යනවා....එපමනයි....හේතූන් අනවශ්‍යයිනෙ....කුමටද ගමන යන්නේ...කිමද තනිව යන්නේ....ඒ සියල්ල ඔය සෙන්පතිම බලාගනීවිනෙ.....කිම නුඹට මෙහි දමායන්න අපහසු කෙනෙකු සිටිනවාද?"

පවුරුගේ සමච්චල් හඩ ඇසුනු දස්කාල්ගේ මුව ඇදව ගියේ සැමදා තමා මෙලෙස ඔහු අසල පරාජයට පත් වන නිසා.......එක්වැරම යමෙකු සිහියට නැගුනු දස්කාල්

"එහෙයි....යමෙක් සිටිනවා....නුඹට දැනගැනීමට අවශ්‍යද?"

එක්වරම සයනයේ කොනට පෙරලී ගොස්  පවුරුගේ සයනය අසලටම ගිය දස්කාල් ඇසුවේ පවුරන්දගේ කඩවසම් නමුදු තමාට සමච්චල් කරනා උවන දෙස බලාගෙන

"හහ්...මට කුමටද එය"

දස්කාල්ට පිටුපා හැරුනු පවුරු දෙස බලා මහහඩින් සිනහසුනු දස්කාල්

"මා කීවේ ධවල පුෂ්ප ගෙනෙන්නා ගැන"

"ඉදින් මට කිම"

"හපොයි...හොදයි හොදයි....එය නොවේ..පවුරු ඔබ දන්නවාදමකර සෙන්පති පිළිබදව"

එයත් සමග නම් පවුරු නැවතත් දස්කාල් දෙසට හැරුනා....

"අසා තිබෙනවා ......කුමටද?"

"කිසිවක් නැහෑ....නිකමට.....ඔබ සිතන්නේ කුමක්ද"

"පෙර කී දෙයමයි...ඔහු දකින තුරු කිසිවක් කිව නොහැකියි"