Soluk

Çığlık

Benim için koşturmacalı bir hafta geride kalmıştı. Gündüzleri evrak işlerini halledip, cafenin dekorlarını düzenliyor aynı zamanda da ustanın hazırladığı akşam menülerini inceleyip revize etmiştik. Yarın akşam bizimkilerle bir yemek yiyip kutlayacak, aynı zamanda da açılış yapmış olacaktık.
Resim çizmeye vakit bulamamıştım bu sürede. Şimdi de saat gece 12ye uzanıyordu ve fazlasıyla yorgundum. Komodinin üzerindeki telefonu alıp, Tuanayla konuşmamıza girdim. Profil fotoğrafını değiştirmişti.  Saçının sağ yanında kulağına sıkıştırılmış papatyalar olan gözlerinin kırılmasına sebep olacak kadar güldüğü fotoğraftı ve bunu ben çekmiştim. Bu sabah beraber gün doğumunu izlemek için gittiğimiz Mordoğan'da. Aramız iyiydi, o da bir şeyler hissediyordu sanırım çünkü Ülküye göre asla yapmam dediği şeyleri yapıyormuş; sabahın köründe gün doğumunu izlemek için uyanmak gibi.

Ben uykuya dalacağım sanırım, sayende iyi geceler.' yazarak gönderdim. Anında çevrimiçi olup yazmaya başladı. Liseliler gibi şu an onun yazmasını beklediğime inanamıyordum ama hal böyleydi.

İyi geceler, badem..

26 yaşındayım ben, ne bu terleyen ellerim, sıkışan göğüs kafesim. Sen bana ne yaptığının farkında mısın acaba? Sensin badem be kızım. Sen en az badem kadar güzelsin.
Fotoğrafına bakıp biraz daha kendimi bu zamanlar huzurlu bulduğum uykuya bıraktım.

Sabah kalkıp Yağızın salonuna gittim, hem spora hem de onunla bu meseleyi konuşmaya. Eminim ki görüyordu ama benden duyması başkaydı. Benden duymalıydı.

Sporumu bitirip duştan çıktım. Yağızın barına doğru ilerledim, hemen içecek bir şeyler hazırlayıp yanıma geldi.

+ Ne zaman geleceksin diye düşünmüyor değildim.

- Bahsedeceğim şeyi biliyorsun Yağız sadece benden duymanı istediğim işin kalkıp geldim. Beni tanıyorsun zaten.

+ Evet duymak istiyorum kardeşim, şu ağzından bir kere iyi hissettiğini duymak istiyorum.

- İyi hissetmiyorum Yağız, bu çok başka bir şey. Bunun bir tabiri yok bende. Ama hiç şikayet ettiğim bir duygu değil. Tuana bana iyi geliyor.

+ Aşık oluyorsun Çağan. Ve inan bana bundan sonrasında hayatındaki tek siyah tuttuğumuz takımda var olacak.

Güldüm, o da desteklercesine omzumu sıktı gülümserken.

- Hadi kalk kızlara gidelim sabah kahvesine.

Hayır demezdim, başımla onaylayıp çantayı sırtıma attım.

Kapıya gelmiştik ki, Ülkünün cılız çığlığını duyduk. Yağızın gözlerini hemen korku bürüdü. Ardı ardına zile basıp Kapıya vuruyordu. Tuanaya korkuyla kapıyı açtı. Arkasında Ülküyü gördük gayet sağlamdı. Yağız Ülkünün yanına gidip yüzünü avuçlarının arasına aldı, ben de iyi olup olmadıklarını kontrol  ediyordum, gözlerim hızla ikisini taradı.

' O çığlık nedendi? ' diye sordum merakla. İyilerdi, endişelerim silinmişti. Tuana bizi korkuttukları için mahcup olmuştu, bakışlarından belliydi.
' Tuanaya burada bir firmadan iş teklifi gelmiş. Sevinçten bastım çığlığını. Ben burada kalmaya karar vermiştim ve şimdi onu da o teklifi kabul etmesi için ikna edeceğim.' dedi Ülkü. Utanmasaydım ben de bi çığlık basardım ama Allah'tan ağırlığımı koruyabiliyorum.
Tuana ahh ahh diye mırıldanarak içeri geçti. Ülkünün de onu takip etmesiyle bizde salona ilerledik.

Kalacaktı, en azından kalması için elimden geleni yapacaktım. Ellerimden kayıp gitmesindi.