(2.4) MARİNO AİLESİYLE BÜYÜK BULUŞMA

8.1K 524 65
                                    


Selam. Nasılsınız?

[[[✒️__]]]

Nico'nun banyonun yerini göstermesiyle birlikte alelacele yıkanıp temizlenmiş, onun yatağın üzerine bıraktığı şık kıyafetleri giymiş, ayna karşısında kurumuş olan buklelerimi heyecanlı heyecanlı düzeltiyordum.

"Sakin ol Afşar paşa. Görücüye çıkmıyorsun... Tamam belki birazcık görücü usulü bir tanışma olacak ama merak etme. Herşey yolunda gidecek. Sadece nefes alıp vermeyi unutma. Bir de küfür etmemeye çalış. Bunlar senin Görkmengil ailesi gibi değildir. Nezih, kibar bir topluluk... Yani aile. Şimdi bir merhaba alıştırması yapalım. Merhaba Nico'nun kocakarı ve moruk babalığı- kendi ağzıma sokayım! Ne diyorum lan ben! Tekrar deneyelim. Merhaba sayın ve de muhterem kayınvalidem ve bizim moruğun üst modeli- lan sikik sikik konuşma, asabımı bozma it! Vay anam babam içime bizim Polat abi kaçmışta haberim yok. Tam onun edeceği küfür bu..."

"Afşar... Bebeğim iyi misin?"

Aynadaki tedirgin görünen yansımama son bir bakış atıp Nicolò'ya döndüm. "Tam olarak ne zamandır oradasın?"

Bana yaklaşıp eliyle çenemi tuttu ve baş parmağıyla alt dudağımı okşayarak beni rahatlatmaya çalışırken "Tam olarak aynanın karşısına geçtiğinden beri bebeğim. Kendi kendine bu kadar çok konuşup argo sözler sarf ettiğini bilmiyordum."dedi sakince.

"Öğrendin işte. Ne yapacaksın?"

Boyunun uzunluğundan dolayı çenemin altından biraz daha baskı yaparak başımı yukarı kaldırdı ve aynı anda o da biraz eğildi. "Cezalandıracağım bebeğim. Bu yüzden geceye kadar enerjini koru. Çünkü ihtiyacın olacak."

Çenemi bırakırken benim üzerimde bıraktığı etkiden haberi var mıydı acaba?

Gülümseyerek belime bir kolunu sardı ve beni yanında yürüterek odadan çıkardı. Aileyi yeterince bekletmiştik. Daha da bekletmek kabalık olurdu.

Odadan herkesin bulunduğu salona gidene kadar merdivenler dahil tam 257 adımı üşenmeden saydım. Aslında stresli olduğum için bunu yapmış olabilirim. Ama bir önemi yok. Önemli olan evin bir noktasından başka bir noktasına gidene kadar zamanın akıp geçtiğiydi. Aslında koridorlara durak koyup otobüs kaldırsalar hiç fena olmazdı hani.

"Nico insanlar salona gelene kadar düşünüp kararlarından vazgeçsin diye mi bu ev bu kadar büyük yapıldı?"

Onun hafifçe güldüğünü duyunca başımı kaldırıp ona baktım. Sanırım aileyle tanışma anını geciktirmek için Nico'yu konuşturmaya çalışıyordum.

"Bebeğim korkma. Ailem adam yemez."

Saçma sorularımın altında yatan gerçeği anlamıştı. Bir şey söylemek istemedim. Sadece başımı aşağı yukarı sallayarak onu anladığımı belirttim.

Salona girdiğimizde ailenin masanın etrafındaki sandalyelerde oturmuş beklediklerini gördüm. Benim yüzümden yemek yemeye başlamamışlardı.

"Babam Riccardo Marino."dedi Nico, masanın baş köşesinde oturan çok hafif kilolu adamı gösterirken.

Demek soyadları Marino'ydu. Neyse. şimdilik bu lüzumsuz bir bilgiydi. Takılmaya gerek yok. Başımla selam verip sıradakini tanıtmasını bekledim.

"Annem Sofia Marino."dedi sarışın ve bakımlı kadını göstererek.

Karı koca arasında yaş farkı var gibi görünüyor. Ya da kişisel bakım konusunda adam kendini salmış ama kadın kozmetik ürünlerine parayı saçmaktan geri kalmamış. Yine de onları tanımadan yargılamasam iyi olur.

"Kardeşim Zafer ile tanıştın zaten."

Zafer abi bana göz kırparak gülümsedi. Aslında sürekli gülümsemesi pozitif bir insan olduğu anlamına geliyordu. Ve bu da beni rahatlatacak bir sebepti.

Zafer abinin yanındaki kişiyi gösterirken "Antonio Marino, abim."dedi. Beklemeden hemen onun yanındaki güzel hanımı gösterdi. "Antonio'nun eşi Francesca Marino. Kucağındaki bebek yeğenim Fabian Marino."

Başımla her birine selam verdikten sonra bey babaya dönüp baktım. Sakin bir tavırla beni izlediğini görünce biraz rahatladım. Kaşlarının çatık olmaması iyiye işaretti.

"La mia famiglia, questo è il mio caro Afşar." (Ailem, bu benim sevgili Afşar'ım) diyerek beni tanıttı.

"İşte Marino ailesiyle tanıştın, Afşar. Ve artık sende bu ailenin bir üyesisin,"

Gülümseyerek Nico'ya baktım. Açıkçası ben onun yalnız birisi olduğunu düşünmüştüm ama yanılmışım. Umarım bu aileyle aramızda bir sorun yaşamazdım. Aslında içimden bir ses sorun yaşamayacağım tek aile ferdinin bebek Fabian olduğunu söylüyordu.

[[[✒️...]]]

anam babam :teklifsiz bir seslenmek

HEDEF : SUGAR DADDY [GAY]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin