HEDEF : SUGAR DADDY [GAY]

(4.4) YARALI KURT

Selam.

[[[✒️__]]]

Kapının zili çalınca Gül abla yerinden fırlayıp koşarak kapıyı açtı. Bende durmamış peşinden gitmiştim. Kendimi karşılaşabileceğim kötü manzaraya hazırlamıştım.

Önden Yavuz abimle Yaman abimin desteğini alarak yürüyen Polat abi içeriye girdi. Ağzı burnu Çarşamba çanağına dönmüştü. Anası mezarından kalksa oğlunu tanıyamazdı o derece yani.

Gül abla ile kenara çekildik ki içeriye geçsinler. Sonrasında Metin, Giray ve Orhan abim girdi. Allah'tan Ufuk yüzüne birkaç küçük yara bere alarak kurtulmuştu. Beni görünce ağlayarak koşup sarıldı. Bende onu sıkıca sararak saçlarını okşadım. Onu böyle görmek canımı yakmıştı.

İçeriye en son Nico girdi. Kravatı bile bozulmamıştı. Ne oldu ne bitti büyük merak içerisindeydim. Gidip ona sarılmak isterdim ama Ufuk bu haldeyken bırakamadım. Zaten o da beni anlayışla karşılamış olmalı ki yanıma gelip saçımı okşarken tebessüm etti.

Gül abla kapıyı kapatıp hızla içeriye geçti. Bende Ufuk'u bırakmadan Nico ile peşinden gittim.

Fidan ablam dahiliye doktoru olduğunu hatırlatır nitelikte Polat abiye çoktan müdahale etmeye başlamıştı. Yaman abi zamanında çok faça aldığı için, evin içinde tam teşekküllü büyük bir ilkyardım çantası vardı. İşte böyle günler için büyük kurtarıcıydı.

Ben Ufuk'la birlikte bir kanepeye otururken Nico da benim diğer yanıma oturdu. Sessizce Fidan ablamın soğukkanlılıkla yaptığı pansumanı ve vücudunda kırık, iç kanama gibi durumların olup olmadığını anlamak için yaptığı muayeneyi izledik.

Anam ayağa kalkıp Ufuk'u benim kollarımdan aldı ve ana sıcaklığı, güveni vererek küçük yaralarına pansuman yapmaya başladı.

Böylelikle bende Nico'ya yanaşıp onun kolu altına girebildim. "Nico, ne oldu?"

Beni sıkıca sarıp saçlarımı okşarken Polat abinin durumunu izleyen sevdiğim sakince konuşmaya başladı. "Oraya vardığımızda diğer mahallenin gençlerinden oluşan büyük bir grup, ellerinde sopalarla Polat'ı dövüyordu. Arkadaşın Ufuk'u da iki kişi tutmuş tutmuş sevgilisinin dayak yemesini izlemeye zorlamıştı. Neyse ki daha kötüsünü yapmadan onları durdurduk. Polis geldi zaten."

"Daha kötüsü derken?"

Yavuz abim lafa atladı. "Dinine yandığım şerefsiz it soyları sopalarla geldikleri yetmiyormuş gibi bir de işin içine bıçak soktular. Neredeyse Polat'ı hacamat edeceklerdi." Konuşurken abim bayağı öfkeli görünüyordu. En yakın arkadaşını bu durumda görmek kesinlikle kanını kaynatmıştı. Daha erken oraya varmış olsaydı muhtemelen birkaç adam yaralamadan durmazdı.

"Ufuğum..."

Polat abi sayıklamaya başlayınca Ufuk hızla onun yanına gidip yere oturdu ve onun elini tuttu. Böyle görünmek umrunda değildi. Hiç bir şeyi umursamadı. "Buradayım sevdiğim. Buradayım canına yandığım."

Elinin üzerine öpücük kondururken gözlerinden akan yaşlar öptüğü yerlere damlıyor, kan lekelerini adeta yıkıyordu. Bu görüntü kendimi kötü hissetmeme sebep oldu. Kısa bir anlığına orada yatan kişinin Nico olduğunu hayal etmiştim. Gerçekten de bok gibi bir his yüreğime fil gibi oturmuştu.

"Şşş... Bebeğim ağlama."

Ağlıyor muydum ki? Yanaklarım da ki sıcaklık bu eylemi gerçekleştirdiğimi söyler nitelikteydi. Polat ve Ufuk'la birlikte gözümde canlanan berbat hayallere dalmışken bunu fark etmekte zorlandım.

Yüzümü Nico'nun göğsüne gömdüm. Son zamanlarda yaşadığım stresli olaylar yüzünden bir kez daha hıçkırarak ağladım. Nico saçlarımı okşayıp kulağıma teselli edici sözler mırıldansa da kendimi durduramadım.

Fidan ablam pansumanı ve muayeneyi bitirince hızla cep telefonunu çantasından aldı ve çalıştığı hastaneyi arayarak ambulans talep etti. Sanırım Polat abinin durumu biraz ciddiydi. Yoksa ablam evde tedavi uygulardı.

Başımı kaldırıp Polat abiye bir bakış attım. Bilinci kapalı bir şekilde orada yatıyor olması ilk defa onun için korkmama sebep oldu. O bugüne kadar benim gözümde yenilmez bir Anadolu kurdu gibi olmuştu. Zaten bu yüzden hâlâ gördüğüm görüntünün gerçekliğini kaldıramıyordum ya.

Yapabileceğim hiç bir şey yoktu. Tek yaptığım Nico'ya daha sıkı sarılmak ve içimdeki korkunun yok olmasını, Polat abininse iyi olmasını dilemekti.

[[[✒️...]]]

Valla ne yalan diyim Polat'ın bu hâline benimde içim acıdı. Afşar'ın öyle hissetmesi normal.

Ayrıca bunu yapmasam Yaman'la Polat'ın arası hiç düzelemeyebilir.

hacamat etmek : hafifçe yaralamak

dinine yandığım : öfke,kızgınlık gibi duyguları belirtmek için kullanılan ilenme sözü