(KARLENE'S POV)
"Ate Daniela! Anyare ba sayo? Para namang may kiti-kiti sa pwet mo?!" Bungad ko kay Ate Daniela n medyo may pagkainis, kanina pa siya ganyan eh.. Nakakadala din! Parang gusto ko na ding maglakad at maglakad eh! Hayyyy naku Ate Daniela! "Munchkin, may mali eh, parang may mali" sagot niya sa tanong ko na natatakot... "Ano bang mali Ate? Eh.. Hinde naman nambababae si Kuya ah" sabi ko ng madehadong tono.. "Si Charlene kasi eh, parang she's up to something " sabi ni Ate na nanginginig ang buong katawan... Hinawakan ko siya ar sinabi kong "Kalma ate, hindi na ulit makakalapit si Ate Charlene kay Kuya Av". Nagmakaawa at Nakiusap si Ate Daniela na tulungan siya na wag maging kay Ate Charlene kay Daniela... Nakiusap siya ng todo at nagsabing pakiusap.. At nangako ako.. Tutulungan ko si Ate Daniela.
Maya-maya ay dumating na si Kuya Averone galing kung saan man at bungad sa kanya ni Ate Daniela... "ANG TAGAL MO NAMAN! SAAN KA BA NANGGALING!?" Sigaw ni Ate na para bang niyanig ang buong kapitbahay, hinatak naman siya ni Kuya Averone at pumasok sila sa kwarto para mag-usap..
(DANIELA'S POV)
Nang masaraduhan na ni Averone ang pintuan ng kwarto niya ay agad na akong nanginig sa kaba, hindi dahil sa may gagawin kaming masama.. Kundi sa mga sasabihin ni Averone..
(CONVO)
Averone- Daniela... About kanina...
Daniela- ANONG KANINA? Pumunta ka sa kapitolyo para mag asikaso ng work application mo diba?
Averone- Hindi yun ang inasahan ko eh..
Daniela- EH ANO????!!!!!
Averone- A-A-Ano E-eh s-s-si....
Daniela- ANO PABITIN KA NAMAN EH! DIRETSUHIN MO NAMAN AKO!
Averone- Charlene... she.. kissed me...ON THE....lips.. Pero...
(*Sinampal ni Daniela si Averone ng malakas na hagupit ng kaliwa't- kanan*)
Daniela- P*TA NAMAN AVERONE! HOW DARE YOU!!!! TRAYDOR KA!!!!
Averone- TEKA NAMAN DANIELA.. HINDI KO ALAM! SORRY! PAGUSAPAN NAMAN NATIN TO PLEASE!
Daniela- ANONG USAP? WALANG USAP! SINASABI KO NA NGA BANG LALANDIIN KA NI CHARLENE EH!!!!!!! THIS IS IT! PINAKITA NA NIYA ANG TUNAY NIYANG KULAY!!!!!!!!!!!!!!!
Averone- Daniela... please.. (*Muling sinampal ni Daniela ng isa si Averone)
Lumabas ako ng kwarto na iyak ng iyak sa takot na muli na silang magkakabalikan ni Charlene.. Pero lalaban ako! LALABAN AKO! Patakbo akong bumaba ng hagdanan at nakita ko ang mga kapatid ni Averone na nakatingin sa akin.. "Ate Daniela, Anong nangyari sa inyo ni Kuya?" Sabi ni Karlene, "Keme mo Ate Karlene! Eh Naiyak si Ate Chenez Daniela, melemeng sa alamang, nag LQ chila!" Sagot ni Zandry na antipatika.. "Ate DanDan, away bu kayu Kuya?" Tanong ni RyanWillie na pautal-utal.. "Okay lang ako.. May-May-May.. May naging pagtatalo lang kami ng Kuya niyo..". "DANIELA! Saglit!" Nagtatakbo ako palabas ng bahay nina Averone at hinabol niya ako.. ,Niyakap niya ako at sinabing aayusin niya ang lahat..! Hindi na ako umimik at tinapik ko nalang siya...
Nang makadating na ako ng bahay ay agad kong sinuot ang salamin ko para hindi mahalata ni Mama ang namumugto kong mga mata, sinabi ko lang kay Mama sorry at medyo ginabi kami sa paggawa ng activities.. Pinaghanda naman ni Mama ako ng hapunan habang nagbibihis ako.. Sa gulat ko sa narinig ko kay Averone na hinalikan siya ni Charlene! ARGHHHH! GRABE ANG SAKIT! PARA NILA AKONH BINABOY! ARGHHHH! Pero Charlene! LALABAN AKO! OO LALABAN AKO!
