Vampir Seçimleri/ bxb

Kardeş

Şirketin güvenlikleri daha da artırılmıştı. Ayrıca satışlarında tavan yaptığı bir gündü. Masamın önündeki koltukta oturan Pervin telefona bağlanmış biçimde parmaklarını oynatıyordu. "Bulut'la mı konuşuyorsun?" Diye sorduğumda gözleri bana döndü. Neşeyle kafasını salladı. Gülümsedim. Pervin'i mutlu görmek benide mutlu ediyordu. Telefonumun çalmasıyla elime aldım. Ekranda gördüğüm kişi ile kaşlarım çatılırken gerilmiştim. Asil'in benimle ne işi olabilirdi ki? Telefonu açtım.

"Doğu! Biliyorum bana sinirlisin, nefret ediyorsun ve bunu istemem çok büyük yüzsüzlük ama lütfen bana yardım et!" Dediğinde sırıttım. "Sana neden yardım edeyim?" Diye sordum. Bu sefer gülen taraf oydu. "Atlas'ı Tuğkan'dan korumamı istiyorsan  yardım et bana. Lütfen." Dedi. Yine güldüm. "Atlas'ın korunmaya ihtiyacı yok." Dedim. "Ah sikeyim! Lütfen yardım et bana." Dedi Asil. "Ne istiyorsun?" Diye sordum. "Sadece kız kardeşimi korumanı istiyorum. Gizli bir grup bana saldırıyor. Kardeşim insan, vampirlerle dövüşemez. Lütfen." Dedi. "Tamam. Neredesin?" Diye sordum. "Evime gelip evin arkasına geçersen kardeşim orada." Dedi Asil. Asil'in kardeşi mi vardı? Telefonu yüzüne kapattım. Asil'e yardım etmezdim ama kardeş benim için çok özel bir kavramdı.

"Ben gidiyorum. Ulaşamazsan korkma." Dedim Pervin'e. "Nereye?" Diye sordu Pervin ayağa kalkarken. "Asil'in kız kardeşine yardım edeceğim." Dedim. "Asil mi? Kafayı mı yedin sen?! Atlas'ı arayacağım." Dedi Pervin. "Aramayacaksın." Dedim. "Arayacağım. Çok tehlikeli işlerle uğraşıyorsun. Asil seni orada kıstırıp öldürebilir farkında mısın?!" Diye bağırdı Pervin. "Atlas'ı arama." Dedim ve koşarak odamdan çıktım. Hızla garaja inip arabaya bindikten sonra Asil'in evine sürdüm.

Arabayı durdurup hızla evin arkasına koştum. Ağlayan bir kızın sesini duyuyordum. Vampire dönüştüm. Etrafta bir sürü vampir vardı. Köşeyi döndüğümde beni gören kız tam çığlık atacaktı ki elimi ağzına bastırdım. Sarı saçlı ve kahverengi gözlüydü. Batı'nın yaşlarında gibiydi. Hatta daha genç bile olabilirdi.

Korkuyla kaçmaya çalışıyordu. "Şş sakin ol. Ben sana yardım etmeye geldim. Sana dokunmayacağım. Elimi çekiyorum ama bağırma lütfen. Bağırırsan daha fazla vampir toplanır." Dedim. Kız yavaşça kafasını salladı. Elimi yavaşça çektim ve ondan, korkmaması için bir adım uzaklaştım.

Kısa bir süre kimse gelmemişti. Büyük ihtimalle buraya nadiren geliyorlardı. Asil onları oyalıyor olmalıydı. "Adın ne?" Diye sordu kız titrek bir sesle. "Doğu. Seninki?" Dedim gülümseyerek. "Lara." Dedi. Bir vampirin geldiğini hissedince o yöne döndüm. Vampir Lara'ya doğru koşacakken beni gördü. Hızla geri döndü. Tekrar geldiğinde yanında bir kaç kişi vardı. Bize doğru koşarlarken kıza baktım. "Çığlık atma. Hiçbir zaman." Dedim ve elimi kaldırıp onları geri ittirdim.

Tekrar Lara'ya döndüğümde şaşkınlıkla bakıyordu. Asil'in geldiğini hissetmemle o yöne baktım. Lara ayağa kalktı. Asil önüme kadar yürüyüp aramızda bir kaç adım mesafe bıraktı. "Tuğkan piçinden neden yardım istemedin? Takım değil misiniz?" Diye sorduğumda sırıttı. Aniden Tuğkan'ı hissetmeye başlayınca dümdüz biçimde Asil'e baktım. "Kardeşimi koruduğun için teşekkür ederim. Ayrıca tuzağıma düştüğünede." Dediğinde Tuğkan'ın arkamda bir kaç adım mesafede durduğunu biliyordum.

"Abi ona ne yapacaksınız?" Diye sordu Lara. "Öldüreceğiz." Dedi Asil. Lara bana baktı. Gözleri endişeliydi. "Neden?" Diye sordu. "Soru sorma Lara." Diye cevapladı Asil. Lara bir anda bana koşup sarıldığında herkes şok olmuştu. "Lara! Buraya gel!" Diye bağırdı Asil. "O beni korumuşken.. Bir çok vampiri benden uzaklaştırmışken onu nasıl öldürürsün abi!?" Diye bağırdı Lara'da. "Lara." Dediğimde gözleri bana döndü. "Bu iş öyle bir iş değil. Ayrıca onlar beni öldüremez." Dedim. "Birini öldürmek bu kadar kolay olmamalı.." dedi Lara. Kafasını göğsüme yasladığı için yüzünü göremiyordum ama değişen sesinden ağladığını gizleyemiyordu.