Zonder Jou.

I just can't.

Ik staarde letterlijk een half uur voor me uit totdat ik uit gedachten werd gehaald. Walid riep al twee keer mijn naam. "Zo jij was echt ver man." Zei hij. Ik knikte en schraapte mijn keel. "Waar is.. eh Assia?". Zei hij. Ik zuchte diep en Walid trok zijn wenkbrauwen op. "Even weg, denk dat ze zo wel komt." Zei ik. Walid humde. "Ok, eh die mappen op mijn bureau heb ik nagekeken en zijn klaar. Ik zie je morgen." Zei hij. Ik knikte en bedankte hem.

Net voordat hij de deur uit wilde lopen riep ik zijn naam. "Walid.. heb je even?". Vroeg ik. Walid draaide zich om en knikte. "Natuurlijk, wat is er?". Vroeg hij. "Niets ergs. Ik.. moet je denk ik mijn excuses aanbieden. Jij en ik weten heel goed waarom ik je destijds had moeten laten gaan." Zei ik. Walid keek op. "Deels wel ja. Heeft Assia daar wat mee te maken?". Zei walid. Ik zweeg maar knikte. "Ik had ook gevoelens voor haar. En je was destijds.. gevaar in mijn ogen." Zei ik. Walid keek op en haalde zijn schouders op.

"Maar de grootste reden was dat ik dit kantoor verliet toch?". Zei hij. Ik keek hem aan en stond op. "Nee." Zei ik. "Oh." Antwoorde hij. "Dus.. het kantoor boeide je niet, ik wel? Althans je gevoelens voor Assia?". Vroeg hij. Ik keek hem aan en knikte. "Zo kun je het wel plaatsen ja." Zei ik. Walid glimlachte. "Het is al goed Karim. Ik.. ben ook halsoverkop vertrokken. Naar een concurrent nog wel. Het feit dat je mij een kans hebt gegeven waardeer ik enorm. Alleen.. het is toch wel een tikkeltje egoïstisch. Je zei dat een relatie op de werkvloer verboden was en dat de reden is waarom ik niks kon beginnen met haar." Zei Walid. Ik knikte. "Dat klopt, en het is niet één tikkeltje egoïstisch maar super egoïstisch." Zei ik. Walid keek serieus. "Voel je nog steeds wat voor haar?". Zei hij.

Ik glimlachte. "Ja man." Zei ik. "Kijk eens aan meneer wordt zelfs rood." Zei Walid. Ik keek weg en lachte het eigenlijk weg. "Ik ben geen gevaar meer. Ja, ik had gevoelens voor Assia, maar.. ergens wist ik dat ze iets meer voor jou voelde. Je weet toch hoe vrouwen kijken en ineens zenuwachtig worden als je in hun buurt bent? Nou zoiets." Zei Walid. Ik keek op en dacht aan de woorden van Priscilla. Had ze toch nog gelijk? "Ik zie Assia als een aardige collega, die hard werkt. Veel heeft meegemaakt maar desondanks nog steeds overeind blijft staan. Ze is een sterke vrouw." Zei Walid. Ik knikte. "Maar gevoelens? Nee, ik heb iemand anders ontmoet. En.. ik wilde het nog niet zeggen omdat ik pas begonnen ben hier, maar er is een bruiloft op komst." Zei hij. "Oh mabrouk." Zei ik. Ik liep naar hem toe en gaf hem een hand.

"Waarom... nee laat maar is niet mijn zaak." Zei Walid. Ik keek hem aan. "Ja, nu zijn we toch open, brand maar los." Zei ik lachend. "Waarom vertel je het niet tegen Assia? Je hebt duidelijk nog steeds gevoelens voor haar." Zei hij. Ik knikte. "En die heb ik zojuist gedeeld. Alleen.. het is te ingewikkeld." Zei ik. Walid keek op. "Ingewikkeld?". Vroeg hij. Ik vertelde hem in grote lijnen hoe en wat. Walid luisterde aandachtig.

"Ik snap het. Maar aan de ene kant ook weer niet. Je wilt de wens van je moeder vervullen én daarna dood ongelukkig verder leven? Ik denk niet dat je moeder dat bedoelde Karim. Elke ouder wil dat zijn kind gelukkig door het leven gaat. Stel je voor dat je toch koos voor Amira? Voordat je moeder overleed zou je dan gelukkig zijn?". Vroeg Walid. "Nee.. absoluut niet." Zei ik. "Nou daar heb je je antwoord al. Dat is niet eerlijk tegenover jezelf en niet eerlijk tegenover Amira. Er zouden ruzies komen, discussies en weet ik veel wat. Als je een huwelijk al zo begint dan kun je al bij voorbaat weten hoe het verder zal zijn. En stel je voor dat je voor Assia kiest? Je zou de gelukkigste man zijn op aarde. Dat zou jouw moeder ook gezien hebben en dat zou haar ook gelukkig maken." Zei Walid.

Ik knikte. "Je bent niet naast advocaat ook psycholoog toevallig?". Zei ik. Walid moest hard lachen. "Wie weet, ik weet alleen dat je een grote fout zal maken als je je in een huwelijk zal storten waarvan je weet dat er geen gevoel of liefde in zit." Zei walid. Ik knikte en had teveel stof om over na te denken. Walid liep weg en ik keek naar het kantoor tegenover mij. Werd ik niet vrolijk elke keer als ik haar daar zag zitten? Ging ik af en toe niet te vaak langs haar kantoor enkel om maar een glimp te zien van haar? Ik dacht aan die dag toen we even wat gingen drinken. Ik dacht aan het verhaal van Zaki. Die toen langskwam en mij vertelde over hun sterke band. Wat ze allemaal heeft mee moeten maken. Van misbruik tot aan de leugens die op de dag van vandaag als een grote deken over haar heersen. Hij, Zaki wilde haar beschermen. En niemand weet dat hij daadwerkelijk vast heeft gezeten en daarom geen contact had met zijn moeder en Assia. Niemand die het weten mocht. Behalve ik. Hij die aangifte tegen zichzelf deed vanwege wat hij gedaan had bij zijn vader alleen maar zodat hij hem met rust laat. Wat hem uiteindelijk ook gelukt is. Ik mocht niks vertellen. Het was ons geheim. Zijn toekomstige die hem verliet omdat ze het niet kon verdragen. Zaki is nu niet alleen het broertje van Assia, maar ook een vriend van mij. Eigenlijk ook mijn kleinere broertje.

Ik haalde diep adem en wist me wat me te doen stond...