HEDEF : SUGAR DADDY [GAY]

(2.5) BENİ BIRAKMA

Selam.

[[[✒️__]]]

Yemeği yerken ortam sessizlik yüzünden bana gergin gelmişti ve açıkçası kısa sürdüğü için mutlu olmuştum. Kısa sürmesinin nedeni ise şuydu; aile bana soru sorarak beni tanımak istemişti. Ama onlar benim dilime, bende onlarınkine pek hakim olamadığım için Nico hem bana hem de onlara çeviri yapmak zorunda kalmıştı. Ben dahil hepimiz bu çevirmeli diyalogdan sıkılmış olmalıyız ki aile fazla oturmadan kendi evlerine dönmüştü. Zafer abi hariç. O Nico'm ile aynı evde yaşıyormuş.

"Abi, bizimkiler Afşar'a pek sıcak bakmadı sanki."

Nico ciddi bir tavırla onu dinlerken parmaklarında ki yüzüklerden biriyle oynuyordu.

"Ondan değil Zafer. Sende bende asıl sebebini iyi biliyoruz."

Sanki beni konu dışında tutmak ister gibilerdi. Ne olduğunu bir an önce öğrenmezsem çatlayacağım. "Neden bahsediyorsunuz? Ailen beni sevmedi mi Nico?"

Nico elimi tutup dudaklarına götürerek avuç içime bir öpücük kondurdu. Nedense huylanmıştım ama hoşuma da gitmişti.

"Seninle ilgili sayılmaz bebeğim."

"Bu nasıl cevap şimdi? Benimle ilgili değil ama konuya dahilmişim gibi bir cevap bu. Her halükarda benimle ilgili işte."

Nico sıkkın bir şekilde nefes verdi. Elimi bırakmadan kucağına indirip baş parmağıyla üstünü okşadı.

"İş ortaklarımızdan olan köklü bir ailenin kızıyla beni evlendirmek istiyorlardı. Tam bu sıralarda sen bana o komik mesajı attın ve tüm ilgim sana yöneldi. Seninle konuşabilmek için özel öğretmen tutup boş zamanlarımda az çok bildiğim Türkçeyi pekiştirdim. Uzun zamandır konuşmadığım için paslanmışım sadece."

Ona iyice yaklaşıp koluna sarıldım. "Zafer abiyle hiç alıştırma yapmıyor muydun?"

"Tch... Abim benimle hep İtalyanca konuşurdu. Ayrıca abim yerine Türkiye'deki iş gezilerine de hep beni yollamaya başladılar. Benimde işime geldi. Bu sayede ben ana dilimi unutmadım."

Zafer abi benim sorumu yanıtlamıştı. Ama aklım hala şu evlendirmeyi düşündükleri kızdaydı. Bunu öğrenmek canımı sıkmıştı. İşin ucunda Nico'yu kaybetmek vardı.

"Nico beni bırakmayacaksın değil mi?"

Bakışları anında gözlerime kaydı. Sessizce bakarken gözleri çok duygu yüklüydü.

//Afşar'ın bana bu soruyu sorarken ki bakışı kalbimin sızlamasına sebep olmuştu. Ölene kadar onu koruma, sevme ve mutlu etme isteği içimde daha çok kabarıyordu. Aileme her ne kadar bağlı olsam da onların isteğini yerine getiremezdim.//

"Asla bebeğim. Gitmene asla izin vermeyeceğim."

Benim için bu cümleler sevdiğini söyler nitelikte gibiydi ve bu bile yeterliydi rahatlamam için.

"Abi ne olursa olsun size yardımcı olacağım. Ben senin tarafındayım. Her zaman öyle oldum."

Nico gururla ona bakarken gülümsüyordu. "Beni desteklediğin için teşekkürler kardeşim ama seni seven ailemizle aranın bozulmasını istemem. Bu işin dışında kalırsan senin için daha iyi olur."

"Kabul ediyorum ailemiz beni sevdi. İlgisini ve imkanlarını eksik etmedi ama sorunlarım olduğu zaman bir abi olarak yanıma ilk gelen sendin. Özellikle adapte olma sorunum varken bana hep yardımcı oldun. Üzüldüğüm anlarda bana ağlayacak bir omuz oldun. Gök gürültüsünden korkup koca odada yapayalnız korkarken beni düşünüp yanıma yattın, bana hikayeler anlatıp korkumu silip attın. Ben 5 yaşında olabilirdim ama sende o zamanlar henüz 10 yaşında bir çocuktun. Ama yine de çok olgun davranıyordun. Sen ailenin ikinci çocuğuydun. Küçük bir kardeşin yoktu ama abiliği inanılmaz bir mükemmellikle yaptın. Bu yüzden bana sen geri dur gibi zırvalıklarda bulunma. Marino ailesine herşey için minnettarım ama sen benim için her zaman bir numaralı aile ferdi olduğun için gerekirse onların karşısında dururum. Yeter ki sen mutlu ol."

Onu dinlerken ben bile Nico'ya hayran oldum. Benim dört abim bir ablam vardı. Benim için çok şey yapmış olsalar da babama karşı geldiklerini falan görmedim. Ama belli ki bu ikisi öz kardeş olmasa da gerekirse birbirleri için aileyi karşılarına alırdı.

"Kardeşim... Teşekkürler. Şimdi geceyi burada sonlandıralım. Afşar ile konuşmamız gereken özel konular var."

Zafer abi sırıtarak ayağa kalkarken göz kırptı. "Anladım. Zaten benim de çok uykum gelmişti. Size iyi eğlenceler."

Terbiyesizlik imalarına bak.

Zafer abi gidene kadar gözümü üstünden ayırmadım. Bakışlarımdan fırlayan hayali bıçaklar sırtına bir bir saplanıyordu. Bir anda yerimden kaldırılıp kucağa alındığım anda dikkatim Nico'ya yöneldi. Düşmemek için kollarımı sıkıca boynuna sardım.

"Bugün o küfürlü ağzın yüzünden küçük bir cezayı hak ettin bebeğim."

Eyvahlar olsun! Ben henüz ceza almak için çok gencim.

[[[✒️...]]]

Bakalım Afşar paşanın küçük cezası ne olacak?

Oy ve özellikle yorum fazla gelirse diğer bölümde kısa sürede gelir. Yoksa cezanın ne olduğunu öğrenmek için beklersiniz. Aoaklaklsklskl