Yeni Başlangıç (Serinin 1. kitabı)

74.Bölüm

Canmore: Sence bunu yapabilir miyiz ?

Windsor: Belki evet belki hayır denemeden bilemeyiz. Kaçmak bize bir avantaj sağlamayacağına göre bu planı denemek tek şansımız yani bunca zamandır aynı olayı yaşadıklarına göre bu planın bir şansı olduklarını düşünüyorlar ve bunda haklı olabilirler.

Canmore: İyi. Güzel, şu aptal gelişmiş şehirde hepimiz yakalanırsak o zaman ne yapacağız bizim için sormuyorum nasıl olsa gereksiz biçimde güçlüyüz ama diğerleri için durum aynı değil.

Windsor: O zaman kaçmalarını sağlarız bak bunları konuşmak için bol bol zamanımız olacak yapılan plan sadece genelden bir bakıştı yani hataları varmış gibi durması çok normal.

Canmore: Haklısın. Haklısın. Sanırım biraz fazla panikliyorum. Titan'ın bize gerçekten zarar vermesi beni korkutmuştu gerçekten işimizin bittiğini düşünmüştüm.

Windsor: Tamam sakinleş şu an için endişelenilecek bir durum yok eğer istersen ben tek başıma bir kaç gün boyunca her şeyi halledebilirim. Sende bu sırada biraz dinlenip kendini toparlamaya çalışırsın buna ne dersin? Bak buraya geldiğimizden beri gerçekten hiç bir şey anlamlı gelmiyor neredeyse her şey bilim dışı yani olayları algılamakta zorluk çekiyoruz bu çok normal. Normal dünyamızda benim güzel bir hayatım vardı asla strese veya bir zorlukla karşılaşmayacağım bir hayatım ve güzel bir ailem şimdi nerede olduğumu ve durumuma bak. Birde şöyle düşün eğer Lancaster'ın amacına ulaşabilirsek bir daha hiç bir şey ile uğraşmak zorunda kalmayacağız istediğimiz yapmakta özgür olacağız hem de istediğin ne yaparsın bilmiyorum belki gezegenleri gezersin belki kendine bir aile kurarsın sonucu sana kalmış ama o zamana dek bunlara katlanmalıyız.

Canmore derin bir nefes aldı.

Canmore: Haklısın bir kaç gün dinlenmek belki de iyi gelir teşekkür ederim.

kendi aralarında konuşmaları bitince geri döndüler. Herkes onlara baktığında kararlarını söylemelerini beklediklerini anladılar.

Windsor: Tamam bu planı uygulamayı kabul ediyoruz. Tabii küçük ayrıntıları gidermemiz gerekecek ve bir süre boyunca hiç kimse Canmore'dan bir şey istemeyecek yani bir şey isterseniz bana gelin.

Wolf: İşte duymak istediğim şey. Tamamdır bundan sonra Seymour size gerçek savaş eğitimi verecek ve artık bu çiplerden birini size verme vakti geldi de geçiyor hem hep istiyordunuz. Wolf ikisinin de kafasının sağ tarafına bir şey yapıştırdı dokunduğu kısımdan gelen soğuk bir şeyin oraya yapıştığını belli ediyordu. Onlar Wolf'un yapıştırdığı cihaza dokunmaya çalışsalar da elle kolayla tutulabilecek bir şey değildi.

Canmore: Peki bunu nasıl kullanacağız ?

Wolf: Basit cihazı zihninizle kontrol edecekseniz düşündüğünüz şeyi sizin için yapar tabii imkanlı olduğu sürece.

Windsor: Sizi aramak için bunu kullanabilir miyim ? görüntülü veya normal konuşmadan bahsediyorum.

Wolf: Evet tabii ki niye olmasın ki. Her neyse bunları size zamanla öğretiriz ya da siz öğrenirsiniz size kalmış buradaki her şeyi tekrar düzene sokana kadar bir haftamız var sonra sizin için eğitim zamanı fakat bu sefer gerçek eğitimden bahsediyorum.

Canmore: Eski günler derdim ama hiç iyi anılar değildi.

Windsor: O zaman her şey tamam ise etrafı toparlamaya başlayabiliriz.

Bu kadar büyük bir yeri toparlamak tahmin ettikleri gibi günlerini aldı özellikle Canmore'un olmaması bu durumu biraz uzatmıştı ama her şey tekrar eski haline dönmüştü. Sonunda Canmore'un tatili de bitince ikisi de o kadar süredir bekledikleri eğitimleri almaya başladılar ama aldıkları eğitim sadece savaşmaktan ibaret değildi eğer gerçekten kazanmak istiyorsalar her şeyi öğrenmeliydiler, rakiplerinin zayıflıklarını, savaş stillerini ve tekniklerini ve onlara hayatta kalmak için yardımcı olacak her şeyi bilmeliydiler. Şuan için her şey onlar için iyi gidiyordu Titan'ın ölümü ile diğer dünyalarda olan savaşlarında sona erdiği haberini almışlardı bu gerçekten duydukları zaman onları rahatlatan bir haber olmuştu bununla birlikte Atrium'un son kaybından sonra nerede olduğuna dair hiç bir fikirleri yoktu aynı şekilde Ecore içinde onların birbiri ile uğraşması onların için tabii ki iyi bir şeydi. Lancaster'dan ise aylardır bir ses çıkmıyordu gezegenlerdeki gözcülerden hiç biri nerede saklandığını bulamamıştı. Zamanın ne kadar hızlı geçtiğinin farkında değillerdi sanki zaman onlar için olduğundan çok daha hızlı geçiyordu. Fakat geçen her saniye onlar için bir şanstı en son savaşlarını Titan'a karşı bir yıl önce yapmışlardı tam olarak bir yıl. Bu kadar uzun süre hiç bir savaş olmamıştı veya katılmak zorunda oldukları bir savaşta çıkmamıştı bu durum onlara çok garip gelmişti ama geçen zaman boyunca kendilerini geliştirdikleri gibi eğlendiler de tahmin edemeyecekleri akıllarına bile gelmeyecek canlılar ve dünyalar görmüştüler.

