Dirty mind || hyunin ✓

62

"Tamam, benim kadar olmasa da gayet iyisin yemek yapma işinde."

"Ha ha, senden daha iyiyim."

Hyunjin bana attığı o alaycı bakıştan sonra önündeki yemeğine gömüldü yeniden, birkaç saat boyunca uğraşıp onun yaptığından daha güzel bir yemek çıkarmıştım ortaya.

"Ne yaptın bugün bakalım?"

"Baba sen misin?"

"Babacığınım."

Alttan bana baktığında güldüm sadece, sonra da anlatmaya başladım günümü, pek bir şey yapmamıştım da gerçi.

"Bahçede kitap okudum sonra da çizim yaptım."

"Ne çizdin?"

"Seni çizmeye çalışıyorum, bana öğrettiğin şekilde."

"Ee nasıl gidiyor peki?"

"Gayet iyi, bence?"

Dediğime gülerken kadehindeki şarabını da bir dikişte bitirdi ve tabaklarını tezgaha bırakarak masanın etrafından dolandığı gibi yanıma geldi ve uzunca yanağımı öptü, gülümsedim hemen, beni öpmeden duramaması da fena hoşuma gidiyordu.

"Duş alıp geleceğim tamam mı?"

"Hmhm, yardım lazım olursa belki.."

Gömleğinin tek düğmesini açıp ben de yanağını öptüm onun gibi, sonra da sırıtmıştı ufak ufak.

"Çağırırsın."

"Davet beklemen hata bebeğim."

Dudağımı da hızlı bir şekilde öpüp merdivenlere yönelirken bir yandan da gömleğinin düğmelerini çözüyordu, kafamı sallayarak önüme döndüm ve ben de kalan yemeğime devam ettim.

Masadaki telefonum titrediğinde bakmadan açıp hoparlöre aldım ve konuştum karşıdakini bekletmeden.

"Alo."

"KAZANMIŞIZ OPPA!"

"Yunjin, ne diyorsun?"

"YARIŞMAYI BİZ KAZANDIK, BİRİNCİYİZ!"

"Siktir ne?"

Yunjin çığlığına karşılık önümdeki telefon ekranına bakakalmıştım, kazanmış mıydık harbiden?"

"AAAAAAA YERİMDE DURAMIYORUM, MAİL GELDİ ŞİMDİ SANA GELMEDİ Mİ?"

"BİLMİYORUM BAKMAM GEREK!"

Ben de onun gibi bağırdığımda hemen maillerimi kontrol ettim, cidden kazandığımız için atılan bir tebrik mesajıydı bu.

"Bir de ödülü almaya gitmemiz gerekiyor, tören olacakmış. Biliyordum kazanacağımızı!"

Elimi ağzıma kapatıp maili bir kez daha okudum, çığlık atmamak için zor duruyordum şu an.

"Ben seni sonra arayayım mı, biraz çıldırmam lazım."

"Tabii! Görüşürüz oppa iyi akşamlar."

"Sana da canım."

Telefonu kapatıp masaya bıraktıktan sonra derin bir nefes aldım sakince ve hemen saniyeler sonrasında bir çığlık patlattım asla sakin olmayacak şekilde. O kadar emeğin ve yorgunluğun karşılığını almıştık cidden de.

Masadan kalktım ve birkaç kere yerimde zıpladım, birden kocaman bir enerji yüklenmişti sanki bedenime.

Ben bağırınıp dururken hyunjin de yüzünü buruşturmuş merdivenleri iniyordu yavaş yavaş.