Daughter Of Dusk And Dawn

33.

CHAPTER THIRTY-THREE

SA GITNA NANG AKING malalim na paghimbing, isang marahas na pag-uga ang gumising sa akin. Nagtataka at naiinis, ibinukas ko ang aking mga mata. 

"Lady Adelaine." 

Sa kadiliman, hindi ko kaagad nakilala ito. Pupungay-pungay na umupo ako sa aking kama. Nagsalita ulit ang estranghero. "Lady Adelaine, gumising ka! Kailangan ko ang tulong mo," nangangamba at natataranta ang boses nito. 

 "Prinsesa Yvana." Takang tanong ko nang mapagtanto kong siya ang may-ari ng boses.  

"Ako nga," pag-kumpirma niya.

Doon, nagising ang inaantok kong diwa. "Anong ginagawa mo rito, prinsesa?" tanong ko.  

Dinig ko ang malakas niyang paghinggal na para bang kinakapos siya ng hangin. "Sabihin mo sa akin, Lady Adelaine. Totoo ba na ikaw ang nagpagaling kay lord Keiv?" tanong niya. 

Tumaas ang kilay ko? Anong kinalaman ni Lord Keiv rito?

Nagugulimihanan man, sinagot ko ito. "Oo. Ako nga ang nagpagling sa kapitan, " I answered, unsure. 

She sighed, quite relieved with my answer. "M-mabuti. K-kailangan ko ang tulong mo," she pleaded. Sa sinabi niya, nawala ng tuluyan ang antok ko. Tumayo ako mula sa aking kama, kumuha ng isang roba mula sa aking parador at isinuot. 

Hinarap ko ang prinsesa. "Anong klaseng tulong ang kailangan mo, prinsesa Yvana," Alarmed, I demanded answers from the princess.  Pumassk sa isipan ko ang dahong binili nito sa Black market kanina. Could it be? Marahil ay konektado iyon sa nangyayari ngayon. 

Tumayo siya sa pagkakaupo sa aking kama. "Malalaman mo rin. Halika, sumundo ka sa akin," pagtawag niya. 

Bagama't hindi pa ako nabigyang liwanag kung ano ang nangyayarri, wala akong nagawa kundi ang sumunod sa utos ng prinsesa. Lumabas kami nang tahimik sa aking silid. Mayroong isang tagasilbi ang naghihintay sa amin salabas ng aking pinto. 

"Halika na, Renata." tawag ng prinsesa. It was her lady-in-waiting.

 I am lost. Hindi ko alam kung ano ang nagyayari. But it was urgent, I could tell. The princess's fidgeting, sweating. Also, the dread in her lady-in-waiting's face. Something had happened. The princess was in some kind of trouble. I am certain. But the question was, what kind of trouble? 

We passed through the halls, fast but quiet. I trailed behind the princess, and as we turned left, a torch nearby illuminated her dress, and I saw blood.

 Blood. 

Doon, nakaradam ako ng kaba. Something terrible was happening. And the princess was trying to associate me in it. I wondered, would it be wise, putting myself at risk?

 Not that I had the choice. Hindi namann ako maaring tumalikod kahit pa gustuhin ko. Mayamaya, nasa tapat na kami ng silid niya. Binuksan nang prinsesa ang malalaki niyang pintuan.

"Pasok!" utos niya. 

Sa aming pagpasok, kaagad niyang isinara ang mga pintuan. Malaki ang kanyang silid. Puno ng mga mamahaling mga kagamitan at produkto mula sa ibat-ibang bansa. Mayroong ulo ng usa sa itaas ng kanyang kama, ang bawat sulok ay natatakpan ng mga balat ng hayop---usa, lobo, oso. Ngunit ang pinaka-kumuha ng atensyon ko ay ang dugong nagkalat sa silid. Sa sahig, paakyat sa kama, kung saan may isang babaeng nakahiga, nakabukas ang mga paa, at mayroong nakabusal na tela sa bibig. Ang dalawa pang tagasilbi ni Prinsesa Yvana ay hawak ang kamay ng babaeng nakahiga.