ဧကရီ၏ ကချေသည် [ဧကရီ၏ ကေခ်သည္ ]

Part - 28 [Zawgyi]

" ကိုယ္လုပ္ေတာ္ရြယ္ဟန္ "

" ဒန္လု ..ရြယ္ဟန္ အရွင့္ကိုလာေတြ့တာပါ . . အရွင္ႏိုးပါပီလား .. "

"အရွင္က .. ညကအိပ္ယာဝင္ေနာက္က်တာေၾကာင့္ ... "

" ငါႏိုးေနပါပီ . . . "

ၾကည္လင္ျပတ္သားေသာ အသံႏွင့္အတူ တံခါးေနာက္မွ ထြက္လာေသာ ဘုရင္မေၾကာင့္ ဒန္လုေရာ ရြယ္ဟန္ပါ ခါးၫႊတ္အရိုေသျပဳလိုက္သည္..

" အရွင္ .. "

" အရွင္ .. အရွင့္ကိုရြယ္ဟန္လာေတြ့ပါတယ္ "

" ခရီးကျပန္ေရာက္ပီလား ရြယ္ဟန္ . . အေစာႀကီးလာေတြ့တာ အေလာတႀကီးေျပာစရာမ်ားရိွေနတာလား . . အထဲဝင္ခဲ့ပါ .. "

ဘုရင္မနဲ႔ ရြယ္ဟန္သည္ အခန္းထဲရိွစားပဲြခံုတြင္ထိုင္လိုက္ပီး ဒန္လုက ေနာက္နားခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ ရပ္လို႔ေနသည္..

" အရွင္ . . ကိုယ္လုပ္ေတာ္ရံုအေၾကာင္းကို ရြယ္ဟန္ၾကားရပါတယ္ .. ကိုယ္လုပ္ေတာ္ရံုက အရွင့္အတြတ္ ခစားခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြကို ငဲ့ၫွာပီး . . "

ဘုရင္မရဲ့ မ်က္ႏွာဟာ တည္ၿငိမ္ေနေသာ္လဲ မ်က္လံုးအၾကၫ့္ကေတာ့ ေလးနက္လို႔သြားေလသည္..

" မနက္အေစာႀကီး ငါ့ကိုလာေတြ့တာက ဒီအေၾကာင္းေျပာဖို႔လား . . ရံုေလးကို ငဲ့ၫွာဖို႔ လာေတာင္းဆိုတာလား . . "

" အရွင္ . . . "

" ေနရာတိုင္းမွာ စိတ္ထားေကာင္းမေနစမ္းနဲ႔ ရြယ္ဟန္ . . မင္းသေဘာထားႀကီးတာငါသိတယ္ .. ရံုေလးက ေသသင့္တဲ့အျပစ္ကို က်ဳးလြန္ခဲ့တာ . . နယ္ႏွင္ဒဏ္ဆိုတာက သူ႔အတြတ္ အသက္ၫွာဆံုးေသာ အျပစ္ဒဏ္ပဲ . . ဒီအတြတ္ ငါစကားေတြေျပာဖို႔ အခ်ိန္မေပးႏိုင္ဘူး . . လူတိုင္းကသူ႔ရဲ့လုပ္ရပ္အတြတ္တာဝန္ယူရမွာပဲ . . "

ဘုရင္မရဲ့မ်က္ႏွာဟာ အနည္းငယ္ခက္ထန္လာသလို အသံသည္လဲေဒါသသံဆြတ္လို႔ေနတာေၾကာင့္ သူ၏ေဒါသအားထပ္၍မဆြမိေစရန္ ရြယ္ဟန္သည္ ေခါင္းငံု႔ကာ ထပ္၍မေျပာရဲေတာ့ေခ် . .

" ရြယ္ဟန္ . . ေတာင္းပန္ပါတယ္အရွင္ . . ဒီအေၾကာင္းကိုမေျပာေတာ့ပါဘူး .. "

" ရြယ္ဟန္ .. မင္းကစိတ္ထားႏူးညံ့လြန္းတယ္ .. ဒါကမင္းကိုအားနည္းခ်က္တခု မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး .. အရာရာတိုင္းမွာ အသြားအျပန္ဆိုတာရိွတယ္ လူတေယာက္ရဲ့မေကာင္းမႈက သူ႔အေပၚတန္ျပန္လာမွာပဲ .. ဒါေပမယ့္ တခါတေလမွာက် ေကာင္းလြန္းျပန္လဲမေကာင္းဘူး ေကာင္းမႈအက်ိဳးကိုလဲ ကိုယ္ျပဳတဲ့အတိုင္းျပန္မရႏိုင္ဘူး .. ထားပါေတာ့ေလ .. ဒီတေခါက္ခရီးကေရာ အဆင္ေျပရဲ့လား .."