Yeni Başlangıç (Serinin 1. kitabı)

7.Bölüm

Hala geceydi kapüşonlu figür ormanın içine doğru yürümeye devam etti hava sakindi etrafta en ufak ses yoktu. Kısa bir yürüyüşten sonra ileride başka bir erkek figürü belirdi ama gölgelerin arasında saklanıyordu sanki karanlığın kendisiymiş gibi hiç bir vücut hattı gözükmüyordu. 

Karanlık Figür: Senden çok basit bir şey istemiştim yapman gereken tek şey yaratıcıları gözlemekti ve bunu başaramamakla kalmayıp birde onlara yerimizi belli ettin.

geri gelen kız gözlerini yere dikmişti yaratıcıların onu görmesini beklemiyordu hatta içlerinden birinin dönüşüme başlamış olması onu şaşırtmıştı onlara göründüğü için azarlanacağını biliyordu.

Kapüşonlu Figür: Brynn... ben elimden geleni yaptım fakat hep hareket halindeler ve bir tanesi çoktan dönüşüme başlamış yani yaratıcı formunda. Güçleri onu gözetlememi engelliyor ama onların planlarını duydum eğer sabah saldırırsak onları yenebiliriz sadece bir tanesi dönüştü ve diğer ikisi de dönüşüme başlamak için sabahı bekliyorlar.

sesi korkudan titriyordu çünkü Brynn daha öncede yaratıcılarla karşılaşmıştı ve yaratıcıların sonu pek iyi bitmemişti bu yüzden bu konuda çok ciddiydi. Brynn kapüşonunu çıkardı. Suratı karanlığın içinde fazla görülmese de yüz hatları biraz belli oluyordu  bir kaç adım ileri attığında ay ışığı bütün yüzünü aydınlattı açık gri gözleri öfkeden parlıyordu.  Hiç bir şey söylemese de Brynn'ın bakışları eğer ölmek istemiyorsan yaklaşma diyordu. Brynn derin bir nefes alarak kendini sakinleştirmeye çalıştı. 

Brynn: Bu seferlik ama sadece bu seferlik başarısızlığını görmezlikten geleceğim Syra.

Syra sinirden çığlık atmamak için kendini zorla tutuyordu bu onun suçu değildi. Yine de bunu kendi hatasıymış gibi kabul etti çünkü Brynn kendi ırkının ismini taşıyordu hatta ırkı onun adıyla isimlendirildi bile denilebilirdi çünkü bu ırkı bunca zaman boyunca ayakta tutan o ve onun soyuydu bu yüzden sessiz kaldı ve onunla birlikte ormanın yanındaki kamplara doğru ilerlediler.

********************
Sonunda sabah olmuştu alarmdan önce kalkan Lancaster alarmı hızlıca susturup lavaboya girdi yüzünü yıkadıktan sonra aynada kendine bakmak için eğildi boyu ona bazı konularda sıkıntı çıkarsa da bir çok konuda da işe yarıyordu. Aynaya baktı sanki gençleşiyordu vücudu kendini yeniliyor gibiydi aklında hala Canmore'un anlattıkları vardı odadan ayrılmıştı doğru ama daha sonra dayanamayıp onları kapıdan dinlemeye devam etmişti. Güçlenme, hızlanma ve yaratma Lancaster çoktan ilk iki aşamayı tamamlamıştı. Kendi kendine "bir şey oluşturmak ne kadar zor olabilir ki." dedi aklından basit bir kalem geçirdi avucunu açıp bir kaç dakika boyunca odaklandı ama bir şey olmadı hayal kırıklığına uğrasa da belki daha o aşamaya gelmediğini ya da bu konuda gerçekten başarısız olduğunu düşündü. Odanın kapısı hafifçe aralandı 

Windsor: Uyan artık, daha yapacak bir sürü işimiz var bugün yoğun bir gün.

bu Windsor'du ama sesi daha farklı gelmişti Lancaster'a. Sanki sesinde heyecan vardı. Böyle olmasının bir sebebi de vardı ama sesi aynı zamanda endişeli olduğunu da belirtiyordu. Canmore ve Windsor bugün ultranı soluyup dönüşüme başlayacaklardı işte onları hem heyecanlandıran hemde endişelendiren şey buydu başarısız olursalar ikisi de ölecekti ama eğer başarılı olursalar kimsenin sahip olmaması hatta olamayacağı bir güç elde edeceklerdi. Canmore yemekhanede bir sağa bir sola durmaksızın geziniyordu bugün her şey değişecekti. Windsor Canmore'un aksine daha az heyecanlıydı yani hiç yoktan bir masaya oturup yemek yiyordu. 

Windsor: Biraz sakinleş otur ve bir şeyler ye Lancaster geldiğinde deney odasına gideceğiz.

Canmore derin bir nefes aldı Windsor haklıydı hem de uzun süredir yemek yemiyordu. Kendine atıştırmalık bir şeyler aldı yemekleri tükeniyordu en fazla iki üç günlük yiyecekleri kalmıştı. Windsor'un yanına oturdu ve o da yemeye başladı. 5 dakika sonra Lancaster da yanlarına indi o da yiyecek bir iki şey aldı aslında bu yeni haline geldiğinden beri fazla acıkmıyordu ama yine de canı bir şeyler yemek istemişti. Üçü de yemeği bitirince deney odasının yolunu tuttular kimse konuşmuyordu yine de Canmore ve Windsor'un heyecanı suratlarından belli oluyordu. 

