හිරිකඩක්

65

#හිරිකඩක්_65

"සර්..."

සිව්වන දිනයේදී නුඝාද් කාර්යාලයෙහි හිඳිද්දී නිවසෙහි සේවිකාව ඇමතුමකින් කතා කළේ බියපත්වය. නුඝාද්ගේ සිතට දැනුණේ බියක්ය.

"ඡායා මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක්ද?"

දරුවාගේ මුහුණත් ධූර්යාගේ මුහුණත් මැවී යළිත් මැකී යද්දී නුඝාද්ගේ හඬත් කලබල වීගෙනය.

"සර් සුද්දෙක් ඇවිත් ඉන්නවා.ගේට් එක ගාව බෙල් කරනවා. ලොකු මැඩමුත් දැන් කාමරෙන් එළියට ආවා. මොකද කරන්නෙ සර්?"

නුඝාද්ගේ දෙබැම රැළි වී ගියේ ඉබේටමය.

"සර් අන්න ලොකු මෑම් ඒක බලන්නද කොහෙද යන්නේ. සර් කීවනෙ අඳුරන කෙනෙක් ආවත් ගේට් එක අරින්න එපා කියලා. මොකද කරන්නෙ සර්?"

නුඝාද් දෙබැම රැළි කරගෙනම කාර්යාල මේසය මත වූ පරිඝනකයෙන් තම නිවසෙහි සීසීටීවී දර්ශන ගොනුවට ගියේ කලබලයෙන්ය.

"මං චෙක් කරන ගමන්. ඡායා ඔහොමම දුවන් ගිහින් අම්මට කියන්නකො ගේට් එක අරින්න එපා කියලා. මොකෙක්ද දන්නෑනෙ."

"හරි සර්."

සේවිකාව ඇමතුම විසන්ධි කර නුඝාද්ගේ මව පසුපස දිව යන්නට විය.

"ඩැරන්... මේ පිස්සා!"

නිවසෙහි ගේට්ටුව අබියස හිඳින්නේ ඩැරන් වග පෙනෙද්දී නුඝාද් ඩැරන්ට ඇමතුමක් ගත්තේ තප්පරයක් හෝ පමා නොවීය.

"ආන්සර් කරපන් ඩැරන්...

මූ පිස්සෙක් වගේ අම්මගෙන් ධූර්යා ගැන අහයි..

ශිට්!"

ඩැරන් සාක්කුවෙහි ජංගම දුරකතනය පිටතට ගනිද්දීම ඔහුගේ අවධානය බිඳුණේ ගේට්ටුවෙහි කුඩා කවුළුවක් හැර ඩැරන්ට නුඝාද්ගේ මව කතා කළ නිසාවෙන්ය.

"Hello mister, what are you looking for?"
(හෙලෝ මහත්මයා, ඔයා ?)

"Oh hello nice lady."
(ඔහ් හෙලෝව්..)

ඩැරන් තම මව හා කතා කරද්දී නුඝාද්ට දැනුණේ අනියත බියක්ය.

"ෆෝන් එක ගනින් යකෝ!"

දසන් එකිණෙක තදකරාන නුඝාද් නොයිවසිල්ලෙන්ම ගුගුලේ ඔහුට ඉදිරියෙන් වූ මේසයටත් අත මිට මොලවා පහරක් එල්ල කරමින්ය.