Love Me Again (TiAom)

Chapter 2

#LMALongLostBFF

Andria's POV

"Pamela Laurel" pagbasa ko. "Pamela?!" bigla kong naalala, si Pam pala toh yung childhood bestfriend ko na matagal ng hindi nagpaparamdam sa akin mula high school. Nag migrate kasi siya kasama ang parents niya matapos ng graduation and ever since nun di ko na ito nakita nor nakausap.

"Hi Chloe!" yun yung unang chat niya sa akin after a long time.

"Pam?! Kamusta kana!!" excited kong tanong sa kanya. Medjo matagal na din kasi. Nakakamiss!

"Okay lang naman! Long time no communication eh ano! Uhmm, nasa manila ako ngayon, nasa area ka lang din ba? Gusto ko sana magmeet up tayo" wika niya sa akin.

"Nasa makati ako..." sagot ko sa kanya.

"well then ako ang pupunta sayo. Like duhh so bored ako right now and ikaw yung una kong naisip! Kahapon pa kasi ako nakauwi at plano ko talagang bisitahin ka. Saan mo gustong magkita?"

. . .

"CHLOOOEEEE!!!!!!!" masiglang bati niya sa akin ng makita niya ako. I've decided na sa fave resto ni Tony na lang kami magkikita. Para habang naguusap kami ehh makakapag lunch na din ako. Tutal ayaw naman akong sabayan ni Tony. hmmpphhhff!

"Pam kamusta!" bungad ko din sa kanya habang nagyayakapan at nagbebeso-beso kami.

"I'm super fine, now na nagkita na ulit tayo..." umupo kami pareho at doon nagatuloy sa pagcacatch up ng mga kwento ng mga buhay namin.

"kamust na?" - me

"Super okay! I've been around the world Chloe! From U.S, Korea, Thailand, Canada, Paris, at kung saan-saan pa!" -- Pam

"so parang si Dora ka na pala?"

"Still the silly old Andria that I used to know" she giggled.

"naman! May magbabago ba?"

She chuckled, "ikaw ano-ano at saan-saan ka na ba nakarating ?"

"well, so far London at U.S pa lang ang napupuntahan ko ehh..." Remember yung pumunta ako sa London (Book 1) at recently sinama ako ni Tony dun sa U.S main base ng Company ng Dad niya. Meet-the-Parents din yung peg ko doon.

Nagiba naman ang expression ng mukha niya, "nasaan na yung Andriang adventurous? Mukhang somethings change na din pala sayo"

"nagstop kasi ako ng pagaaral about a year. After ko naman grumaduate, nagtrabaho na ako agad para naman makatulong kina Mama at Papa. Lalo na sa mga gastusin at kay Andre yung bunsong kapatid ko na mag-cocollege na. Kaya di ako agad nakapagtravel."

"what?! Bakit ka naman nagstop? Naghihirap na ba kayo ngayon?"

"No, ehh kasi I got depress nung ..." nagdadalawang isip pa akong ikwento sa kanya. I know she's my best friend but years had passed by na din kasi. May pagdo-doubt ang nabubuo sa isipan ko.

"Depress nung...??" inulit niya yung phrase kung saan ako ng stop. Nagkatinginan kami and I know that she notice yung pagdodoubt ko about sa pagkukwento.

"Don't worry Chloe, even years na yung nagdaan, I'm still your best friend right? you can share to me everything at makikinig ako.." sincere niyang wika sa akin.

Nag-nod ako at saka ko ipinagpatuloy yung kwento, "..... nung namatay yung boyfriend ko and I had a hard time recovering."

"so tinamaan ka na din pala ni Mr. Cupid." natatawang sabi pa niya. "dati-rati kasi kahit anong japorms ang gawin ng mga boys ehhh di ka tinatablan. Especially Paul, my brother"