(DANIELA'S POV)
Balik na ulit kami sa business para sa mga work applications namin at kailangan na naming magseryoso.. So, napakaaga kong pumunta ng school para nagprepare na at may dala din akong carbonara, para sa mga batkada ko na niluto ni Mama para magkakasama kaming chumibog ng meryenda pagkalabasan at pupunta kami sa Plaza sa Mini Conference Room, nag announce na ang Academy na "No Classes this afternoon ang 4th-Year Students" kaya naman pagnakapagdismissal na sa tanghali ay diretso na kami sa Plaza.. Dumating na ang mga barkada, una si Gerlie then sina Lucky at Fuzzy at huling dumating ay si Derrick.. Eh... Asan si Averone? Seryoso kong tanong.... Hindi daw nila macontact kanina pa at dahil doon ay sinubukan ko siyang i-contact, pero cannot be reached eh.. Hangga't sa pumasok na ang Prof namin para mag discuss.... Nakaantabay ako sa pintuan at baka dadating si Averone... Pero lumipas ang first period ay hindi siya dumating.. Nag-second period na at si Sir Ernan ang Prof, sakto, we all heard a door crack-open... Kaya naman napatingin kami at sino yung pumasok, si... AVERONE?. Nag Good Morning naman siya at sinabi ni Prof. na "Mr. Sison, you're just on time! For my Subject!" Sabi naman ni Av ay "Sorry Sir, I ran into some traffic eh.. Sorry po" then umupo na si Averone at binati ng magkakabarkada... Binati naman ako ni Averone and I asked him kung bakit siya late.. Hindi na siya nakaimik at tila tamlay, ng hinawakan ko siya sa kamay ay mainit siya, may lagnat ba siya? Ng hinipo ko ang leeg niya ay nakakapaso sa init... Grabe nilalagnat nga si Averone, not just that, putla ang labi niya at namumula-mula siya.. Ngali-ngali akong sumigaw na papuntahin siya sa clinic pero pinigilan niya ako at kaya naman daw niya... Eto naman kasing si Averone, masyadong masipag kaya kahit may sakit ay todo banat pa din.
Well as the period goes by hanggang magdismissal ay sabay-sabay kaming pumunta sa Plaza, pero sinabi naming barkada na magpahinga na muna si Averone, pero nagpumilit siya at hindi namin mapigil... Ayun, tahimik kaming nagawa ng aming requirements para sa application, tapoa nakain kami ng carbonara na niluto ni Mama, well hindi ganun kasaya pag hindi naimik si Av, siya kasi ang "Life of the Group" eh, siya ang nagbibigay buhay, nagpapatuwa at nagpapasaya samin... Pero ngayon ay wala lang, parang nagawa lang ng activity sa classroom, tahimik, pero kita namin sa mukha ni Averone na kaya siya nagkasakit ay gawa ng stress at depress. Sabi nga ni Fuzzy "Hindi makeme ang mukha ni Av-Av, mukhang malalim ang iniisip" Nag alala na kami at hindi namin alam ang pinagmulan ng stess niya.. Bakit kaya? May kinikimkim kaya itong si Averone? Maya-maya ay tumayo si Averone at sumuka sa damuhan, agad namin siyang nilapitan at dinala sa malapit na clinic, nawawalan na si Averone ng malay kaya dinala namin siya sa nalalapit na clinic at ipina-check up siya, sabi ng doctor ay may Gastric Failure daw si Averone, kakulangan sa pagkain at hindi kumakain ng tama at tama sa oras, plus, stress at pagod... Niresetahan din siya ng mga gamot na iinumin niya. Nagpasalamat na kami at umuwi na kaming magkakabarkada at sa susunod nalang namin ututuloy ang paggawa ng application.
Mahirap na ang lagay ni Averone kaya inalalayan ko siya at sinamahan hangga't sa paguwi, sinabi niya na wala ang mama at papa niya dahil may inaabyad sa insurance while napasok naman ang mga kapatid niya, so dumiretso naman kami sa bahay namin at doon ko muna pinagpahinga si Averone, wala naman si Mama at nasa work niya kaya naman agad ko siyang inilapag sa kama at hinubadan ng polo, tinanggalan ng sapatos at medyas at pinunasan ng pawis.... Nagbihis ako ng dalian sa banyo at nagluto ng sopas para kay Averone, at ng maluto ko na ay pinapakain ko siya at sinusubuan.... Nakakailang subo palang si Averone ay sinusuka na agad niya, pero pinipilit niya para gumaling agad.. Pinainom ko din siya ng gamot na niteseta sa kanya at pinagpahinga ko na siya. Ng makahugas ako ng pinggan ay tiningnan ko si Averone at tulog na tulog na... Pero basang-basa siya ng pawis, kaya naman hinilamusan ko siya at nilagyan ng towel na may maligamgam na tubig sa ulo at pinahidan ng alcohol ang katawan niya para bumaba ang lagnat, hindi ko napigilan ang feelings ko na ibuga habang hinahaplos si Av. "Averone, ang sarap mong alagaan, ikaw pa ang caring sa nag aalaga, nakakapanlambing kang tingnan, Mahal na mahal kita at aalagaan kita" sabay hinalikan ko siya sa noo at tinabihan ko siya pagtulog, nakatingin na nakatingin lang ako sa kanya hangga't sa last thing I remembered, nakatulog na ako.
