Daughter Of Dusk And Dawn

86.

Naga-apoy ang dibdib ko sa galit. Halos bumaon ang mga kuko ko sa aking palad sa pagkakakuyom.

"Bastardo!" muli kong gitgit sa sarili ko.

After saving him, he repaid me by stealing my mask and pushing me to my death. Nagawa pa ng bastarado na ikuwento sa akin ang buhay niya. Batid ko kung bakit niya ginawa ang ginawa niya. I would have done exactly the same thing. 

May kanya-kanya kaming pinaglalaban. Naiintindhan ko 'yon. Whatever  Resca's justifications, was, it wouldn't matter.  Not if it intervenes with mine. I will come first. 

Kill if you must. Betray if you must. Simple ang mga batas ng kompetisyon.  

And what was that I intend to do. I will kill. 

With murder as my intent, mabilis kong narating ang kampo. It was still dark. Isang oras na lang, o marahil ay mga minuto na lang ang nalalabi bago tuluyang simikat ang araw. 

When I approached the camp, I realized that they were already complete. Si lord Areling, ang dalawa niyang kasamang konsehal, ang lalaking nakamaskara, at ang labindalawang novice na hawak ang kanilang mga maskara. 

I approached them, shoulders straight and head held high. Napatingin ang lahat sa'king direksyon. Good. 

Mula sa kanyang pagkakaupo, kaagad na napatayo si Resca nang makita ako. Shock and fear struck his face. 

Good.

I threw him a deadly glare. 

"P--paanong buhay ka pa?" ang bungad ni Resca sa akin. Hindi makapaniwala na nakabalik pa ako ng buhay. "Hindi. I saw you fall. I saw you die." He was rambling.

Sa tabi niya, bumagsak ang panga ni Ruarie sa narinig. He looked at Resca appalled. Hindi niya inaasahan na maririnig ang mga salitang iyon kay Resca. Paano? Halos silang tatlo ang magkakasama. Batid kong mas malapit silang tatlo kaysa sa akin. Gayunpaman, mayroon kaming pagkakaintindihan. We were allies. 

Turned out, I was a fool to even believe this alliance would work. This was still a competition after all. 

Bago pa ako makapagsalita, sumingit si lord Areling. 

He cleared his throat.

I glanced at him. 

Tumaas ang kilay niya sa akin.  "The rules are simple. You bring the mask. If you survive the night without dying but not securing a mask, you were to leave the city. Bakit nandito ka pa?" 

Naghahamon ang tono ni lord Areling. 

I rolled my eyes at him 

Pumalibot na ang ibang mga novice sa amin. They looked amused.  

Tumango ako kay lord Areling. "Tama ka. Gayunpaman, lord Areling, tumingin ka sa itaas. Hindi pa sumisikat ang araw. Hindi pa tapos ang kompetisyon!" paalala ko sa kanya. 

For the first time, lord Areling seemed to have been satisfied with my answer. Hindi siya ngumiti. Hindi siya umimik. But the way his face contoured with my words was not enough a hint.

Umiling si Resca. "Wala kang maskara," nanginginig ang boses niya. Pinaghalong galit, inis at takot ang tono niya. "Wala ng maskara. All twelve is secured." 

Not yet, bastard!

I smirked at him. 

Nilapitan ko siya. Napaurong si Resca. Kinuha ko ang kutsilyo ko at itunutok ito sa kanya. Kung nakamamatay ang tingin, marahil ay kanina pa humandusay ang bastardo. Gusto kong isaksak ang kutsilyo sa leeg niya nag walang patumpik-tumpik. But no. That would be too merciful.