පලිගු........පලිගු..........
අනේ....ඒ කියන්නෙ බල්ලෙකුත් ඉදලනෙ......
මම අතේ තිබුන සිල්වර් පාට මස් කටුව උඩ ලියවිලා.තිබුන නම උඩ ඇගිලි ගෙනිච්චා .....අත්තම්මගෙ නම තිබුන බැල්ලියක් ඉදල.....
අනෙ..දෙයියනේ....ඇයි මට එකම එකක් වත් මතකෙට එන්න නොදෙන්නෙ........
මම සාක්කුවෙ තිබුන ඵෝන් එක අරගන ආය ආයම බැලුවා.......මෙලෝම මගුලක් නෑ......ඩිලීට් කරපු ඵොටෝ ගන්න තැනින් ගිහින් චෙක්කෙරුවා ....නෑ....ඵෝන් එක අලුතෙන් ගත්තා හා සමානවම තිබුනා........
වැඩක් නෑ ...එකම එක ඵොටෝ එකක් නෑ..අඩුම ගානෙ මගෙ එකක් වත් නෑ.......මම කොහොමද දෙයියනේ ඒකව හොයා ගන්නෙ.....
අතට හිර උන සිල්වර් පෙන්ඩන්ට් එක සාක්කුවෙ දාගත්තු මම ගේ පුරාවටම ඇවිද්දා...හැම ලාච්චුවක්ම ඇරලා බැලුවා.....අඩුම ගානෙ දෙයියො මෙවෙලෙ හරි මගෙ මූන බලලා එකම එක සාක්කියක් වත් මං වෙනුවෙන් ඉතිරි කරලද කියලා...නෑ...ඒත් නෑ.....කිසිම දෙයක් නෑ....පුටු කකුලක තිබුන බලු දම්වැලක් ඇරෙන්න වෙන මොකුත්ම නෑ..........
අඩුම ගානෙ උන්ගෙ සුවදක් වත් නෑ.......
අනේ...මේ ගේ ඇතුලෙ සතුට පිරිලා තියෙන්න ඇති..මගෙ ගෙදර සතුට පිරිලා තියෙන්න ඇති...උන් අපේ ගෙදර එන්න ඇති....අපි උන්ගෙ ගෙදර එන්න ඇති........
කාලකන්නි... .මොල්ලිගොඩ කාලකන්නි.....
මම එහෙම්ම නිදින කාමරේට ගියා. මෙට්ටයක් වත් ඉතිරි නොවුන ලෑලි විතරක් ඉතිරි උන ඇද උඩ මම ඉදගත්තා .......ඇදුම් දාන අල්මාරියෙ හැගර් ඇරෙන්න වෙන මොකුත් නෑ....කොන්දට අමාරු බව දැන දැන උනත් මම ඇද උඩ උඩ බෙලි අතට පෙරලිලා කිසිම දෙයක් නොගාපු සුදු පාට සිවිලිඅ දිහා බලන් උන්නා...
සිරියාවන්ත මහත්තයා ......අනේ උඹ කොහෙද මැනිකෙ ඉන්නෙ .. ..පලිගුවො.....උඹට ඉව නැද්ද පලිගුවො මං ආවයි කියලා හොයා ගන්න......
මගෙ ඇස් වලට කදුලු ඉනුවා....මං ඵෝන් එක අතට ගත්තා .....මේලෝකෙ නැති කුන්ඩාවාලයෙක් නැති තැන් දෙකතුනක් තිබුනා...එකක් ඉන්ස්ටා ...එකක්....ෆේස්බුක්...අනික අලීඑක්ස්ප්රස්....අනිත් මගුල් ගැන මං දන්නෙ නෑ...මං ඔය දෙක තුනෙන් එහා දෙයක් හොයන්නෙත් නෑ.......මට හිතුනා ෆේස් බුක් යන්න...අඩුම ගානෙ...අඩුම ගානෙ මට අමතක මගෙ පනව මට හම්බෙයි කියලා මගෙ හිත කිව්වා....මගෙ කියන එකවුන්ට් එකෙ මං ශෙයාර් කරපු කිසිම දෙයක් නෑ....ෆ්රෙන්ඩ්ලා නෑ...මැසෙන්ජර් එක හිස්....මෙලෝම මගුලක් නැති වෝල් එකේ මම ඔහේ උඩට පහලට ගියා.....
YOU ARE READING
BREATH OF LIFE (Complete)
Fanfictionකවුරුත් නැතිව උඹම උඹේ හිත සනස ගත් දවසට ඒහිත ඒ හේතුවටම කිසිදින නැවත නොවැටෙනු ඇත.........!!