[کامل شده]
کاپل: یونمین، نامجین، کوکوی
ژانر: امگاورس، امپرگ، گرگینه، فلاف، اسمات
ترجمه توسط: SHin
خلاصه: جیمین یه امگای نادره که خاطره‌ای از گذشته نداره و فقط اینور اونور می چرخه. یونگی هم آلفایی هست که با ورود جیمین به دسته‌ی خودش عصبانی می‌شه... ی...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"واو!" جیمین بعد از دیدن باغ به شدت زیبای رو به روش، لبخندی زد و با دهن باز، به اطرافش نگاه کرد. کوک، به جیمین شگفت زده خیره شد و خندید:" تو واقعا گلها رو دوست داری! مگه نه؟" پسر سری تکون داد:" اونا فقط پر از احساس ارامشن... وقتی نگاهشون میکنم اروم میشم!"
سمت کوک برگشت:" مطمئنی لونا از اینکه اومدیم اینجا ناراحت نمیشه؟" کوک، هوفی کرد و قدمی به جلو برداشت:" لطفا! دیگه باید جین رو شناخته باشی! اون عاشق پز دادنه و همیشه اینجا رو تو صورت بقیه میکوبه!"
جیمین، خندید و بعد شروع به دویدن کرد:" زود باش چیپ!" اهو، سمت جیمین دوید و اونو دنبال کرد. کوک لبخندی زد و نگاهشون کرد که با یاداوری چیزی، لبخندش از بین رفت:" وایسا!" کوک داد کشید:" جین چیزی نمی گه... البته فقط تا زمانی که... ."
-" من یه رز سفید پیدا کردم ." جیمین گفت و گل رو توی هوا تکون داد، تا کوک ببینتش. " شت جیمین! اون کون منه که توی دستاته !" اروم زمزمه کرد. (منظورش اینه که جین قراره بکنتش چون گل رو کنده)
-" لطفا گل ها رو نچین !" جونگ کوک داد کشید تا صداش بهش برسه. " ببخشید! میتونم این یکی رو نگه دارم؟ من عاشق رزای سفیدم!" کوک سری تکون داد :" باشه !" پسر هم خندید و گل رو پشت گوشش گذاشت :" ممنون !"
چند دقیقه ای سپری شد و جیمین مشغول بازی با چیپ بود. ناگهان برگشت و اونو دید، که یکی از گل ها رو میخوره! سمتش دوید و بقلش کرد :" نه نه چیپ! گلا رو نخور !" کوک که شاهد صحنه بود، با دو خودش رو بهشون رسوند :" شتت!! نخورشون !"
جیمین چشم غره ای به کوک انداخت :" صداتو نبر بالا براش! اون فقط گشنشه !" کوک چشم چرخوند :" و این چه ربطی به من داره ؟" امگا شونه ای بالا انداخت :" خوب... اگه میخوای چیپ گلای باغچه رو نخوره، پس بزن بریم !"
کوک دستی به موهاش کشید :" چرا زودتر نگفتی ؟" نفسی گرفت و بهش خیره شد :" جیمین... ما با هم دوستیم... ولی این دلیل نمیشه من برات بمیرم !" جیمنی هومی گفت و به راه افتاد :" اوکی ." چیزی که اون دو نفر ازش بیخبر بودن، یک جفت چشمی که بهشون خیره بود، بود.
