Finally I've Found You : Redefined Version [COMPLETED]

Chapter 22: Journey to Vigan (PART 2-3)

After we ate sa labas, andaming mga tourists na pumupunta sa Vigan lalo na pag bakasyon, it's amazing lalo na din pagdating sa mga historical places sa Vigan, with a lot of Spanish Influence, napakaganda pala ng mga kagamitan at mga pampasalubong, andaming choices, andaming magagandang bagay sa Vigan, kaya naman napaWOW ako sa Vigan, just as na napaWOW! din ako ni Daniela na tubong taga Vigan.. "BOLERO ka talaga cutie!" aniya (sabi niya). Well as we roam around sa ilang mga interesting places sa sites (Kalye Crisologo etc.) I observed na napakadaming mga taong nageenjoy sa food, kaya naman inakit kami ng mga kapatid ko ni Tita Marian na kumain sa pabirito nilang resturant ni Daniela. Pagpasok namin sa pintuan ng Resturant ("Flores De Blanca") style Mexican siya dahil karamihan sa speciality ay humba at solvia meat, kahit na natatakam ako ay pigil-pigil at nakakahiya kay Tita Marian, sa Resturant din na iyon makikita ang isang luxurious painting ni Pablo Picasso na Le Rêve (The Dream) na tumutugma sa tagline ng resturant na "Siéntase libre para degustar la cocina más allá de los sueños de uno!" na ang ibig sabihin sa english ay "Feel free to taste cuisines beyond one's dream" . Finally! nung dumating ba ang mga order ay isinerve ng waiter ang paborito nila nina Tita at Daniela na Grilled Humba with Spanish Blanca (Spanish Hot sauce) na tila naman napakasarap! Well.. Basta taste nina Daniela! Asahan niyong DA BEST YAN!.

After naming kumain ay umuwi na kami sa apartment nina Tita Iya, lead of the way si Tita then sumunod ang mga kapatid ko then kami ni Daniela sa naguusap kami sa naging buhay niya dito before Quezon, pero bigla siyang napatigil sa harap ng isang bungalow na bahay na may nakalagay na " Space for Rent", Napatulo ang luha ni Daniela at dahan-dahan na lumingon sa akin at sinabing "Averone, napakasakit dumaan dito" sabi ko "What's so special eh apartment naman ito? Hindi ito horror house" sabi niya in a very deep voice habang naiyak "This... this used to be our home, napaka... Bigat maalala ang huling nangyari sa akin before we go to Quezon and that changed my life at nakalimutan ko ang memories of my childhood" sabi ko "I'm sorry to hear that , mamaya nalang tayo mag usap".

Ng makarating kami ng bahay ay nagsimulang mag open si Daniela sa namgyari sakanya before they based in Quezon, sabi niya:

(Daniela's POV )
Averone, I never felt that I was a child since I was 7, me, my mom and my dad, he's name is Carlo, were so happy! nasa akin na ang lahat hindi ang mga materyal na bagay, kundi ang kalinga ng mga magulang, but one that passed away.. Nagkaroon ng pagnanakaw sa isang pawnshop, since police si daddy, hinabol niya at inatuhan niyang pigilan ang mga suspect, pero nabaril siya, I was at school back then, INABUTAN KO NALANG SIYA SA MORGUE! Bangkay na! Ang sakit!. After several years ay ipinagpatuloy namin ni mama ang buhay namin, but... I thought ako na ang susunod kay daddy, nilooban kami ng magnanakaw sa bahay at binigay namin lahat ng gusto nila to spare our lives, pero nanlaban ako.. For my mom's safety, and I end up injuring myself, broken arms and legs, nasalinan pa ako ng dugo, that's the reason na halos ilang buwan kitang hindi naka-chat...." Sabi ko, ay wag na munang alalahanin ang mga masasamang pangyayari at alalahanin na ang mga bagong masayang nangyari sa buhay niya. Then after that, natulog na kami and we will be ready for the next day..

(5:00 am)

Ginising kami ni Tita Marian at maghanda na daw kami dahil mamarcha daw ang Vigan Troup Major at mag aalmusal kami bago pumunta si Tita sa dapat niyang asikasuhin, agad naman kaming kumilos at naghanda bago kami lumabas.

Mga bandang 7:30 am ay nagmarcha na ang mga magigiting ma Troupe men ng Vigan ( soldier trainees ) na handang ialay ang buhay nila makapagbigay lang ng karangalan sa Vigan, madami ding mga tao at deboto sa simbahan ang nakitunghay sa marcha, then kumain na kami sa isang breakfast stall, still, masyado pang maaga at wala pa masyadong amusement na available sa Vigan kundi ang mga shops ay isinama muna kami ni Tita Marian sa kanyang aasikasuhin, well sa isang malaking shoelast factory namamahala ang Tita ni Daniela at kami'y stay put lang sa office ni Tita Marian buong maghapon! Well, kwentuhan lang talaga kami nina Daniela with Karlene at sina Zandry at Ry naglalaro ng tablet, pameryenda din kami ni Tita Iya buong maghapon at pagsapit ng 5:30? Maguuli na kami and the start of another adventure.

Sabi ni Daniela "So? Ano na plano natin Averone?" Then sabi ko "What.. What plan? She replies back "Plano natin ngayong hapon? Malapit na gumabi! Siya" suggest ko sakanya ay mag gala nalang muna total, kami naman ng mga kapatid ko at sina Daniela ay totally LAYAS. Then nagsimula ng magsipagpasyalan ang libo-libong mga turista, biyahero at mga namamasyal lang na naglipa sa bawat sulok ng Vigan Site, maya maya ay nagsimula na ang Dancing Fountain Lights, inakit ko si Daniela pero pinigilan niya ako at sinabing "We will watch there, on our last day here, It's complicated to tell you now, kumain nalang tayo" Nagtaka naman ako kung bakit kinakailangang sa last day pa? Pero sumunod nalang ako and she might be up to something special.

Grabe panay kami ng kasiyahan! Ang saya namin! Wooohh! Different street foods ang aming natikman, naguli-uli, and nangalesa kami! Hehe ang sayang mag horse-ride sa gabi, you see all the people, since may phobia si Zandry sa kabayo from his childhood experience, nagpaniksik siya sa likod sa gitna ni Karlene at Ryanwillie while kami ni Daniela nasa front seat katabi ng Equestrian, it was such a fun experience talaga,,...,, And this kind of setup last the whole week.