Dirty mind || hyunin ✓

49

Hyunjin

"Durumuna kötü diyemem ama iyi de değil şu anda, bekleyip göreceğiz."

Elimdeki listeyi ryu'ya verip dağınık saçlarımı düzelttim ve arkamdaki duvara yaslandım güçsüzce, dünden beri o kadar fazla ağlamıştım ki şimdi karşımda ağlayan altı çocuk yine fena yapıyordu beni.

"İyi olmak zorunda, bu salak bizi bırakamaz ki."

Chan elini cama doğru koyup içerideki jeongin'e ithafen konuşurken kafamı omzuna doğru bıraktım ben de, derin bir nefes verip saçlarımı okşamıştı o da.

"Çok kötü olmuşsun."

"Hayatımda hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim hyung.. İyileşmesini dilemekten başka bir şey gelmiyor elimden, kahroluyorum sanki."

"Elinden gelenin de fazlasını yaptığını biliyorum hyunjin, kendini suçlama, bundan sonrası jeongin'e kalıyor."

"Yanına bile giremiyorum yoğunluğumdan, çıldıracak gibiyim dünden beri."

"Dinlenmelisin."

"Hayır, gözüme uyku bile girmesine izin vermeyeceğim, jeongin iyileşene kadar uyku haram bana."

"Başında bekleyince durumu düzelmeyecek, nöbetini bitirdiğinde biraz olsun uyu."

Kafamı tekrar iki yana sallayarak reddettim onu, karşımda felix'in kollarında ağlayan jisung'u gördükçe içim daralıyordu sanki.

"Felix jisung'a hava aldır haydi."

"Tamam, bebeğim hadi gel biraz hava alalım."

Onlar gittiğinde derin bir nefes verdim, gerçekten boğuluyordum dünden beri.

"Teşekkür ederim."

"Dinlenmen gerek hyunjin, ben burada kalırım-"

"Hayır gerek yok, ben buradayım ve gözüm her an üstünde."

"Çok inatçı bir veletsin."

Kafamı omzundan kaldırdıktan sonra yerimde gerindim ve arkamdaki camdan jeongin'e baktım. En azından sandığım gibi durumu dün gece kötü olmamıştı.

"Bir şey olursa bana mutlaka haber ver, saat önemli değil."

"Merak etme veririm, gidin hadi."

Chan ufakça gülümseyip seungmin, minho ve changbin'i kaldırırken seungmin onun kolunu tuttu ve kaşlarını çatarak konuştu hemen.

"Jeongin'i yalnız mı bırakacağız yani?"

"Yalnız bıraktığımız yok seungmin, şu an burada olmamızın bir anlamı yok, yarın yine geliriz."

"Chan-"

"Lütfen, iyi olacak."

Seungmin'in yanağını okşayan chan'a bakarken kaşlarımı kaldırdım, jeongin bahsetmişti aralarındaki münasebetten. Seungmin ikna olduğunda gittiler beraber, bende hastam olmadığından kapıyı açarak jeongin'in yanına girdim sonunda.

Olduğu camın perdesini kapattıktan sonra yanına gelip elini tuttum önce, avuç içini öptüm uzunca, serumunun akışını yavaşlatıp yüzündeki maskeden dolayı saçlarını öpebildim sadece, birkaç gün önceki kokusunu hiç kaybetmemiş hâlâ mis gibi kokuyordu sevdiğim.

Burnumu çekerek kenarda duran tek koltuğu yanıma çekerek jeongin'in yanına oturdum, elini ellerim arasına aldıktan sonra yutkundum derince, ne diyecektim şimdi ona, ilk kez başıma geliyordu böyle bir şey..