i wake up... And check the time .. It's 5:40 pm at malapit ng umuwi si Mama, agad kong niyapos si Averone pero wala na siya sa kama, hinanap ko siya at nakita ko siya sa labas ng bahay sa may backyard, nagpapahangin lang daw siya... Niyapos ko siya at sinabi niya na okay lang siya.. Mahal ko siya.. Sabi niya, medyo okay na siya at isang anghel ang mag alaga sa kanya, HAHAHA! Itong si Averone! May sakit na nga ay nagawa oang mambola. Pumasok na kami sa loob ng bahay at tinulungan ko siyang mag ayos at inihatis ko siya sa bahay nila.. Sinabi ko na don kina Tita ang kundisyon niya at pwede siyang umabsent hangga't sa gumaling na siya..
(Three days ng hindi napasok si Averone)
Hindi pa din napasok si Av, pero kailangan niyang magpahinga dahil stress na stress siya, nakakaawa naman tingnan na ang mukha ni Averone ay nababahiran ng sakit, kaya naman nag aalala padin ako until now. May pumasok sa pintuan and I expect si Fuzzy at Gerlie yun dahil ibibigay nila sa akin ang journals ng maaga, pero it's? AVEROOOONE? Niyakap niya ako at sinabi niyang he's good na.. So ng makadating ang barkada ay nagdiwang kami at nakarecover na si Averone na Babes ko ^_^*
(FRIDAY)
Absent ako dahil kukuha ako ng permit sa DepEd para sa work application, this is it! Sana mapadali ang lahat, tinext ko
Si Averone na magkita kami sa waiting shed ng street namin at dumating siya doon in no time..... Sabay lumakad na kami papuntang terminal ng papuntang Manila (Bus) at nagbiyahe na kami, sa biyahe namin ay parang medyo masakit ang ulo ko, kaya naman nag alala si Averone at inabutan niya ako ng gamot, pero sabi mo ay wala lang iyon at gutom lang ito.. Kaya naman mamaya-maya at pumara kami sa Tiaong Stop Center, at bumaba na kami, hindi kasi kami nakapaghanda ng babauning pagkain eh tsaka mahirap na lalo na't on the budget kami. Pero ililibre na daw ako ni Averone, kaya naman papasok kami ng McDonalds..Suddenly... May tumawag kay Averone.. I don't know lang ha.. Pero I felt different, I look at Averone first at namutla siya... Bumitow siya sa handle ng entrance ng McDo at tumingin sa tumawag sa kanya.. Actually nakasakay siya ng isang magarang kotse.. I look at that person intently, parang kakaiba ang feeling ko eh.. IS THERE SOMETHING WRONG? Kaya naman humawak na ako sa kamy ni Averone at ngayon ko lang madama ito.. Na parang kinakabahan ako...
Bumukas na ang pintuan ng kotse matapos pumarada, dahan-dahan bumaba ang nagdi-drive, magara at sosyal ang damit, naka high-heels, long sleeves at naka shades as she emerges out of the car, Magandang babae infairness pero sino siya at bakit niya kilala si Averone?
Hindi mapatid ang tingin ni Averone at para siyang naistatwa sa pagkakatayo niya sa pagtingin sa babaeng iyon, kahit yung babae ang naistatwa nadin, hinubad niya ang shades niya at dahan-dahang lumakad papunta sa amin.... Naghihikahos na sinasabi ng babae sa kanya na "A-A-A-ve-Averone?" Tapos nagtatakbo na siya at niyapos niya si Averone...
SINO KAYA ITO? NAPATINGIN NALANG AKO NA PARANG GULAT NA GULAT EH?
Sinabi ng babae na "Averone! I've waited for this day to come again, AKALA KO DI NA KITA MAKIKITA!!'" Nakatulala pa din si Averone sa kawalan at binulong ko sa sarili ko kung sino kaya itong babaeng ito?
Dahan-dahan namang gumagalaw ang labi ni Averone habang, may binabanggit siya eh..
(AVERONE'S LINE)
.... "Ang tagal mong nawala!...."......
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
"CHARLENE"
BINABASA MO ANG
Finally I've Found You : Redefined Version [COMPLETED]
Romance"Sa Simula, what i've thought is that life is like a sheet of paper, kapag walang sinusulat, walang laman ang bawat pahina, ibig sabihin, tumitigil ang mundo mo, tumitigil ang buhay mo. I just need someone to fill the paper of my life for it to move...