HEDEF : SUGAR DADDY [GAY]

(1.9) VEDALAR AĞLATIR

Selam.

[[[✒️__]]]

Evden çıkınca Nico'yla birlikte arabaya binmeden önce Polat abinin yanında şaşkınlıkla duran Ufuk'a baktım. Onunla vedalaşmadan gitmek istemiyordum.

Arkamda benim araca binmemi bekleyen Nico'ya dönerek "Babacığım, arkadaşımla vedalaşmama izin verir misin?"dedim.

İnsanların şu anda bizi izlemelerine aldırmadan yanağımı okşayarak gülümsedi. "Elbette bebeğim."

Elinin sıcaklığı ile iç geçirsem de libidoma laf anlatmaya çalıştım. Nedense yakınında ya azıyor ya mayaşıyordum.

Ufuk'un yanına koşarak hızlıca ona sarıldım. Gideceğimi ve belki de bir daha görüşemeyeceğimizi anlamıştı. O da sıkıca bana sarılıp ağlayarak "Mutlu ol Afşar. Sen benim hiç olmayan kardeşim gibiydin."dedi.

Onun sırtını sıvazlarken sakin kalmaya çalışıyordum. Yukarıda yeterince ağlamıştım ve her an yeniden ağlayacak gibiydim çünkü. "Sen de benim için öyleydin Ufuk."

Geri çekilip onun gözlerindeki yaşları silmesini izledim.

"Bir şey olursa yardım istemekten çekinme Afşar."

Bakışlarımı Polat abiye çevirdim. Kıro bir ayı olabilirdi ama çok iyi bir insandı. "Sağolasın Polat Alemdar efendi."

Bu sefer gider ayak laf sokmama gülmüştü. "Ulan Afşar, bunu söyleyeceğimi hiç düşünmezdim ama seninle yaptığımız ağız dalaşını özleyeceğim."

Elimi göğsüme hafifçe vurup "Eyvallah abim."dedim.

Ufuk'a son kez bakış atıp Nico'nun yanına geri yürüdüm. Elini belime koyup arabaya binmem için nazikçe beni yönlendirdi. Karşı çıkmadım.

Biz bindikten sonra şoför arabayı çalıştırdı ve bir araba konvoyu arasında eski mahalleme sessizce veda ettim. Ne olursa olsun çocukluğum bu kaldırımlarda geçmişti. Ailemle ve arkadaşlarımla ilgili anılar her bir adımındaydı.

Gözlerimden istemsizce yaşlar dökülürken pencereden dışarı bakıyordum. Bir süre sonra mahalleden çıktık ve benim için yeni bir devir başladı.

[[[✒️...]]]

O sıcak deli dolu mahalleden çıktık. Bakalım Afşar'ın İtalya macerası nasıl geçecek?

Lütfen oy ve yorumları unutmayın.