Dirty mind || hyunin ✓

54

"Hasta hasta beni adliyeye sürüklediğinizi kabul etmenizi bekliyorum."

"Yetmiş beşinciye söylüyorsun.."

"Çünkü kabul etmediniz! Kalbim ağrıyor, ya ölürsem?"

"Bayılacaksın şimdi abartmaktan bekle tutayım."

"Boğarım seni."

Hyunjin'in elini biraz daha sıkı tutarak ufak adımlarla salona ilerlemeye devam ettim, bir yandan da önüme bakmak yerine gözlerimi kısmış ona bakıyordum yargılayıcı bakışlarla.

"Ben yanındayken sana hiçbir şey olamaz bebeğim kabullen artık şunu."

"Kader, ya olursa?"

"İzin vermem."

Uzanıp yanağımı öptükten sonra bakışlarımı biraz olsun yumuşattım ve önüme dönerek ilerideki koltuğa oturdum hyunjin'in yardımıyla.

"Hem daha iyi oldu, ne durumda olduğunu görmüş oldular."

"Ağzım yüzüm yara içindeydi, eğer bunlar geçmezse onların yapamadığını yapar öldürürüm onları."

"İyileşecekler, krem yazdım sana zaten yaraların için."

"Ya geçmezse?"

"Bugüne mi özel biraz şapşalsın acaba?"

"Aptal diyorsun bir de!"

Elimdeki yastığı ona fırlatmaya hazırlandığımda güldü ve koltuğun ucuna oturup yüzümü elleri arasına aldı.

"Bakayım iyileşecek mi yüzün?"

Uzanıp yanaklarımı uzun uzun öperken güldüm istemsizce ve mırıldandım onun öpüşlerinin hoşluğuyla.

"Tam geçmedi."

"Hmm."

Bütün yüzümü hatta yaralarımın üstünü bile öptüğünde yüzümün yırtılacağını falan düşünmeye başladım, istemsizce fazlaca sırıtıyordum.

"Şimdi geçti mi?"

"Herkese böyle öpücüklü tedavi yapıyor musun doktor?"

"Özel istek olursa yapıyoruz bir şeyler."

"Ay kalbim."

Kendimi numaradan geriye doğru atıp ayılıp bayılırken hyunjin gülmeye devam etti ve daha sonra ellerimi tuttu.

"Sadece sana özel korkma."

"İçim rahatladı, dudaklarını koparmam gerekebilirdi."

"Koparabilirsin."

Yüzlerimizin yakınlığından kısık sesle konuştuğunda güldüm ve uzanarak dudaklarımızı birleştirdim, öpmeye doyamıyorduk birbirimizi birkaç gündür.

Değerimizi oldukça anlamıştık bu sürede, bazen ağlayıp bazen gülmüştük, sonunda da onun izniyle çıkmıştım hastaneden.

"Eşyaların ne zaman gelecek ya, bu nakliye şirketine zaten güvenmiyordum bak hâlâ gelmediler."

"Ne eşyası?"

"Eşyaların işte canım, eşya olmadan evde nasıl yaşayacaksın?"

"Yine zorla buraya mı taşınıyorum?"

"Evet, biraz değişiklik gerekecek ama sen iyileştiğinde hallederiz, tek karar veremem sonuçta."

"Kafandaki her neyse bana da söylesen mi acaba?"

"Yatak odası seçmemiz gerekiyor, ayrı odaların ikisine de farklı şeyler yaptıracağım."

"Hayırdır evleniyor muyuz?"