Daughter Of Dusk And Dawn

48.

CHAPTER FORTY-EIGHT

"Bakit parang tulala ka?" Biglang tanong sa'kin ni prinsipe Gestalt. I blinked, and his face came into focus. 

"Ano?" wala sa sariling tanong ko.

He chuckled, amused. "Did you not sleep well?" 

Kasalukuyan kaming magkasama ng prinsipe. Maaga-aga pa, hindi pa tuluyang sumisikit ang araw. May hamog pa nga. Nasa sentro kami ng syudad, patungo sa kubo, na isa ring laboratory, ni Genesis at Demora. Ngayon namin aalamin kung ano ang naging resulta ng kanilang pagsisiyasat sa bagay na ibinigay ng prinsipe noong nakaraan. 

Umiling ako. "Hindi. Medyo mabaho lang ang lugar." Palusot ko. Ang totoo niyan ay natumbok niya. Hindi na naman naging maganda ang tulog ko kagabi. Bagama't kasalukuyan akong walang Trials na inaatupag, hindi pa rin ako nawalan ng bagay na hindi pinagi-isipan. I'd no idea why I keep getting distracted. I promised myself I would be taking the three days of my trial-free life to relax and get rest, and here I am, avoiding sleep voluntarily, trying to question myself for things I could not answer. 

Matapos ang naging usapan namin ni lord Areling at nang narinig kong usapan ni lady Yula at ng kanyang ama, dumiretso ako sa'king silid. Doon, sinubukan kong matulog. But to no avail. I just couldn't stop thinking about them. Ano ang ibig sabihin ni lord Areling sa sinabi niyang paparating na ang katapusan, at kasabay nito ay mga masasamang bagay? Ano ang ibig sabihin ni lady Yula sa tinuran niyang mayroon siyang bagay na hawak kay lord Keiv at magagawa niya itong piliting magpakasal? Mga bagay na inusig ako, ngunit hindi ko naman magawang bigyang kasagutan.

At ngayon, heto na naman ako. Kulang sa tulog. Namimigat ang mga talukap at parang may mga buhangin sa mata. 

Niyakap ko ang sarili ko. Mas lalo na talagang lumalamig ang klima. Winter was about to come, and the winds were already getting colder. 

"Ang arte mo naman!" maikling saad ng prinsipe. 

Hindi ko na lang ito pinansin. Totoo naman na hindi ganoon kaaya-aya ang amoy. May mga tindero kasi na kasalukuyang tinatapon ang mga panis nilang produkto. And the stench of combined spoiled milk, withering fruits and vegetables, weeks-old meat, hanged heavily in the air. 

I scrunched my nose and let out a heavy sigh. 

Mabuti at hindi na ako ginulo ng prinsipe. Eawn ko ba sa kanya, maari namang mamayang hapon na namin ito gawin. Pero ang sobrang aga pa nang ako ay katukin nito sa aking kwarto. Wala naman akong magawa kundi ang ayusin ang sarili at sumunod. 

Not that I didn't wanna get involved. Gusto ko rin namang malaman kung ano ang nalaman ni Genesis at Demora. I am burning with curiosity, and I am hungry for explanations. Batid ko na kung ano ang malalaman ni Demora at Genesis, malaki ang maitutulong nito sa imbestigasyon ni Gestalt. Mabibigyang liwanag kung ano ang ibig sabihin ng mga sorsera sa mga katagang ang kadilimang unti-unting nagigising. Gusto kong malaman kung ano ang koneskyon nito sa'kin. 

Mayamaya, nakarating din kami sa bahay nila Demora.  Kumatok si prinsipe Gestalt. Matapos ang halos walong katok, wala pa ring nagbubukas ng pinto. 

Nagkatinginan kami ni prinsipe Gestalt. "Bakit walang tao? Baka wala sila." takang tanong niya sa sarili. 

I rolled my eyes. "Or maybe, they're still asleep. Sobrang aga pa kaya," pagpapatama ko sa kanya. Nilapitan ko ang maliit na bintana at sumilip sa loob ng bahay nila. Madilim. Walang tao. Saan naman kaya ang dalawang 'yon?

I heard prince Gestalt shuffling behind me. Dahil nakaharang ako, ipinatong na lang nito ang kanyang katawan sa'kin, sabay akbay ng malapad niyang mga bisig sa balikat ko upang alalayan ang sarili niya, at sumilip din siya sa bintana. Naramdaman ko ang dibdib niya sa likuran ko, the steady movement of his chest, his steady breathing, his weight against mine. Lumingon ako. Nasa tabi niya lang ang mukha ko. Humarap siya sa akin. Our faces were so closed the tip of our noses were almost touching. Smiling, he said, "Well, hindi lahat tulad mo na tulog pa ng ganitong oras. Some of us wake up real early to do work," he said. Not to insult or mock me. More of like a joke.