Ang unang napansin ni Vice nang pumasok siya ng VIP suite nila ni Karylle ay ang mahinang pagdaing ng dalaga mula sa nakabukas nilang kwarto. Sinipat ang relo, Kunot-noo siyang naglakad papunta sa silid dala ang laptop.
When the bed came to his view, nakita niya si karylle na nakasalampak sa kama, dinadampian ng bulak ang isang braso nito may mahabang kalmot.
Vice: What is that?
Karylle: What the.,.,.,? (gulat itong napatingin sa kanya) Damn, di kaba marunong kumatok?
Vice: The door was opened. (Tinititigan si Karylle)
Vice POV:
Ang cute talaga ni Karylle. Nakapantulog na ito. Nakatali ang buhok niya at suot ang malaki kong t-shirt. Sigurado akong ayaw niyang suotin ang mga ipinalagay kung silk teddy na pantulog sa closet mas gusto niyang suotin ang damit ko. Buti na lang ipinatapon ko na lahat ng damit niya. Ang hindi niya alam, mas na turn-on pa ako sa gesture na yun.
End of Vice POV
Umuposi Vice sa kama, hinila niya sa batok si Karylle at siniil ng halik bago ito makakurap.
Pinutol ni Vice ang halik dinikit ang noo rito.
Vice: I'm home.
Karylle: Hmmm....
(kinuha ni Vice ang gamot at siya na ang nagtuloy sa panggagamot sa sugat ni Karylle)
Vice: Saan mo nakuha 'to?
Karylle: Ah, kanina kasi naglalakad-lakad ako sa lobby. May nakita akong cute na pusa na nakalagay sabasket, nilapitan ko, yun kinalmot ako.
Vice: What! Animals are not allowed inside, bakit may nakapasok? Kaninong pusa iyon? Did you have it checked for anti-rabies?
Karylle: it's okay. May doctor na nag-check sa akin kanina, wala rin rabies yung pusa. Bata yung may ari. Hayaan mo na napadaan lng nman.
(nakasimangot na kinuha ni Vice ang antiseptic at sinimulang idampi ang bulak sa kalmot)
Karylle: Ouch! You're too rough.
Vice: Sorry! This is why I don't like animals. They can get violent and uncontrollable.
karylle: No, it's my fault.
Vice: What? Is this some sort of huprocritical way of taking all the blame? You were hurt, how can it be your fault?
Karylle: Syempre kapapanganak lang nung pusa at nandoon yung mga kuting niya sa loob ng basket, natural na bayolente yung pusa. Normal 'yon, Hormone's yun.
Vice: So, na justify no'n ang pananakit sa iba? Rationalization lng iyan K. See the world as it is, 'wag mong i-sugarcoat ang masasamang bagay.
Karylle: Hello! Pusa ang pinag-uusapan natin. Bakit diyan napunta ang usapan?
Vice: Ang sinasabi ko, hindi mo dapat hanapan ng rason ang isang bagay na mali. You were always like that. Stop doing that, hindi maganda 'yan. See things as they are, stop living in a fairy tale world. the world is cruel, K, not everyone is as pure and good as you.
Karylle: Kahit kailan, hindi ako naging pure at naging good, and I'm not sugarcoating anything. You're right the worl is cruel...pero hindi mo ba naiisip na may rason iyon? there's always a reason; minsan ang tao nagiging malupit dahil may gusto siyang protektahan. they appear vicious and scary when the fact, takot din talaga sila. Kagay nong pusa, she want protect what's important to her. Pinoprotektahan lng niya nag mag anak niya. It's the same with people, sometime's we become cruel to the point of hurting other people just to protect what we hold dear. True, it's unjustifiable, but it only shows that everyone still has emotions.
