Dirty mind || hyunin ✓

67

"Hyunjin gelmeyecek miydi ya?"

"Valla bir işim var dedi, bizi bırakıp geri gitti."

"Hastanede bir şey mi oldu acaba?"

"Bilmiyorum ki.."

Çubuklarımın arasında olan pilavımı ağzıma attıktan sonra yerimden kalkıp salonda masanın üstünde olan telefonumu alarak hyunjin'i aradım, bana haber verebilirdi en azından.

Telefon bir süre boş boş çalarken bir o tarafa bir bu tarafa yürümeye başladım yavaş yavaş, bizimkiler de yemek yemeyi kesmiş bana bakıyorlardı.

"Efendim jeongin?"

Jeongin?

Ufak bir sinir kırıntısı barındıran sesine karşılık kaşlarımı çattım ve konuşmaya başladım, bir yandan da sandalyeye yeniden oturdum.

"İşim var diyip gitmişsin, neredesin?"

"Hastanede bir işim çıktı, geleceğim birkaç saate tamam mı?"

"İyi misin peki?"

"İyiyim, sadece acelem var. Kapatıyorum, afiyet olsun size."

"Hyunjin-"

Acele etmesine karşılık kapatmasını engellemek için ismini söyledim fakat arkadan duyduğum kahkahayla başka bir şey söylemedim.

"Seni var ya bücür-"

Ve telefon suratıma kapanmıştı.

"Neydi bu şimdi?"

"Ne olmuş?"

"Hastanedeyim dedi, sonra bi kadının kahkahasını duydum.."

Chris hemen kaşlarını çatarken emin olmak için ablamı aradım sonrasında, onun hastanede olduğunu biliyordum.

"Ablacım."

"Abla naber?"

"İyi aşkım senden naber?"

"İyi bende, şey diyecektim-"

Telefonu hoparlöre alıp masaya bıraktığımda hepsi birden dikkat kesildiler telefonuma.

"Hyunjin'i aradım da ulaşamadım, orada mı?"

"Hyunjin'in nöbeti akşama ki bebeğim, bir bakayım ama burada olduğunu sanmıyorum."

Dilimi yanağıma bastırıp kafamı eğdim, çoktan bizimkiler de şaşkınca mırıldanmaya başlamıştı.

"Yok burada, evde değil mi o?"

"Yok değil."

"Hmm, bende bir ayayım bekle sen."

"Tamam sağol, kapatıyorum."

"Öptüm!"

Telefonu kapatıp kenara koyarken geriye yaslanıp kollarımı önümde bağladım ve sinirle solumaya başladım.

"Ne boklar karıştırıyor bu?"

"Hop hop, hemen kötü düşünmesenize. Belki sürpriz yapacaktır bir şey için?"

"Öyle olsa iyi olur."

Yarım bıraktığım kahvaltıma büyük bir sinirle devam ederken arkadan gelen kadın kahkahasını düşünüyordum, hastanede değildi ama neredeydi?

O kadın kimdi, bana neden yalan söylemişti en önemlisi. Neler karıştırıyordu bu herif?

----

"Aşkım, ben geldim!"

Sol bacağımı sakince sallarken karşımdaki filmden bakışlarımı çekmedim, hyunjin ayakkabılarını çıkarıp terliklerini giyerek yanıma gelip oturmuş ve uzanıp dudaklarımı öpmüştü hemen.