හිරිකඩක්

02

#හිරිකඩක්
________#02_කොටස

නමුදු කිසිවෙකු නොදන්නා රහස් නිදනා හදවතෙහි ඇතුල් බිත්ති බදාන ගැඹුරටම කා වැදුණු තන්තු මුල් මෙන් ඔහු නමින් වූ ප්‍රේමය උදුරා දැමිය නොහැකිය. කුමනාකාරේ දෙයක් වූවද ප්‍රේමයක් තියා එකදු එක බැල්මකවත් තෙතමනක් තමාට පෙරළා නොදුන් ඔහුව හදවතෙන් උදුරා දැමීම කළ නොහැක්කක්ය.

ඉඳින් හදවතෙහි සියුම් පටක පසාරු කරගෙන ගැඹුරටම ඇමිණී මුල්බැසසගෙන, කෙතරම් දරුණු වේදනාවක් ගෙන දුන්නද එය විටෙක විඳින්නට හැකි ප්‍රේමයක්ය.  යම් හෙයකින් ඔහු නමින් හදවතෙහි වන තන්තු මුල් උදුරා දැමුවහොත් හුදෙක් ඇය හිස් අවකාශයක් මෙන් හැඟුම් මැරුණු ආත්මයක් වනු ඇතිය.

'අනේ දෙයියනේ මෙච්චර මට වෛර කරන්න එපා නුඝාද් සර්!'

ඉඳින් ඈ උඩුකයෙහි රැඳුණ ටීශර්ටය නරුමයන්ගේ දෑත් වලින් ඉරී යද්දී ධූර්යාගේ දෑස් තද වී පියවුණේ හිතින් ඈ එලෙස අයදිනා විටය.

තදට දෑස් වල සිරව තිබූ රෙදි පටි නිසාවෙන් ඇයට නිදහසේ හඬන්නටවත් බැරිය. මුව වසා තිබූ රෙදිකඩ ඇයට උදව් ඉල්ලා හඬන්නට ඇති නිදහසත් නැති කර දමාලාය. ඉඳින් තම ළයෙහි කැකෑරෙන්නට වූ අසීමාන්තික වේදනාව වදනකින් පිටකරලන්නටත් අවකාශ නොලද ඈ කෙතරම්නම් අසරණද?

'අනේ මාව දාලා යන්න එපා සර්....

දෙයියන්ගේ නාමෙට මාව බේරගන්න....'

ඉඳින් ළය අභ්‍යන්තරයෙන් නැගෙන කන්නලව් කෙලෙසකනම් ඔහුට ඇසෙන්නද? ඇසුණත් ඔහු ළයෙහි තමා පිළිබඳ වන එකම හැඟීම වෛරයම වද්දී මේ සියල්ල වෙනස් වේවිද?

ඔහු නමින් පේ වූ ආත්මය බිඳෙන් බිඳ දියව යන්නට රුකුල් තැනෙද්දී ධූර්යාට සිතුණේම තමා මියගියානම් මෙයට වඩා සිය දහස් ගුණයක් යහපත් බවය.

'මැරිලා ගියානම් මීට වඩා සැපයි දෙයියනේ..'

ධූර්යා විලාප තබනට වූයේ හිතින්ය. ඔවුන්ගේ දෑත් අතර සෙල්ලම් බඩුවක මෙන් එහෙ මෙහෙ ඇයව හුවමාරු වද්දී, ඔවුන් ඇයගේ සිරුරේ නිරාවරණිත තැන් ස්පර්ෂ කරලද්දී ඈ ආත්මය හඬා වැලපුණාය. පොළවෙහි හැපි හැපී හඬාවැලපුණාය.