Windsor: Hah, yoksa bana mı yenileceksin ?

Wolf ile şaka amaçlı dalga geçti.

Wolf ona sert bir karşılık verse de. Windsor'un yukarından gelen kılıcını görmesi çok geç olmuştu. Kılıcının onun kılıcına çarpmasıyla parçalara ayrıldı.

Wolf: Biliyorsun yaptığına hile denir hem de hala beni yenmen gereğinden uzun sürüyor.

Windsor şaşkın şekilde Wolf'a baktı.

Windsor: Ne demek uzun sürüyor en fazla otuz saniye falan sürdü.

Wolf'un ona hala gülümseyerek baktığını görünce dalga geçtiğini anladı. İkisi de gülerek ana binaya geri döndüler. Arkalarından Canmore ve Xenia da onlara yetişti.

Canmore: Ee, Wolf sence durumumuz nasıl bence biz bu işi kaptık bu sefer olacak gibi ne dersin?

Wolf'un yüzünde ki gülümseme birden Lancaster düşüncesiyle silindi. Derin bir nefes alıp verdi.

Wolf: Umarım, eğer bu planda işe yaramazsa başka ne işe yarar bilmiyorum.

Windsor: Üzülme Lancaster'ı öldürmek zorunda değiliz eğer planımız başarılı olmaz ise yenisini yaparız. Hem Lancaster senin için önemli olduğu kadar bizim içinde önemli biri. Hepimiz burada sağsak özellikle biz, tamamen onun sayesinde buradayız.

Windsor bu söylediklerinde haklıydı Lancaster'ın verdiği kararlar onları buraya kadar getirmişti ve şimdi karar verme sırası onlardaydı.

Canmore: Hem daha ne isteyebilirsin ki insanlar savaşta bize katılmak için artık kendileri geliyor gördüğün gibi artık onlarda bu savaştan sizin gibi sıkılmış duruyorlar. Elimizde böyle bir imkan varken planlarımızın hepsinin birden başarısız olma ihtimali gerçekten düşük.

Windsor konuşmayı devam ettirdi.

Windsor: Emin olabilirsin bu sefer döngü bozulacak.

Yaratıcıların Wolf'u bu konuda desteklemesi ona iyi geliyordu çünkü Lancaster konusunda gerçekten hassastı. Sonunda odalarına vardıklarında Canmore kendini yatağın yumuşaklığına öylece bıraktı. Yüzü yatağa doğru olduğu için ne söylediğini başta anlamamış hepsi gülmüştü daha sonradan Canmore sırt üstü döndü.

Canmore: Eğitim bittiğine göre bugün bir yerlere gitmek ister misiniz ?

Tera onun sorusunu bitirmesiyle odaya girdi.

Tera: Herkes sizin gibi değil biz yoruluyoruz.

Canmore: Evet ama gezelim demedim bir yerlerde oturup manzara falan izlerdik, konuşurduk hani normal şeyler sohbet falan edip biraz eğlenirdik.

Wolf bu fikri beğenmemiş değildi diğerlerinin de düşüncesi çoğunlukla aynıydı Yaratıcılar genelde gezmeye gittiklerinde onları çağırsalar da fazla boş zamanları oldukları için onlara hiç katılmıyorlardı Wolf birden oturduğu yerden kalktı.

Wolf: Herkes kalksın biraz gezmek bize de iyi gelir hem gideceğimiz yeri çok beğeneceksiniz emin olun.

Wolf'un bunu önermesine herkes şaşırmıştı ama kimse de ona karşı çıkmamıştı aradan bir saat geçmişti herkes üzerine gezmek için uygun kıyafetler giymişti Wolf'un giydiği kıyafetler ile görüntüsü çoğunun ağzını açık bırakmıştı bir kişi her konuda iyi olamazdı ama Wolf öyleydi. Wolf onları bir tepenin üzerine yürütmüştü ne kadar anında tepenin üzerine çıkabilecek olsalar da onları yürütmekte ısrar edince yolu takip ederek tepenin üst kısımlarına doğru çıkmaya başladılar onları getirdiği gezegen yaşamla doluydu belki de şuana kadar gördükleri en fazla yaşama sahip gezegendi. Onlar yukarıya çıkmaya devam ederken güneş batıyordu belki de Wolf sırf gün batımına denk getirmek için onları yürütmüştü Yaratıcılar bu durumdan fazla etkilenmese de diğerlerinin yorgun olması durumu zorlaştırıyordu hatta Elytra sonunda dayanamayıp Wolf'un yukarı çıkarken gösterdiği yere bir portal açıp çıkmıştı adım atarken ayakları titriyordu o kadar yorgundu. Sonunda hepsi tepeye vardıklarında buna değmişti gezegenin iki güneşi de aynı anda batıyordu gerçekten gök yüzünün renkleri göz alıcıydı bir süre boyunca hiç konuşmadan otların üzerine oturdular. Güneşler batınca aralarında rastgele konulardan uzunca sohbetler başladı, geçmişte yaşanan olaylardan bahsedildi. Burada olma amaçları birbirlerine sonuna kadar destek olacaklarını göstermekti. Burada şuanda bulunan herkes birbirine sonuna kadar güvenebilecek kişilerdi yanlarındaki kişi için canını vermeye hazır kişilerdi. Sonunda karanlığın hükmüne ve karmaşaya son verecek kişilerdi bu gün hepsi için yeni bir başlangıçtı.