Daughter Of Dusk And Dawn

31.

WARNING: This chapter contains violence and hints of sexual assault. Don't worry, I tried to make it as low-key as possible. This is necessary to the plot.

CHAPTER THIRTY-ONE

RUARIE WAS THE ONE who I appointed to choose the dress I would be using for tonight. Bad decision. Apparently, he did such a terrible job. The dress revealed far too much. The slightest move, I swear, my breasts would pop out. The corset I wore was tightly sealed. The skirt a burning midnight blue, with embroidered tangles of vines and thorns at the hemline.

"Masyadong mapusok ang damit na ito!" reklamo ko ulit.

Tumaas ang kilay ni Ruarie. "Tama lang iyan. Kung gusto mong maayos mong magawa ang misyon, then, you better look the part."

May punto siya. I am supposed to be a prostitute. Hindi naman iba sa kalakarang ito ang pagsusuot ng mapusok na damit. Gayunpaman, medyo hindi pa rin ako komportable dito.

"Heto," pagtawag ni Resca sa atensyon ko.

"Ano 'yan?" tanong ko.

Mayroong isang maliit na lalagyang inilabas si Resca. It was the shape of a teardrop.

"Pabango," maikling tugon niya. Binuksan niya ang sisidlan at nagbuhos ng kaunting likido sa palad niya. "Lika rito."

I sighed, but did not refuse. Ipinahid niya sa magkabila kong balikat, maging sa leeg ko na rin ang pabango.

Ruarie groaned. "Resca, sabi kong ayaw ko ang amoy niyan," reklamo ni Ruarie.

I smirked. Naalala ko kanina, nang pasukin namin ang bahay-aliwan, nagreklamo ito sa amoy. The perfume Resca had, it smelled exactly like that, of roses.

Resca arched his thick eyebrows. "Bakit, ikaw ba gagamit?" sarkastikong tugon niya.

I saw Taron roll his eyes. I smiled at him.

"Handa ka na?" tanong ni Taron, hinayaan namin ang dalawang magbangayan.

"Oo." Tumango ako. "Now, remember---" nilakasan ko nang bahagya ang boses ko para kunin ang atensyon ng dalawa. Tumigil sila sa paga-asaran at tumingin sa'kin, "---sa oras na may mapansin kayong hindi tama, alam niyo na ang gagawin niyo. Siguraduhin niyong walang magsu-supspetya. Isang maling kilos, patay tayong apat," paliwanag ko.

Nagsitanguan sila. Good.

"Sige," paalam ko. "Pupunta na ako. Baka kanina pa naghihintay ang kapitan."

Kapitan. I wonder why he chose to refer to himself as that. Siguro ay para sa kontrol. I know guys like him. They enjoy control, they like power. Kaya rin siguro menor de edad ang mga tipo niya. Mas madaling manipulahin, mas madaling tapakan. The younger, the more power he had.

Hindi bagay sa kanya ang pangalan.

"Sige. Pupunta na rin ako sa puwesto ko," saad ni Resca.

Umalis si Ruairie at Resca at tumungo sa mga puwesto kung saan makakapag-matyag sila nang maigi. While I do the work from the inside, they would be monitoring the outside.

Bago ako tuluyang umalis, nag-usap muna kami ni Taron. "Dala mo?" tanong ko sa kanya.

He nodded. "Exactly as what you want it." Inilabas ni Taron ang tinutukoy ko. It was a container. Katulad ng sa lalagyan ng pabango ni Resca. But this was smaller, and transparent. At isa pa, hindi pabango ang laman nito. It was poison.