လျပၫ့္ညေက်ာ္လြန္ထားတာမၾကာေသးေသာေၾကာင့္ လေရာင္သည္ေဖ်ာ့ေတာ့စြာ လင္းလို႔ေနသည္.. ဘုရင္မ ထြက္သြားသည္မွာအခ်ိန္အားျဖင့္ မၾကာေသးေသာ္လဲ ပဲြအတြင္းတြင္တခ်ိဳ႕တေလသာရိွေတာ့သည္..
ျဖစ္ပ်က္သြားေသာ အျဖစ္အပ်က္အား အံ့ဩတႀကီးျဖစ္ေနရကာ သိခ်င္စိတ္မ်ား တဖြားဖြားျဖစ္ေနၾကသည့္ လူမ်ားကေတာ့ ဇဲြေကာင္းစြာ ေစာင့္လို႔ေနေသးသည္.. ဒန္လုသည္လဲ ဘုရင္မ၏အမိန႔္ေၾကာင့္ ပဲြရိွဧၫ့္သည္မ်ားအား အစြမ္းကုန္ ေျဖရွင္းဧၫ့္ခံေနရသည္.. သူ၏စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ မေကာင္းေသာအေငြ့အသက္ကိုရေနေလသည္..ေဖ်ာ္ေျဖေရးသဘင္သည္မ်ားသည္လဲ ပီးဆံုးသြားပီျဖစ္တာေၾကာင့္ စကားသံမ်ားကလဲြ၍ ဆူညံေနျခင္းမရိွေပ . .
ရံုေလးကိုယ္တိုင္သည္လဲ အေဆာင္ေတာ္သို႔မျပန္ႏိုင္ေသးေပ .. ဘာေတြဆက္ျဖစ္မည္ဆိုတာ ထိတ္လန႔္စြာပင္ ေစာင့္လို႔ေနရသည္ .. သို႔ေသာ္လဲ ဒီကိစၥတြင္ သူဆိုတာကို သိႏိုင္မည္မဟုတ္ ..
ရံုေလး၏ႏႈတ္ခမ္းေတြကေက်နပ္စြာတခ်က္တြန႔္ကာ ႃပံုးလိုက္ရင္း လက္ဖက္ရည္ခြက္အားကိုင္ကာေသာက္ဖို႔ျပင္လိုက္ခ်ိန္ . .
အားလံုး၏နားထဲတြင္ ၾကားလိုက္ရသည္က ေျမျပင္တြင္ ဓားတလက္အား တရြတ္တိုက္ဆဲြလာျခင္းေပ .. ထိုအသံသည္ ညလယ္အခ်ိန္တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ျခင္းကို ၿဖိဳခဲြလိုက္ပီး ေက်ာခ်မ္းဖြယ္ေကာင္းလြန္းလွသည္..
ပဲြရိွလူမ်ားအားလံုးသည္ အသံၾကားရာအလန႔္တၾကားၾကၫ့္လိုက္ၾကေတာ့သည္..
" ဘုရားေရ ... "
" ဒါက .. ဘယ္လိုျဖစ္ ... "
အာေမဍိတ္သံမ်ားပါးစပ္ဖ်ားဆီမွထြက္က်လို႔လာၾကကာ အေစခံမ်ားအားလံုးသည္ ေျမျပင္တြင္ဝပ္ခ်အရိုေသျပဳၾကေတာ့သည္.. ဒန္လုတေယာက္မွာေတာ့ သူစိုးရိမ္သလိုျဖစ္လာခဲ့၍ ထိတ္လန႔္လို႔သြားရသည္..
သူတို႔၏ဧကရီဘုရင္မဟာ လူသတ္အရိပ္တို႔ ၿခံရံရင္း ပဲြရိွရာသို႔တလွမ္းျခင္းလွမ္းလို႔လာေနသည္.. လေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေအာက္တြင္ တလတ္တလတ္ေတာက္ပေနေသာ ဓားေရာင္သည္ မ်က္စိပင္က်ိန္းရေလာက္သည္.. တည္ၿငိမ္ေသာေျခလွမ္းေတြကိုလွမ္းေနေသာ ဘုရင္မ၏မ်က္ႏွာေတာ္သည္ ၿပိဳက်ေတာ့မၫ့္မိုးလို မဲေမွာင္ကာ မ်က္လံုးတို႔မွာ ေဒါသတို႔ေၾကာင့္ ရဲလို႔ေနသည္.. ဝတ္ရံုနီနီတို႔က ေလမွာလႊင့္ေနပီး ဂုဏ္အသေရႀကီးမားစြာ ခန႔္ညားလို႔ေနသည္ .. သို႔ေသာ္လဲျမင္သူတိုင္းက ထိတ္လန႔္ေၾကာက္ရြံ႔ရေအာင္ ေအးစက္လို႔ေနသည္..
YOU ARE READING
ဧကရီ၏ ကချေသည် [ဧကရီ၏ ကေခ်သည္ ]
Historical Fictionငါမင်းကို နောက်ဆုံးအချိန်ထိ အဆုံးရှုံးမခံနိုင်ဘူး ဖိန်းဖိန်းမင်းဟာငါ့အတွတ်တော့ တခုထဲသောဖြစ်တည်မှုပါ ငါမင္းကို ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ အဆံုးရႈံးမခံႏိုင္ဘူး ဖိန္းဖိန္းမင္းဟာငါ့အတြတ္ေတာ့ တခုထဲေသာျဖစ္တည္မႈပါ GL ( Unicode & Zawgyi Code )