Zonder Jou.

Mama, ik hou van je.

Op school probeerde ik mijn aandacht zo goed mogelijk bij de examens te houden. Er gingen weken voorbij en er was niet veel veranderd thuis. Nou ja, het werd erger. Mijn stiefvader keerde zich nu ook tegen onze moeder. Niks was goed, niks was genoeg, en hij kwelde haar enorm. Het brak mijn hart haar te zien en te horen huilen. Mijn stiefvader heeft eindelijk bij haar ook zijn ware aard laten zien. En misschien was dit ergens goed voor. Misschien had ma dan eindelijk de moed om mijn stiefvader te verlaten. Ik hoopte het zo erg. "Nog gefeliciteerd hè!". Hoorde ik ineens. Ik keek opzij vanuit mijn leesboek in de pauze en zag Soufian staan. "Dank je wel". Zei ik. Met Soufian maakte ik soms een praatje. Ik probeerde hem vaak te ontwijken en hoe graag ik juist bij hem wilde zijn, het kon niet. Souad werd steeds kwader bij het zien van Soufian en mij en ergens wist ik honderd procent dat hij geen shit om Souad gaf. Laat staan daten zoals ze eerder noemde. "Zestien hé! Sweet sixteen!". Zei hij met een glimlach. Ik moest lachen en klapte mijn boek dicht. "Ga je het vieren?". Vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd. "Nee.. ik eh vier mijn verjaardagen nooit." Zei ik. Soufian trok zijn wenkbrauwen op. "Ben je gekkk! Weet je, na schooltijd zie ik je buiten. Ik heb iets voor je!". Zei hij. Ik keek hem aan en wist niet wat hij bedoelde. Hij liep al weg eer ik hem vragen kon wat hij bedoelde. Ik vond het spannend maar tegelijkertijd link. Stel dat die hufter weer zou loeren? Ik sloot mijn ogen en toen ik ze opende stond Souad voor mijn neus. "Volgens mij ben ik vorige keer duidelijk geweest eh zwerver." Zei ze. Ik stond op. "Wat is er?". Zei ik. "Wat er is? Wat heb je bij Soufian gedaan dat hij steeds om je heen hangt?". Zei ze. Ik schudde mijn hoofd. "Ik heb niks met Soufian, we delen gewoon dezelfde intresses". Zei ik. Souad lachte keihard en keek om zich heen. "Dezelfde interesses? Wat moet ik me daarbij voorstellen? Jij bent een zwerver en hij is veel knapper en modieuzer dan jou". Zei ze. Ik trok mijn schouders op. "Ik ben geen zwerver". Zei ik. Ze keek me aan en kwam dreigend naar me toe lopen. Precies zoals mijn stiefvader deed. Denkend dat ze heel wat waren met hun dreigende houding. Ik kon hem aan, laat staan deze pietleutige muis. "Als ik je volgende keer samen zie met hem ben je dood". Zei ze. Ik keek haar aan en draaide me om. Met een ruk trok ze aan mijn schouders. "Heb je me gehoord?". Siste ze. Ik pakte haar pols vast en kneep er hard in. Ze slaakte een gil waardoor de hele aula keek. "De volgende keer dat jij mij bedreigt en zegt wat ik wel en niet kan doen, heb je een probleem hoor je me?". Siste ik terug. "Als Soufian jou zo graag wilde was ie vaker bij jou in de buurt als bij mij". Zei ik vervolgens. Ik liet haar pols vast en ze greep ernaar. "Je gaat hier spijt van krijgen zwerver. Ik zweer het je..". Zei ze. Uit het niets gaf ik haar een vlakke hand waardoor ze struikelde en keihard viel. Iedereen was stil en ineens hoorde je het harde gelach in de aula, zelfs het groepje met wie ze vaak zat kroop van schaamte in elkaar. "Bedreig me nooit meer." Zei ik. Ik voelde ineens een hand op mijn schouder en keek naar Soufian. "Wat is hier aan de hand?". Zei een docent. Souad stond meteen op en rende de aula uit. "Niks,.. niks hoor". Zei Soufian. De docent humde en liep weer door. "Kom we gaan naar onze les. Heb je net souad geslagen?". Zei hij. Ik keek hem aan en wilde eigenlijk janken. "Het was niet mijn bedoeling". Stotterde ik. "Ze heeft het er zelf naar gemaakt. Wat wilde ze van je?". Zei hij. Ik stopte met lopen en Soufian keek me aan. "Jou." Zei ik. "Mij? Oh mijn... wolah die wijf spoort niet.. ik heb het al vorig jaar uitgemaakt en toch blijft ze hoop houden." Zei soufian hoofdschuddend. Uit het niets legde hij een arm om mij heen wat de nodige aandacht trok. "Oh sorry..". Zei hij ineens. Sorry? Ik zwijmelde weg onder zijn arm. En hoewel het automatisch was, ik vond het fijn. "Geeft niet". Zei ik.

Na de les liep ik naar buiten waar soufian op me wachtte. Hij had een scooter en wenkte me te komen. "Ik zei toch dat ik een verassing had. Kom, stap achterop". Zei hij. Ik keek hem aan en schudde mijn hoofd. "Ik.. ik kan niet". Zei ik. "Het is je verjaardag Assia. Doe niet zo gek en kom. Ik beloof je dat je op tijd thuis bent ok?". Zei hij. Ik liep voorzichtig naar de scooter toe. "Ik heb m gehad van me broer, mooi ding hé?". Zei hij. Ik knikte alleen en zag wat leerlingen kijken en praten. Soufian ging op zijn scooter zitten en ik kwakkelde er met wat moeite achterop. "Hou me vast ok?". Zei hij. Ik knikte en hieldt hem vast. Zijn lichaam was sterk en ik voelde door zijn shirt zijn buikspieren. Ik werd er onwijs warm van en het was dat hij het niet zag, maar mijn wangen waren zo rood als een kreeft. Met de zijkant van mijn hoofd leunde ik op zijn rug en ineens gaf hij gas en waren we weg. Hij reed hard en ik moest lachen. Voorzichtig maakte ik me los waardoor mijn armen vrij waren. Ik spreidde mijn armen uit en voelde me een vrije vogel. "Drempellll hou je vast". Zei Soufian hard. Ik hieldt m weer vast en we moesten hard lachen. Na een ritje van tien minuten stopte hij bij een snackbar en stapte ik ook af. "Kom". Zei hij. Als een zoekend lammetje volgde ik hem en hij bestelde twee patatjes en twee cola. "Happy birthday". Zei hij. Ik keek hem aan en moest glimlachen. Toen deed ik iets waarvan ik nooit gedacht zou hebben dat ik dit ooit zou doen. Ik gaf hem een kus op zijn wang. Een onschuldige kusje die hem helemaal deed blozen en ik ook. "Dank je wel. Het was echt superleuk". Zei ik. "Hoe gaat het met je moeder?". Zei hij. Ik zuchte en vertelde hem in korte lijnen hoe en wat. Dat ma het baby'tje had verloren en wat mijn stiefvader deed, daarvan was hij al op de hoogte.