(AVERONE'S POV)
It's 12:00 midnight, hindi pa din ako makanali, grabe, naka 3 tasa na ako ng kape grabe akala ko ba ang kape anti-oxidants? Pero bakit hindi pa din ako umaalsa! Shet! URGHH! Tinatawagan ko si Daniela pero ring lang ng ring! DANIELA SORRY NA!!!!
(*Tinitingnan lang ni Daniela ang cellphone niya habang nagriring at umiiyak, pero hindi niya ito pinapansin at nakahiga lang siya at umiiyak*)
"DANIELA, SAGUTIN MO NAMAN!" Sigaw kong desperadong humingi ng atensyon niya, gusto ko sanang ibato ang cellphone ko pero hindi ko magawa kasi wala akong pambili ng panibago.. Kaya naman sa sobrang sakit ng pakiramdam sa puso ko ay nakatulog ako...
"KUYA! KUYA! KUYA! GISING! MAY PASOK KA PA!!!!" Bungad ni Karlene na gumising sakin.. Ng tumingin ako sa orasan ay 30 minutes nalang bago magpasukan at magring ang bell sa school..... Kaya naman halos lumipad na ako sa mga kilos kamamadali at nagayos saka ako dali-daling pumasok.
Ng makadating ako ng school ay saktong pumapasok ang mga kaklase ko, sumalubong sakin ang barkada at bumati ng Good Morning, binati ko din sila at tinanong kung bakit wala si Daniela, sinabi nila na nasa ospital si Daniela at sinabi niya na wag sasabihin sakin kasi ayaw na daw niya akong mag alala, pero bilang boyfriend niya, respeto ng barkada sa akin na dapat kong malaman ang lahat... Kaya naman ako'y nagtatagpo na palabas ng gate at nakiusap ako na kinailangan ko munang umalis at naospital ang isang kamag-anak, kaya naman pinalabas ako ni Manong Guard at sumakay na ako ng pedicab at tinawagan ko si Tita Marian, sinabi ni Tita Marian na nasa "Mt. Carmel General Hospital" si Daniela, sa Candelaria pa iyon kaya nagbus na ako papuntang Candelaria...
"ANONG ROOM PO NI DANIELA LABORTE?" Tanong kong pagod na pagod sa information corner "Room 134 po Sir" sagot ng nasa info, nagpasalamat ako at magtatakbo na ako papuntang room 134, ng makadating ako ay bumungad sa akin ang yakap ni Tita Marian, halos maguho ang mundo ko ng makita ko si Daniela na nakahimlay sa kama niyang may oxygen, sinabi ko kay Tita Marian na kung bakit sinugod si Daniela, sinabi ni Tita Marian na may sakit si Daniela na nati-trigger lang pag may intense emotional events na nangyari.. So ganun si Daniela, kaya sinugod siya ng hating gabi... Daniela? Bakit? Bulong ko sa kanya.. Sinagot niya "Ayoko n-nang m-maging pabigay sa-sayo" sinabi ko na masyado ko siyang mahal para maging pabigat siya sa buhay ko, niyakap ko siya at niyakap din niya akong pagkahigpit-higpit... Hayyy Daniela, wag namang ganito amg pinagdadaanan mo, nahihirapan din ako...
Lumabas muna ako sa room para magpahangin at bumili ng meryenda nina Tita at Daniela, sa sobra kong inis ay tinawagan ko si Charlene, "CHARLENE NAKITA MO NA ANG GINAWA MO? SA GINAWA MO AY NASAKTAN NG TODO SI DANIELA!!!! NASA OSPITAL SIYA NGAYON!" ..... Pero iba ang bumungad na salita sa kabilang linya... Ang nanay ni Charlene, tinanong ko kung nasan si Charlene, sinabi ni Tita na kahapon daw ay naaksidente si Charlene nagkasalubong ang kotse niya at ang isa pang kotse, nasa "St. Lukes Hospital si Charlene" sa Manila. Binaba ko ang telepono ko at nakonsiyensya naman ako sa mga sinabi ko... Pero hindi ko pwedeng iwan si Daniela, sa kabila namang banda.. Kailangan kong humingi ng tawad kay Charlene... Hindi ko na alam ang gagawin ko AAAAAAAAHHHH! DANIELA! CHARLENE! ANO BA ITONG NANGYAYARI SA INYO !!!
BINABASA MO ANG
Finally I've Found You : Redefined Version [COMPLETED]
Romance"Sa Simula, what i've thought is that life is like a sheet of paper, kapag walang sinusulat, walang laman ang bawat pahina, ibig sabihin, tumitigil ang mundo mo, tumitigil ang buhay mo. I just need someone to fill the paper of my life for it to move...