Mom power

48 4 7
                                    

"Wat was zijn probleem dan!". Zei walid op kantoor. "Laat hem maar, hij rouwt nog steeds om Marcel". Zei ik. "Marcel.. Marcel.. pff mensen blijven te lang hangen in hun verdriet". Zei hij. Ik keek hem aan. "Shit.. nee nee zo bedoelde ik niet Assia." Zei hij terwijl hij naar me toe liep. "Het is ok". Zei ik. "Nee, dat is het niet. Het spijt me, dat had ik niet mogen zeggen". Zei hij. Ik glimlachte en vond het wel schattig op de één of andere manier. Hij meende elke woordje oprecht. "Ok, geeft niet. Safi, en nu glimlachen want één boze man kan ik handelen maar twee wordt me teveel". Zei ik terwijl ik een potlood naar Walid slingerde.

Hij ontweek hem net en moest lachen. "Kijk maar uit, straks mogen we ook niet hard lachen van hem". Zei Walid. Ik tilde mijn schouders op. "Nou en.." Zei ik. "Zo.. zo assia is opstandig!". Zei hij. Ik moest lachen. "Weet jij trouwens wat er met Priscilla is? Ze deed zo vreemd vanochtend. Normaal maakt ze altijd een praatje maar.. ze negeerde me totaal". Zei ik tegen Walid. Hij schudde zijn hoofd. "Nee.. niet dat ik weet, misschien heeft zij Karim wel ergens boos om gemaakt en reageert hij dat op ons af? Zo ken ik 'm echt niet". Zei hij.

Ik pakte mijn tas en liep het kantoor uit. "Ik ga, zie je morgen". Zei ik tegen Walid. "Tot morgen Assia". Zei hij. Ik glimlachte en werd een beetje rood. Dus met die rode kop van mij liep ik gauw weg richting de ingang toen ik ineens Priscilla daar zag staan. Ik wilde eigenlijk wel weten wat er aan de hand was?

"Hey, ben je al vrij?". Zei ik. Ze keek me aan en knikte. "Zonet". Zei ze. "Oh ok, zullen we ergens koffie drinken?". Zei ik toen maar. Ik was oprecht benieuwd naar de reden waarom ze zich zo gedroeg tegenover mij. Zo kende ik haar niet. "Nee." Was haar antwoord. Ik trok mijn wenkbrauwen op en keek even weg. "Heb ik iets verkeerds gezegd of gedaan?". Vroeg ik. Ze glimlachte en schudde haar hoofd. "Misschien moet jij mij eens uitleggen waarom jij het kantoor van Marcel mag overnemen." Zei ze. Huh?! Was ze daar boos om?

"Hoezo? Ik werkte samen met Marcel, ik heb zijn zaken overgenomen en Karim leek het handig het over te dragen aan mij. Ben je daarom zo boos?". Vroeg ik. Ze rolde met haar ogen en trok haar jasje aan. "Fijne avond Assia". Was het enige wat ze zei en liep weg. Dat liet ik me mooi niet zeggen dus liep ik haar achterna en trok aan haar arm. "Waarom reageer je zo bot?". Zei ik. "Iedereen kan met een zielig verhaal iets voor elkaar krijgen". Zei ze. Ok, ik schrok echt en stond even stokstijf stil. Meende ze dit? "Beweer je nu dat ik dat kantoor heb gekregen over de rug van mijn verleden?". Zei ik. Priscilla werd een beetje rood, ze wist dat ze een wel hele foute opmerking had gemaakt.

"Ik ga naar huis, zoek het allemaal maar lekker uit hier". Was toen wat ze zei en stapte haar auto in. Wat een brutale heks! Ik heb meteen spijt van het feit dat ik haar over mijn verleden had verteld! "Ben je nou nog niet weg". Hoorde ik achter mij. Ik keek naar Walid die achter mij stond. "Zo, het is net alsof je een spook hebt gezien". Zei hij. Ik schudde mijn hoofd en wreef even over mijn voorhoofd. "Nee, nee het is niks. Ik ga nu echt weg." Zei ik. "Echt niet. Wat is er Assia heeft Karim weer wat gezegd?". Vroeg hij.

Ik schudde mijn hoofd en legde hem uit wat er zojuist voorgevallen was. Walid keek op. "Jaloezie. Ze is gewoon jaloers Assia." Zei hij. "Waarop? Het is niet dat ze ook advocaat is en daar een beroep op had kunnen doen". Zei ik. Walid knikte, "Ja, het is inderdaad bizar dit, maar laat haar gaan joh, die draait wel bij." Zei hij. Ik knikte en hoorde mijn telefoon overgaan. Het was mama, die zou me bellen vandaag. Walid liep weg en ik nam op. "Selaam mama". Zei ik. "Selaam Assia. Ik ben bij Zaki, kom je?". Zei ze. Ik zei dat ik onderweg was en reed met volle vaart richting het huis van Zaki.

Hij opende de deur en zijn gezicht leek wat relaxter. Gelukkig, want ik maakte me vreselijk zorgen om hem de laatste tijd met alles wat er speelde omtrent mama. "Wil je koffie?". Vroeg hij. Ik knikte. Die had ik sowieso nodig na de aanvaring met Priscilla maar zal 'm zeker ook nu nodig hebben. Ik was benieuwd wat mama wilde vertellen.

Zonder Jou.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu