ဧကရီ၏ ကချေသည် [ဧကရီ၏ ကေခ်သည္ ]

Part - 34 [Zawgyi]

ကုတင္အစြန္းမွာထိုင္ရင္း အေရာင္ေတာက္ပလို႔လာပီျဖစ္တဲ့ ဆံႏြယ္ေလးေတြအား အသာပြတ္သပ္ေနမိသည္ .. ဒီႏွစ္ရက္အတြင္း က်ဲအားလင္၏ကုသေပးမႈေၾကာင့္ သူမေလး၏ကိုယ္အပူခ်ိန္သည္ ‌ပံုမွန္ျဖစ္သြားသလို အသားအေရာင္မွာလဲ ေသြးေရာင္ျပန္လႊမ္းလို႔ေနပီျဖစ္သည္ .. သို႔ေသာ္ လဲရႊန္းစိုေတာက္ပေသာ မ်က္ဝန္းစိမ္းေလးမ်ားကေတာ့ ပြင့္လို႔မလာေသးေပ .. လျပၫ့္ရက္ေရာက္ဖို႔ ႏွစ္ရက္သာလိုေတာ့တာေၾကာင့္ ဟန္မာရီမွာ သူ၏ ကေလးငယ္အား အျမန္ဆံုးႏိုးထသတိရေစခ်င္သည္ ..

" အျမန္ဆံုးသတိျပန္ရပါေတာ့ဖိန္းဖိန္း .. မင္းငါ့ကိုပစ္ထားတာ ရက္အေတာ္ၾကာပီေနာ္ .. မင္းမရိွတာ ငါ့အတြတ္အဆင္မေျပလွဘူး .. တကယ္ကို .. ငါမင္းကိုလြမ္းလွပီ .. ငါ့ရဲ့အျပစ္အတြတ္ အျမန္ဆံုးေပးဆပ္ခြင့္ျပဳပါေတာ့ "

တိုးၫွင္းေသာစကားလံုးမ်ားဟာ အနားသပ္မ်ားကတုန္ယင္လို႔ေနေသးသည္ .. လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးအား အသာဆုပ္ကိုင္ရင္း မၾကားႏိုင္ေသးေသာ သူအားစကားေတြေျပာေနမိသည္ ...

" ေဆးတိုက္ခ်ိန္ ေရာက္ပါပီအရွင္ .. "

ေလ်ွာက္တင္သံႏွင့္အတူ အခန္းထဲဝင္လာေသာ က်ဲအားလင္ေၾကာင့္ ဟန္မာရီ၏ေဝ့ဝဲေနသၫ့္ မ်က္ရည္စအား မ်က္ေတာင္ခတ္၍ သိမ္းလိုက္ပီး ထိုင္ေနရာမွထလိုက္သည္..

" အရွင့္ကို ဂါဝရျပဳပါတယ္ "

က်ဲအားလင္၏ေနာက္မွ ရြယ္ဟန္ႏွင့္ ဒန္လုကပါလိုက္ဝင္လာၾကသည္ .. ရြယ္ဟန္သည္လဲ က်ဲအားလင္၏ေဆးအစြမ္းေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ကိုက်န္းမာလို႔ေနပီျဖစ္သည္ ...

" အင္း .. ရြယ္ဟန္ .. "

ႏႈတ္ဆက္လာေသာရြယ္ဟန္အား အသိမွတ္ျပဳေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ရင္း ေဘးသို႔ဖယ္ေပးလိုက္သည္ .. က်ဲအားလင္သည္ ေဆးခြက္အားအနားရိွစားပဲြ‌ေပၚခ်လိုက္ကာ ကုတင္ဆီသို႔တိုးကပ္သြားပီး ဖိန္းဖိန္း၏လက္ဖ်ံေသြးေၾကာအား စမ္းသပ္လိုက္သည္ .. က်ဲအားလင္၏လုပ္ေဆာင္မႈေတြအား ဟန္မာရီတို႔သံုးေယာက္သား မ်က္ေတာင္မခတ္ၾကၫ့္ေနၾကသည္ ..

က်ဲအားလင္သည္ ေသြးေၾကာအားစမ္းသပ္ပီးေနာက္ ခံုေပၚတြင္တင္ထားေသာ ေဆးခြက္အားယူကာ ဖိန္းဖိန္း၏ႏႈတ္ခမ္းအား အသာဟ၍ ျဖည္းျဖည္းျခင္းတိုက္လိုက္သည္ ..