52.Bölüm

2 3 0
                                    

Canmore büyük salondan gelen sesler ile uyandı içgüdüsel olarak saate bakmak istese de içeride saat olmadığını hatırladı bir tane olsa fena olmazdı hiç yoktan onun için. Diğerlerinin bu gürültüye uyanmadığına inanamamıştı, yataktan kalkıp kapıyı biraz araladı. Dışarıda neler olduğuna bakmaya çalışıyordu gecenin bu saatinde neden bu kadar insan ayaktaydı diye düşündü. Bir şeyler hazırlıyorlardı etraf süsleniyordu bir kutlama veya bilmedikleri başka bir olabilirdi. Bu seste uyuyamazdı uykusu çok hafifti anında geri uyanacağından emindi hatta uyuyamayacağını biliyordu. Kapıyı tamamen açıp salona baktı altın ve gümüş renkli duvarlara, tavana ve zemine hiç dikkat etmemişti aralıklı siyah anlamsız devasa sembollerle kaplıydı. Anlamsızca etrafa bakıyordu, insanlarsa etrafta acele ile koşuşturarak etrafı düzenlemeye çalışıyordu. Fazla görünmeden odaya geri dönüp kapıyı sessizce kapadı herkes hala uyuyordu, kendini sıcak yatağa geri bıraktı tek isteği bu sesin bir an önce kesilmesiydi. Seslerin hepsinin aniden kesilmesiyle bir an içini büyük bir korku kapladı. Yataktan yine kalktı yavaşça ayağı ile yere vurdu. Hayır sağır olmamıştı bunu duymuştu, kapıyı sessizce yaklaşıp yavaşça araladı. Küçük bir aralıktan dışarı baktı insanlar hala hareket halindeydi ama sesleri duymuyordu onların yaptığı hiç bir ses ona gelmiyordu. Nasıl ve neden soruları aklındaydı neden onların seslerini duymuyordu ama kendi yaptığı sesleri hala duyduğunu düşündü bunu o mu yapmıştı. Kendi kendine konuşmaya başladı "Ya ben kafayı yedim ya da bunu gerçekten ben yaptım.", arkasından gelen ses "Neyi ?", demesiyle kapıyı bir an kapadı korkudan bağırmak üzereyken ağzını eli ile kapadı. Lancaster arkasındaydı, Canmore derin bir nefes aldı Lancaster'a sen ne yapıyorsun dercesine bir bakış attı.

Lancaster: Gecenin bu saatinde sen niye etrafta gezinip duruyorsun ki ?

Canmore: Dışarıdan gelen bu kadar sese uyanmayıp bana mı uyandın sende. Sese uyandım neler olduğuna bakmak istedim. Sen gidip yatsana hem.

Lancaster: AA, tamam. Bu kadar tepki vermene gerek yok.

Lancaster tekrar yatağa giderek kendini öylece saldı sonrada üzerini örttü bütün yatağa öylece yayılıp yatmıştı. Canmore içinden seslerin geri gelmesini istediğinde bir an tekrar korkuya düşmüştü çünkü bunu gerçekten o yapmıştı. Böyle şeyler yapmayı neden daha önce düşünmemişti ki Brynn onlarla birlikteyken böyle güçlerini kullanmayı öğretiyorlardı burada ise kendi yapabileceklerinden önce savaşmayı öğretiyorlardı. Bazen elinde olan bu güçleri unutuyordu hem de bunu hepsi unutuyordu aniden doğa üstü güçlere sahip olmaları, bu durum onlara garip geliyordu. Kendilerini hala normal bir insan ile karşılaştırıyorlardı daha fazlasını yapabileceklerini düşünmemeye başlamışlardı. Yatağa geri uzandı sesler artık onun için yoktu, kendi düşünceleri içinde kayboldu. Belki de Seymour eşyalarını almaları için ilk önce onu yenmeleri gerekli derken onu gerçekten yenmekten bahsetmiyordu. Onun yapabileceğinden fazlasını yapmaktan bahsediyordu, Elytra ve Sanctum'u kurtardıktan sonra buraya geldiler eğitime Seymourla birlikte gittiler ama seymour onlardan zırhları almamıştı ama onlar yine de eğitim zırhlarını kullanmıştı. Basit düşünmeleri onları zayıf kılıyordu. Canmore'un aklında bir sürü konu vardı şimdide ses yerine bunlar uyumasını engelliyordu. Belki yarın bu konuyu diğerleriyle konuşsa iyi olurdu, Canmore zorla da olsa geri yattı.

Canmore, dürtüldüğünü hissettiğinde yataktan aniden kalktı sabah çoktan olmuştu içeri giren güneş ışığına baktı.

Lancaster: Bu kadar seste uyuyamam.

bunu onun sesine benzetmeye çalışarak onunla dalga geçti. Canmore bir an gülümsedi, sesler tekrar gelmeye başlıyordu bu sefer daha fazla insan var gibiydi herkes çoktan uyanmış olmalıydı. Beraber kalktılar sadece üçü buradaydı diğer herkes çoktan bir yere gitmişti. Üçünün de bu hazırlığın nedenini bilmemeleri daha gülünç bir durumdu çıkarken birine sorabilirlerdi. Bir şey yeseler fena olmazdı aslında ne kadar acıktıklarını hissetmeseler de güzel bir yemeğin verdiği tat insanı mutlu edebiliyordu. Seymour'un öylece odaya girmesiyle toparlandılar.

Yeni Başlangıç (Serinin 1. kitabı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin