Daughter Of Dusk And Dawn

46.

CHAPTER FORTY-SIX

MAAYOS ANG PAKIRAMDAM ko nang magising ako kinabukasan. I felt well-rested, fresh. Nakangiti akong tumayo sa kama ko. "Magandang umaga, Cheena. Arianne." Masiglang bati ko sa dalawa kong tagasilbi.

Cheena and Arianne grinned back at me, clearly pleased that I woke up in the right side of the bed.

"Maayos ba ang naging tulog niyo, Lady Adelaine?" tanong ni Cheena.

Naalala ko kagabi. Nagising ako dahil sa isang bangungot. Mali--- Isang babala. Mula kay Meree. Sinusubukan akong balaan ng sorsera. Normally, I would shrugged it away. Discard the memory from my mind. Move on and get on with my life. However, despite my distrusts of sorcerer's, I realized this is one I should not ignore. Napagtanto ko na hindi na lamang ito basta-basta. Masyadong tumutugma ang mga sinasbai ng sorsera sa mga nangyayari sa aking paligid. Kung ano ang kadilimang unti-unting nagigising, pakiramdam ko ay konektado ito sa bagay na nakita ko sa kakahuyan. It couldn't just be a coincidence. And last night's vision was a testament to that. Nagtapos ang babalang iyon nang bumukas ang nagliliwanag na berdeng mata ng bangkay na 'yon.

I am terrified, but also curious. What was happening? Why am I connected to all of this? Sinabi ni Meree na mayroong akong koneksyon sa mga bagay na ito. I am not going to sit here and do nothing. Whatever she meant by that, I would figure that out.

I shook my head and pulled myself from the sudden reverie. Tinignan ko ang dalawa. Bumalik sa aking isipan ang malabong kaganapan kagabi. Gayunpaman, alam kong ang dalawa ang dahilan kung bakit maayos akong nakatulog kagabi.

Medyo namula ang pisngi ko. Marahan akong tumango. "Yes. Thanks to the both of you," I said, barely a whisper.

Kung ano ang ipinainom nila sa akin, 'yun ang dahilan kung bakit maayos ang naging tulog ko.

"Walang anuman, Lady Adelaine." sabay na wika ng dalawa. "Magtatanghali na. Halika na at nang makapag-ayos ka na," yaya nila.

Sumunod ako. Tulad nang dati, tinulungan ako ng dalawa na mag-ayos. Inihanda nila ang pagliliguan ko. Kaagad akong nagbabad sa tubig. Ang maligamgam na temperatura ay napakasarap sa pakiramdam. This was the rest I had been desiring. These past few days had been extremely exhausting and demanding. Ang dami kong hinarap at inatupag. I barely had any rest. And I almost died, if I may add.

I had three days before the next task. Three days all by myself. I am going to use that to rest and relax. I deserved it after all that.

Nilinis ko nang maigi ang sarili ko. Kinabkab ang bawat singit, nilinis ang bawat hibla ng buhok. Matapos kong maligo, sinuotan ako ni Cheena at Arianne ng isang preskong damit. They tied my corset loose this time, aware now that I detest tight corsets. And then they helped me slip in this beautiful blue dress. The fabric was thin, the bodice a little loose but still emphasized my breast and waists. The off-shoulder exposed my pale, slim shoulders. They tied my hair in a bun, but left a loose braided hair that graciously rested to at my back to fend off the drafts. They hanged two simple silver earrings in my ears. To finish the look, they hooked my ring to a silver thread and hanged it over my neck. Napangiti ako nang makita ang singsing. Bahagya ko itong hinaplos.

"Kukuhanan ka lang muna namin ng agahan, Lady Adelaine." paalam ng dalawa atsaka lumabas ng silid ko. Hindi na nila hinintay ang sagot ko. Magtatanghali na talaga. Dahil kagigising ko lang, agahan pa lang ang kakainin ko.

I heaved a deep sigh and then approached the open windows. Kaagad na bumulusok ang preskong hangin papasok. I inhaled, filling my lungs with the salty scent of the ocean air.