Lancaster: Umarım sonunuz beni gibi olmaz çünkü cidden çok canım yanmıştı. 

Canmore: Hayır eğer bulduğumuz dosyadaki bilgiler doğru ise dönüşüm acısız olacak ve senden hızlı bir şekilde özellikleri kazanacağız hatta belki senden önce yaratma özelliği bile kazanabiliriz.

Windsor sessizce güldü çünkü Canmore'un bu konuyu iyice araştırdığından emindi bu yüzden biraz da olsun rahatlamıştı. 

Lancaster derin bir nefes aldı: Umalım ki dediğin gibi olsun sonra beraber bu dünyayı keşfetmeye başlarız daha dosyalarda bile okumamız gereken bir sürü şey var.

sonunda deney odasına gelmişlerdi. Canmore ve Windsor denek odasına girdiler ve diğer gazları ayırıp sadece ultranı soluyabilmek için maske taktılar Lancaster güvenli odadaki camdan onlara bakıyor hem de bilgisayara gerekli komutları giriyordu ve işte başlıyordu. Lancaster düğmeye basmadan önce Windsor ve Canmore'un durumlarını alım boyunca gözlemek için iki holografik ekrana yaşam belirtilerini yansıtmıştı bir terslik olursa buradan görebilecek ve makineyi kapatabilecekti. Düğmeye bastı. Ultran önce borulardan geçiyor ve makineye gelip diğer gazlardan ayrıştırılıyordu ardından başka bir boru ile maskelerin bağlı olduğu kutucuğa oradan da gaz maskesine gidiyordu. Lancaster bir terslik var mı diye ekranları kontrol etti her şey şu anlık normaldi makineyi durdurmak için düğmeye bastı. Canmore ve Windsor maskelerini çıkarttılar aniden ikisi de diz üstüne çöktüler gaz onların canını yakmasa da bütün vücutlarına bir şok dalgası göndermişti düzgün hareket edemiyorlardı tek yapabildikleri elleri ile yerden güç olarak diz üstünde durabilmekti. Lancaster makinenin çıkardığı uyarı sesini duyunca hemen ekrana baktı ultran gazı makinenin bazı parçalarını eritmiş ve sıkışmıştı patlama tehlikesiyle alakalı bir uyarıydı bu.

 Nasıl oldu da bunu düşünemediler Lancaster'ın bulunduğu oda patlamanın gemiye yayılmasını önlemek amaçlı yapılmıştı oda patlamaya dayanabilirdi ama Windsor ve Canmore oradaydı ve hareket edemiyorlardı güvenli oda ile denek odasının arası en fazla bir dakikaydı ama makinenin ne zaman patlayacağı belli değildi ya da patlayacağı Lancaster hızlı olması gerektiğini biliyordu hemen koşmaya başladı kendine ne olacağı umurunda değildi Umurunda olan tek şey arkadaşlarıydı. Denek odasına tahmininden daha hızlı varmıştı. Kapıyı açmak için şifre girmesi gerekiyordu bunu yapmak için hiç zamanı yoktu onun yerine biraz geriye ilerleyip kapıya doğru koştu kapıya omzuyla çarpmasıyla çelik kapı tıpkı bir çubuk gibi kırılıp ortadan ikiye yarıldı işte onlar karşısındaydı o an için sanki zaman durmuştu o an nasıl olduğunu bilmese de beyni ona hızlı düşünmesini söylüyordu sanki hemen şu anda patlayacağını biliyordu ikisini de birer eliyle yakalayıp çekebilirdi ama patlama onu belki öldürmese de arkadaşlarının sonu belliydi çabuk olması gerekiyordu düşünecek ve harekete geçecek çok az zaman vardı aklına bir fikir gelmişti ama bunun berbat hatta korkunç bir fikir olduğunu biliyordu. Makinenin patlayacak borusuna kendi vücudunu siper edebilirdi. Aklına gelen tek şey buydu o hayatta kalmasa da iki kişi yaşayacaktı yani öyle umuyordu yada iki arkadaşını duvarın bir kenarına fırlatıp önlerine geçebilirdi metal bir plaka ile de ateşin ulaşacağı kısımları kapatabilirdi. 

Bu seçenek ona daha mantıklı gelmişti her şey saniyeler içinde gerçekleşti kapıyı yarıp geçtiği gibi odanın diğer tarafına koştu Canmore ve Windsor'u hızlıca tutup duvar kenarına doğru sürüklemeye başlasa da borudan gelen patlama sesini duymadan ne olacağını anladı ikisini üst üste koyup önlerine geçti ilk gördüğü metal plakayla bir tarafı vücuduyla da kalan boşluğu kapatmaya çalıştı. 

Patlama çok hızlı ve şiddetliydi, bazı makineler ve parçalarda etrafa savrulmuştu dikdörtgen şekilli başka bir panel sağ omzunun biraz aşağısına saplanmıştı yani kuluçka kemiğine, hatta panel patlamanın etkisiyle o kadar sert savruldu ki göğüs kafesinde kemiklere kadar ilerlemişti parçalanan etin ve kemiklerin sesi herkes tarafından duyulmuştu. patlamanın ardından bütün oda alev içindeydi. Gemi acil durum moduna geçerek alevleri yavaş yavaş söndürmüş ve zehirli gazı dışarı atmıştı. Lancaster iki arkadaşının üzerine yığılmıştı.