හිරිකඩක්

18

#හිරිකඩක්_18

“මං දන්නවා. තමුසෙ මේ පාර වෙනම ගේම් එකක් ප්ලේ කරන්න යන්නේ.”

ඉඳින් නුඝාද් මෙලොව සිටින නන්නාඳුනන පුද්ගලයන් සියල්ලම විශ්වාස කළද හුදෙක් ධූර්යා යනු ඔහු දශමයකටවත් විශ්වාස නොකරනා අයෙක්ය.

නමුදු ධූර්යාගේ සිතෙහි කොණකවත් එවන් අදහසක් නැතිය. ඇය මදක් පසුපසට වී හිස දෙපසට චලනය කරේ නැහැයි කියන්නටය.

“හහ්...”

නමුදු ඇයගේ එම ප්‍රතිචාරය හමුවේ නුඝාද්ගේ මුවින් පිටවූයේ සමච්චලයම තැවරුණ සිනහවක් ය.

“දැන් තමුසෙගෙ බොරු අහලා අහලාම පට්ට බෝරින්ග්.”

ඉඳින් ධූර්යාගේ මුවින් පිටවූයේ ගැඹුරු හුස්මක්ය. තමා පවසන වදන් කෙරේ අංශු මාත්‍රයක හෝ විශ්වාසයක් නොතබන ඔහු ඉදිරියේ වදන් අමුණා පළක් නොමැතිය. නෙතු බැල්මට වෙනතකට යොමුව යන්නට ඉඩදී ධූර්යා උන්නේ හැඟීම් දැනීම් නොමැති ගාණටය.

“මෙහෙ බලපන්...”

ඉඳින් ඇය අවධානය වෙනතක බව දුටු වනම ඔහු ඇවිලී ගියේ ඉබේටමය.

“මං කියන දේ හොඳට ඔය කපටි මොළේට දාගනින් ධූර්යා...”

ඉඳින් ඔහු රුදුරු බැල්ම මත්තේ නෙතු අලවාන හිඳිනා ධූර්යා කළේ ඇසිපිය ගැසීම පමණක්ය.

“මගෙ එකෙක්වම අල්ලන් තමුසෙ මගෙන් ගැලවෙන්නනම් ට්‍රයි කරන්නේ, ඒක හීනයක්වත් නෙමෙයි ධූර්යා! හීනෙකින්වත් තමුසෙට මේ පාර මගෙ කනෙන් රිංගන්න බෑ තමුසෙ මොනව කරත්!”

ඉඳින් මුණිවත රකිනු වස් ඇය කුමක් කරන්නද? නමුදු ඇය නිහඬවම හිඳිද්දීත් නුඝාද්ගේ කේන්තිය ඇවිස්සෙනවාය.

“හැබැයි...”

ඈ දෙකොපුල් අතැඟිලි වලින් අල්වා ඔහු එබුණේ ඒ හෙමින් සැලෙනා දෙනෙතටය.

“උඹට ආයෙ ඌ එක්ක ඇයි හොඳැයි බෑ!”

දෑස් ආයාගෙන තමා දෙසම බලන් හිඳිනා ධූර්යාගේ බැල්මට නුඝාද්ගේ අභ්‍යන්තරය යළිත් කුමක්දෝ නොතේරෙන හැඟුමකින් ස්පර්ෂව යන වගක් දැනෙද්දී ඔහු ඇයව අතහැර දැමුවේ ක්ෂණිකවය.