Ömür

460 42 9
                                    

Sedye gözlerimizin önünden geçerken öylece baktım. Ne dizlerimden bir güç vardı kalkacak. Ne de yüreğim onu öyle görmeye dayanırdı.

Bir  kaç hafta önce gördüğüm, kabus gözlerimin önünde serildi. Şimdi gerçeğini yaşıyorken burada, kalbim kaskatı kesildi. Kelebeklerim öldü. Ellerim kesildi. Burnumda tütmüş kokusu, ciğerimi yaktı.

Bir ömür buna nasıl dayanırdım?

Kalbimi sıkan el, acımasızdı. Öldürmüyordu. Birinin benim nefesimi kesmesi lazımdı. Ben bunca şeye alışmıştım ama buna alışamazdım.

Ayağa kalktım. Mete buradaydı, yardım etti. Belindeki silah odasına girdi. Bir hışımla çekip onu aldım. Bağırışlarına aldırmadan Yağıza ilerledim.

Silahın namlusundan sıkıca tutup, tetiği Yağıza çevirdim.

"Yap bunu!"

Gözlerimden akan yaşlar durmuyordu. Ama durması da gerekmezdi.

"Ben arkadaşını aldım senden!! Hadi!! Bas şu tetiğe!"

Yağız ellerini kaldırıp gözlerime baktı.

"Tuana, sakin ol. Bırak elindekini. "

"Ben olmasaydın, kırmızı olmazdı!! Buraya gelmeseydim-"

Düşünce nefesimi kesti keskince. Çağanı tanımamış olmak, onu hiç öpmemiş olmak, kokusuna bulaşmamış olmak canımı sızlattı.

"Buraya gelmeseydim hiç sevilmemiş olacaktım ama yine de dünya üzerinde sevebileceğim tek adam ölmemiş olacaktı!!! "

Hıçkırıklarım bir bir boğazıma dizilirken, ses tellerinin sızısını hissettim.

"Yağız öldür beni! Yalvarırım sana yap bunu!! Ben söz verdim. Söz vermesem bir saniye düşünmezdim Yağız! Yalvarırım beni ona kavuştur!!"

Yağız silahı tuttu. Ağlarken sıkıca sardı tetiği. Ülkünğn çığlığı kulağımı tırmaladı.

"Özür dilerim Ülkü, yalvarırım affet beni. Ama başka çarem yok. Yapamam."

Yağıza döndüm. Ruhum yeterince ağrı çekerken, öldürmesi için yalvarıyordu gözlerim.

"Hadi!! Bas şu tetiğe."

Meteye döndüm.

"Ört pas edebilirsiniz. Hiçbiriniz ceza almadan hayatınıza devam edebilirsiniz."

Yağız silahı çekip, tam kalbime yasladı namlusunu. Kapadım gözlerimi.

"Teşekkür ederim."

Fısıltımın ardından gülümsedim.

"Teşekkür ederim, beni yaşarken ölüme terk etmeyeceğin için."

Ömür benim için yarım yıl kadardı.

Çağanı buldum, doğdum, Çağanı kaybettim, öldüm.

Soluk Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin