NITHESH SEYON POV
වලව්වෙ පයට පෑගෙන
මලත් ආදරේ හෙවනට....
සුලන් සුලන් නුඹ කොතැනද
වරෙන් එදා වගේ දුවගෙන
උහුලන්නට බෑ දාහය
ගිනිගෙන දැවෙ දැන් නම්........
මැරිලා බෑ පිච්චියේ....අපි ජීවත් වෙන්න..
මහන්සි නොබලා ගියෝතින් හෝරා හත් අටක ගමනක්.......
මං පිච්චි දිහා බලන් උන්නා.....
පිච්චි වගේමයි...මගෙ සෙනාරිත්........සුදු නෑ.....චොක්ලට් පාටයි.......
සෙනාරි.......
ඒ නම මගෙ ඇස් දෙක ආයම තෙමුවා....මානික්කාවතේ සිංදුවෙ තේරුමට වඩා ඒකෙ තාලෙට මාව ඇඩෙව්වා......ගුනාදරිගෙ අම්මට....තාත්ත කැලෙ මැදදි කියන කතා හැගීම් මරුන ඇස් දෙකෙන් මම බලන් උන්නා....උන් මේ මහපොලව එක්කලා ඔට්ටුවෙලා ජීවිතේ ජීවත් කරවනවා.......ඇස් පේන්නෙ නැති ගුනාදරිගේ හිත මටත් වඩා හයියද මන්දා.......
මගෙ අප්පොව්ව් ....මේ මහපොලව කොයි තරම් නම් විසාලද.....බලන බලන තැන මේ...මහපොලව.....
මගෙ හිත ගුනාදරී හොරකම් කෙරුවා......
මටත් කැලේ වදින්න ඇත්නම්....
අවසානෙදි මම එහෙම හිතුවා...මොකද මගෙ හිතටත් දැන් උහුලන්න බෑ...අමාරුයි.......ප්‍රේමයෙ මලගමම මාව නොමරා මැරුවා.....සහ...මරනවා.......
සුදු මහත්තයා......
අත්තම්මගෙ කටහඩ.......ආයමත් දොරකොඩ ගාවින් ඇහෙනකොට මම මීක් නොගා උන්නා......අද ...අද අවුරුදු..........දලදාව පේන මානෙ තිබුන රට හුනු ගාපු පතරංග වලව්ව...මොල්ලිගොඩ මැනිකෙ.....මගෙ අත්තම්මා....දහපාරක් මට කතා කෙරුවා......
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
YOU ARE READING
BREATH OF LIFE (Complete)
Fanfictionකවුරුත් නැතිව උඹම උඹේ හිත සනස ගත් දවසට ඒහිත ඒ හේතුවටම කිසිදින නැවත නොවැටෙනු ඇත.........!!
