Zonder Jou.

Work work work!

"Ok luister! Niet zenuwachtig zijn en als er iets gebeurt of het nu slecht nieuws is of goed nieuws, dont freak out!". Ik zuchte een paar keer en Fahima liet mijn handen los. "Dank je Fahima". Zei ik. Ze knikte en stapte uit de auto. Ik had haar meteen bij haar werk afgezet en over twintig minuten was het zover voor mij. Mijn sollicitatie gesprek! Heel het weekend had ik geoefend met Zaki en Fahima, maar nu ben ik alles vergeten. Pffff ik zuchtte en het zweet brak me uit. Ik deed het autoraampje open en nam even een diepe teug aan frisse lucht. Ik sloot mijn ogen en dacht aan Soufian. Net alsof hij bij me was en me gerust stelde. Mijn hart pompte ineens wat trager en ik keek in de binnen spiegel van de auto of mijn make up nog intact was. Ik heb niet teveel opgedaan. Mascara, wat foundation en blush. Mijn lippen smeerde ik in met vaseline. Mijn haren had ik vast met een clipje en ik droeg een zakelijke outfitje. Een lange witte broek en een witte overhemd maar daarover een blazer. Ik hoopte dat ik maar in de smaak viel..

Ik parkeerde mijn auto en haalde nog een keer goed en diep adem. Toen stapte ik uit en liep naar het gebouw. Het gebouw stond iets buiten de stad. Overal zag je verschillende bedrijven. Die van K&M advocaten was te herkennen aan alle beglazing die het gebouw omvatte. De wolken weerspiegelde erin en je zag zelfs de zon opkomen erin. Het was een uniek gebouw, maar het oogde vooral professioneel. Ik stapte naar binnen en liep meteen door naar de balie. Een dame, ik denk tegen de veertig keek meteen op terwijl ze druk aan de telefoon in gesprek was. Ze glimlachte naar me en na een paar seconden hing ze op. Ik zei dat ik voor priscilla kwam en ze zei dat ik plaatst mocht nemen op de bank. Precies tegenover de balie. Ik nam plaats op de lounge bank en keek even om me heen. Het zag er allemaal zo strak uit. Wie zou hier niet willen werken?

"Assia?". Hoorde ik. Ik keek naar de balie medewerkster en stond meteen op. "U kunt naar de vijfde etage, daar wordt je opgevangen door mijn collega". Zei ze. Ik knikte vriendelijk en liep naar de lift. De zenuwen gierde door mijn lijf en ik moest oppassen dat ik niet blokkeerde tijdens het gesprek. Ik bleef maar naar de ring kijken en zei wat gebedjes. Na een paar seconden ging de liftdeur open en een elegante, blonde dame stond voor mijn neus. "Assia?". Zei ze. Ik knikte. "Fijn! Welkom bij K&M advocaten, loop maar even mee. Heb je het kunnen vinden?". Zei ze. "Dank je wel, en ja hoor het was niet zo moeilijk". Zei ik. Ze glimlachte en liep voor me uit naar een kantoor. "Neem maar plaats, wil je koffie of thee? We hebben ook fris of water?". Zei ze vriendelijk. "Water is goed". Zei ik. Ze liep naar een andere kamer en pakte een fles water met een glas. "Alsjeblieft". Zei ze. Ik bedankte haar en toen ging ze voor me zitten.

Niet zenuwachtig raken, niet stotteren en absoluut niet op je nagels bijten of met je benen bewegen. Dit zinnetje herhaalde ik duizend keer in mijn hoofd. Gek genoeg leek het voor nu te werken. Want Priscilla kwam niet arrogant of wat dan ook over. Ze was heel open, sociaal en was echt nieuwsgierig naar mijn opleiding en het feit dat ik een dikke cijferrapport had. Ze was erg onder de indruk ervan en als hoofd personeel val zo'n CV je dan net wat sneller op. "Je solliciteerde naar een open sollicitatie. Er is sinds een week een nieuwe vacature vrij gekomen en er hebben echt veel kandidaten op gesolliciteerd. Enkel deze kandidaten hebben al heel wat ervaring in de advocatuur en ik zag dat jij wel stage had gelopen op je CV, maar dat is natuurlijk net wat anders. De vacature betreft juridische secretaresse. Veel nieuwe collega's kunnen ongeduldig zijn en hebben de neiging zich meteen in zaken te storten. Je weet dat we complexe zaken behandelen?". Zei ze. Ik keek haar en ze zag me al denken. Complex? Ze glimlachte. "Dat is het juiste antwoord. Ik heb liever dat je eerlijk aangeeft dat je het niet weet dan dat je het wel weet, maar.. eigenlijk geen flauw benul hebt met wat voor zaken wij werken. Laat ik maar zeggen dat we geen klanten vertegenwoordigen die een pakje suiker bij de supermarkt hebben gestolen, of een boze ex vriendin die de peperdure auto van haar ex vriend in de fik steekt..". Ik knikte. Ik wist meteen dat de zaken die hier behandeld bepaald niet mals waren. "Je wordt dus meteen klaargestoomd voor het echte werk. En ik wil een eerlijke antwoord van je hebben of je dat wel aankunt". Zei ze. Ik keek haar aan en knikte automatisch. Ik heb erger meegemaakt, waar had ze het over. Mijn hele leven kon doorgaan als complexe zaak! "Dus de functie houdt in dat je een half jaar als juridisch secretaresse werkt en daarna mag je mee naar rechtbanken, of krijg je zelf een zaak. Zo wordt je stap voor stap klaargestoomd. Zo werken wij hier. Zou dat een probleem zijn?". Zei ze. Ik keek haar aan en schudde mijn hoofd. "Nee.. nee absoluut niet." Zei ik. "Mooi! Dan ga ik dit even met de advocaten overleggen. Ik leg jou CV even voor en sollicitatiebrief. Voor mij ben je door maar de advocaten hebben uiteindelijk het laatste woord". Zei ze met een knipoog. "En ik heb zodadelijk nog twee kandidaten en morgen ook. Dan gaan we even overleggen en brainstormen, dus ik hou je op de hoogte". Zei ze. Ze stond meteen op en ik ook. Ze stak haar hand uit en glimlachte. "Assia, je hoort snel van ons. Dank je wel voor je tijd". Zei ze. Ik glimlachte en liep haar kantoor uit. In de verte hoorde ik wat stemmen en ik zag twee goed geklede mannen staan die druk met elkaar in gesprek waren. Eentje draaide zich om en keek me aan. Gauw maakte ik me uit de voeten en liep ik weg naar de lift die toevallig net open ging. Ik stapte in en de deuren vielen dicht.