Dirty mind || hyunin ✓

61

Alarmın o delici sesi sanki kulaklarıma bir çekiç etkisi yaratırken hızlıca yüzümü buruşturdum, sanki bir saatçik uyumuş da kalkmış gibi hissediyordum, feci uykum vardı hâlâ.

Hyunjin için uyanacağımı hatırladığımdaysa bir hızla sıçradım olduğum yerden ve alarmı kapattım hemen, ona güzel bir kahvaltı hazırlayayım istemiştim çünkü bu bir ayda benimle birlikte oldukça yorulmuş bir de üstüne hastanede çalışmıştı.

Ekrandaki beş yazısına bakarken derin bir nefes verdim, bu saatte uyanmak ölüm gibi hissettiriyordu şu an. Ellerimi yüzüme kapatıp birkaç derin nefes verdikten sonra soluma döndüm fakat hyunjin yatakta yoktu.

???

Kapanmak için benimle savaşan gözlerimi zar zor açarak etrafıma bakındım, uyanmış ve gitmiş miydi çoktan yoksa?

Dudağımı büzüp açık balkon kapısına baktım, sonra da perdenin arkasından balkonda oturan bedeni de görmüştüm.

Bu soğukta balkonda mı oturuyordu bir de?

Üstümden yorganı atıp ufak adımlar atarak balkonun kapısının önüne geldim, gözlerindeki siyah gözlükleri, elindeki kahve bardağıyla elindeki kitabı okuyordu. Ben konuşmaya ya da gözümü açmaya bile üşenirken sabahın beşinde kitap okuyordu resmen!

Balkona çıkıp arkasına geldiğimde uzanarak kollarımı boynuna dolayarak ona doğru eğildim ve çenemi sağ omzuna doğru koydum. Şaşkınca mırıldanıp bana dönmüştü hyunjin de, uyandığıma şaşırmış olmalıydı, ah ben de şaşkındım doğrusu..

"Bebeğim, neden uyandın?"

Sağ elini yanağıma dolayıp yanağımı öperken elindeki kahvesini bırakmasını fırsat bilerek önüne gelip kucağına oturdum yan bir şekilde, konuşmadan beline sarılıp kafamı da göğsüne bırakırken o bana güldü ve saçlarımı okşamaya başladı hemen.

"Gözlerini zar zor açıyorsun uyu hadi."

"I-ıh, sana kahvaltı hazırlayacağım."

"Bana kahvaltı hazırlamak için mi uyandın?"

Konuşmadan kafamı göğsüne sürterek onayladım onu, gözündeki gözlüklerini çıkarıp masaya bıraktı ve diğer elini de bedenime sararak saçlarımı öptü uzunca.

"Ben kahvaltı hastanede yapıyorum, uyu sen şimdi."

"Hayır, ben hazırlayacağım.."

Sarhoş gibi zar zor birkaç kelimeyi bir araya getirirken neredeyse uykuya dalmak üzereydim.

"Aşkım, akşam yemeğini sana bırakalım olur mu? Şimdi uyu hadi, çok yorgunsun bir de benim için sabahın köründe kalkıyorsun."

"Sen daha yorgunsun."

"Ben bu tempoya alıştım çoktan, merak etme."

"Hyunjin."

Diğer bacağımı da onun tarafına atarak tamamen kucağına kurulduğumda ellerini belime doğru sarıp boynumu öptü, bu sabah öpücükleri oldukça hoşuma gitmişti.

"Söyle sevgilim."

Dediğine cevap dahi veremedim, onun sıcak kolları sanırım en iyi yatak olmuştu benim için. Hızlıca birkaç dakikalık böldüğüm uykuma devam ettim onun kucağında, en huzurlu yerimde.

----

Bebeğim🤍: HYUNJİN
😭😭😭😭
İletildi 11:39
ALARMIMI MI KAPATTIN
UYANACAKTIM BEN
Ya of
Görüldü 12:49