ရှေးဟောင်းပစ္စည်းမှော်သခင်(ဘာသာပြန်)

အပိုင်း(၁၈)မှတ်တမ်းမှတ်ရာမရှိသောအမွေ-၃

အပိုင်း(၁၈)
18.Unrecorded Legacy.3
မှတ်တမ်းမှတ်ရာမရှိသောအမွေ-၃
................................................................
ဟုတ်တယ်..မင်း..မလဲသင့်ဘူး..
ဘာကြောင်တုံးရှင့်....
အဲဒါကိုဘယ်လိုရှင်းပြရမလဲ...

ဟေးဂျင်..မှော်မန္တန်အသုံးပြုလိုက်ချိန်..
မြင်ရသည့်မြင်ကွင်းမှာ..အပြင်းအထန်
ဖြစ်နေသည့်တိုက်ပွဲများ ကြားတွင်လက်ဖက်ရည်သောက်နေသည့်စစ်ဗိုလ်ချုပ်
တစ်ယောက်က တစ်စုံတစ်ရာကိုရေးခြစ်
နေသည်။ထိုဗိုလ်ချုပ်ရေးသည့်စာများမှာ
တရုတ်စာများဖြစ်သော်လည်း..ဟေးဂျင်က
ဖတ်တက်လေသည်။သို့သော်..သူရေးသည့်
စာမှာ..အလွန်အရေးကြီးသည့်ကိစ္စဖြစ်နေသည်။
"ကျွန်တော်မျိုးမှာ..သင်္ဘော..၁၂ စင်းကျန်ပါသေးတယ်..
အသေခံတိုက် မယ်ဆိုရင်..သူတို့ကိုတားနိုင်မှာပဲ..."

ထိုဇတ်ကြောင်းကို..ကိုရီးယားလူမျိုးတိုင်း
သိကြပါသည်...
( ၁၆ရာစုနှောင်းပိုင်းတွင် ဂျပန်သည် ကိုရီးယားကိုကျူးကျော်ပြီးနောက် တရုတ်ပြည်ကိုပါသိမ်းပိုက်လိုက်သည်။အထက်ပါစာကြောင်းများမှာ..ဗိုလ်ချုပ်ဆန်စင်က
ဘုရင်မင်း​မြတ်ထံဆက်သသည့်သဝင်လွှာတွင်ပါသည့်
စာကြောင်းတစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်ပါသည်။လီဆန်စင်ဆိုသူမှာ ကြီးမြတ်သောရေကြောင်းဗိုလ်ချုပ်ကြီးတစ်ဦး
ဖြစ်ပြီး ဂျပန်နှင့်ဖြစ်ပွားသည့်တိုက်ပွဲ ၂၃ ပွဲတွင် ၂၃ပွဲလုံးအောင်နိုင်ခဲ့သူဖြစ်ပါသည်။ စစ်ပွဲဖြစ်ပြီး၆ နှစ်အကြာမှာ ထိုဂျိုဆောင်ခေတ်ကိုရီးယားရေတပ်မတော်တွင်
တိုက်သင်္ဘော ၁၃စင်းသာကျန်ရှိတော့သည်။ဂျပန်
ရေတပ်ကတော့ တိုက်သင်္ဘော ၁၃၃စင်းဖြင့် ချီတက်လာကြသည်။ဗိုလ်ချုပ်လီဆန်းစင်ကတော့
တိုက်ခိုက်ရင် အနိုင်ရနိုင်သေးတယ်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့
ဘုရင်မင်းမြတ်ကို စည်းရုံးသွေးဆောင်ရန် အဆိုပါ
သဝဏ်လွှာကိုရေးသားဆက်သခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။တကယ်လည်း ဂျပန်တိုက်သင်္ဘော ၁၃၃စင်လုံးနီပါး
ဖျက်စီးနိုင်ခဲ့ပြီး အနိုင်နှင့်အဆုံးသတ်နိုင်ခဲ့သည်။
ထို့​ကြောင့်ပင်..သူ့ကို ကိုရီးယား၏ အကြီးမြတ်ဆုံး
သူရဲကောင်းတစ်ယောက်အဖြစ် မှတ်ထင်ကြ ခြင်း​
ဖြစ် သည်။)

အံ့ဩစရာကောင်းတာက ယခုလက်ဖက်ရည်ခွက်သည်..ထိုဗိုလ်ချုပ် လီဆန်းစင် ပိုင်ဆိုင်ခဲ့
သည့် လက်ဖက်ရည်ခွက်ဖြစ်နေခြင်းပင်။