profiterol

1. Bölüm

Yurt odasında, yurt arkadaşımla mal gibi yatıyorduk. Yaptığımız şeyin tek açıklaması buydu: mal gibi yatmak.

Telefon bağımlısı olduğumdan dolayı Instagram'dan resmen çıkamıyordum. Özellikle privim çok sarıyordu.

kuzeydoguruzgari hikayene yanıt verdi.

Harika coğrafya bilgilerimi sorgulayarak yaklaşık bir 15 dakika kuzeydoğu rüzgarının hangisi olduğunu hatırlamaya çalışsam da 16. dakikanın başında artık internete yazmanın vaktinin geldiğini anlamıştım.

Poyraz mı? Biliyordum zaten. Tabi yani.

O an asıl düşündüğüm şey tanımadığım bir insanın neden privimde olduğuydu. Kaşlarımı çatarak Açelya'ya döndüm.

"Poyraz diye birini tanıyor musun?"dediğimde göz ucuyla bir bana bir de telefonuma baktı.

"Bu çocukla ben de takipleşiyorum. Hazırlıkta kankasına yürümüştüm." Yaptığı harika açıklamayla gözlerimi devirdim. Başka bir ihtimal olamazdı zaten.

Sonunda hikayeme yazdığı şeye baktım. Cevap verdiği hikayeyi yaklaşık 1 buçuk saat önce canım profiterol çektiği için ağlarken paylaşmıştım.

Konum?

Ağzım 0 şeklini aldı. Evde olsam kesinlikle konum atmazdım ama yurttaydım yani. Bu güvenlik burada boru mu? Bir zahmet işe yarasın.

Yurdun adını attıktan sonra bir geri dönüş için bekledim.

10 dakikaya güvenliğin oraya in.

Bir çığlıkla beraber telefonu yatağa bırakıp yataktan fırladım. Açelya artık mental sorunlarıma alıştığı için sallamamıştı bile. Bense bu çocuğun kaderim olduğu hakkında saçmalayıp gelinlik seçmeyi bile düşünmüştüm.

Hemen dolabımdan güzel ve tabii ki de güzel vücudumu belli edecek bir seyler seçtim. Yani pijamalarım.

Üstümdeki pijamada kareli desenler vardı ve gömlek pijamaydı. Bense bir sorun yaratmazdı.

Yalnız asıl sorun yurttu. Bu saatte çocukla görüşemezdim.

Arkada kaçış yeri gibi bir yer var.

Cevap vermesini bekledim. Umarım s- Neyse. Taciz edilmeden dönsem iyiydi.

"Şu hazırlıkta konuştuğun çocuk iyi miydi Açelya?"

"Ya kanka iyiydi de. O zaman Tolga döneklik yapıp kafamı karıştırmıştı. Çocuğu ikinci plana atmıştım." Yazık, çok yazık.

kamu spotu

20 yıldır Mina Pınar'ım. Eski sevgilinizle çıkmayın arkadaşlar.

kamu spotu

"Nereye sen?"dedi Açelya sonunda telefonunu bırakıp.

"Off kızım! 3 saattir ne anlatıyorum. Enişte buldum sana."

Kaşlarını çatarak bana baktı.

"Profiterol..."dedim kendimden geçer gibi. Gözlerini devirip telefona geri döndü. İnsanlar ne zamandan beri bu kadar zorba?

İnmem için telefonuma gelen mesajla bir çığlık daha attım ve üstüme bol bir hırka alıp koşarak odadan çıktım. Açelya ise arkamdan bağırıyordu. Değerimi bilmezse böyle kocaya kaçardım işte.

Merdivenleri resmen Usain Bolt'tan daha hızlı bir şekilde inip arka bahçe tarafına doğru koştum.

Filenin yırtık kısmının orada duran çocuğu görünce duraksadım. Fazla tepki verme Mina, sakin ol. Good boy, oğlum relax.

Nefesimi düzene soktuğuma emin olduktan sonra sakin sakin yanına gittim. Beni görünce başını telefonundan kaldırdı.

Bir şey demeden kutuyu elime uzattığında yüzümde hayvan kadar bir gülümseme olduğunu hissetmiştim. Nasıl mala benziyorsam çocuk gülmeye başladı...

"Çok teşekkür ederim var ya! Artık en iyi arkadaşımsın, adamımsın." dedim çığlık çığlığa. Çocuk kahkahayı patlattı.

"Çok sevinme, sadece kafede otururken hikayeni gördüm. Bilirsin gariban sevindirmek sevaptır."diye dalga geçtiğinde o sırada dediği şeyi algılamakta oldukça zorlanmıştım. BU ÇOCUĞUN SESİ ESTETİK OLABİLİR MİYDİ?
Bu arada sese estetik yapıyorlar, susun.

Bir kutuya bir çocuğa aşk dolu bakışlar atarken çocuk fileye doğru ilerledi.

"Böyle kaçak şeylere bir daha bulaşmam haberin olsun. Afiyet olsun bu arada."dedi ve filenin o yırtık kısmından fırt diye dışarı fırladı.

Küçük bir gülümsemeyle el sallayıp yürümeye başladığında gülümsememi durduramıyordum. Artık gülümsemeyi de aşmıştı, kahkaha atacaktım.

Profiterolumu kimseyle paylaşmayı düşünmüyordum. Açelya zıkkımın pekini yiyebilirdi. Hem belki bir topunu saklar ilerideki çocuklarıma gösterirdim.

Bakın çocuklar, babanız ben profiterol diye ağladığım için gecenin 2'sinde alıp getirmişti. Böyle tanıştık.

Evet, kesinlikle.