Tama ng ang sabi ni Vice, umalis nga siya ng alas cinco. she felt him kiss her temple as he went out of bed. Pagkatos naramdaman niya ulit ang paghaliknito sa kanyang noo. Matapos itong magbihis seconds later, narinig niya ang pagbukas ng pinto ng Suite at paglabas nito. Naghintay siay ng ilang minuto bago bumangonpara siguraduhing nakaalis na ito.
Pagkatapos dali daling pumunta ng banyo si Karylle at naligo. Ang bilin ng binata sa mga guards, pwede siyang maglakad-lakad sa lobby ng building pero hindi siya powedeng iwanan mag-isa. Kahapon, she scouted the whole building to see what she could do about it.
Sinuot niya ang pinakamaikling palda at pinakamasikip na tube top sa wardrobe sa walk-in closet, pagkatpos itinaas niya ang kanyang mahaba at alun-along buhok. nagsuot din siya ng three-inch boots. Tiningnan niya ang repleksyon sa salamin.
Karylle: GOOD!
She wanted to make sure she looked flashy as possible, iyong tipong madaling makita.
Ang sumonod niyang ginawa ay kumuha ng ordinaryong skinny jeans, sandals, white top at shades at isinilid ang mga iyon sa isang maliit na shoulder ba. kinuha niya ang credit card na ibinigay ni Vice sa kanya. Hinagilap niya ang laptop at ine-mail ang laht ng files sa kanyang e-mail address. Hindi niya pwedeng dalhin ang laptop kay iiwan na lng niya. Matapos ma send ang huling attachment, huminga siya ng malalim.
Karylle's POV:
Kaya ko to! Hindi ako pwedeng matalisa ganitong klase ng relasyon. I can't feel sympathetic yowards my kidnapper! Wala akong Stockholm Syndrome! Magiging successful writer ako, hindo ako pwedeng mabuhay sa anino ni Vice. Hindi ko hahayaang maging dekorasyon lnh sa tabi niya. I cied tears ang blood to get where I am now, hindi pwedeng mapunta sa wala ang mga pinaghirapan ko. Hindi ako matutulad kila Mama.
End of Karylle's POV
Nang sa tingin niya ay handa na siya, tumayo siya at kinuha ang bag na may lamang pampalit at lumapit sa pinto. Muli siyang humigit ng hangin pagkatapos ay kinatok ang pinto para pagbuksan ng guard.
Guard: Yes ma'am?
Karylle: I'm bored I wanna go shopping.
Walang pasakalye na lumabas na siya ng suite at sumunod ang 3 guard.
Habang naglalakad sila kinakausap ni Karylle ang sarili.
"I have to pull this off, I have to pull this off." paulit ulit na sinasabi ni Karylle sa kanyang sarili. Kapag pumalpak siya rito at nahuli siay, goodbye freedom na talaga. Hindi na siya pagtitiwalaan ni Vice na lumabas kahit sa living room na lng ng VIP suite.
Walang habas siyang namili ng namili. Hindi na niya tinitignan ang presyo, bast kuha lng ng kuha ng items. Sa likod ng isip, hindi niya mapigilan ang paghalakhak kapag naiisip ang itsura ni Vice kapag nakita nito ang credit card bills. Matapos mag shopping galore nag cash advance siya mula sa credit card. nang makitang pagod at bagot na ang mga bodyguard, pumasok siya sa isang boutique para bumili ng damit. Pinaghintay niya ang mga body guard sa labas habang nagsusukat siya.
Pagkapasok na pagkapasok sa fitting room, mabilis siyang nagpalit ng damit. Inilugay ang buhok, isinuot ang shades at naglagay ng fisherman's cap sa ulo.
Karylle: Please.....Please....Let this work.....Let this work..
Lumabas siya ng fitting room at nakita niyang nag aantay pa rin sa labas ang mga bodyguards. May dumaan na binatilyo sa kanyang harapan, agad niyang hinawakan ang braso nito.
Karylle: Hi! Could you do me a favor? I'm new here, pwede mo ba 'kong samahan sa Starbucks?
(ngayon niya masusubukan ang feminine charms niya. Binigyan niya ito ng pinakamatamis na ngiti. tila na mesmerize ang teenager sa kanya.)
????: Uh, I'm here with my mom...
Karylle: Sandali lang nman, ihatid mo lang ako. i'm sure your mom won't mind.
????: Uh,
Karylle: Please?
????: Okay, let's go.
(Nakahinga ng maluwang ang dalagan at pasimpleng tinignan ang mga badyguards niya. So far, mukhang wala pang nahahalata ang mga ito at pasensyoso pa ring nag aantay sa labas ng boutique.)
????: Galing ka ba sa States?
Karylle: Yes, kadarating ko lng kahapon. My friends wanted to meet here but I got kinda lost.
????: San ka sa States? My dad's in the State too, matagal ka ba do'n? Ilang taon ka na nga pala? i'm already seventeen. By the way, if you want, we can hang out if your friends are not there yet. I can call my mom. Is that your real hair color?
(By now, nakalagpas na sila sa mga bodyguards pero hindi parin niya maiwasan ang bahagyang panginginig.)
????: Bodyguard mo ang mga iyon, ano?
(Natigilan si Karylle sa tanung ng binatilyo)
????: Come gusto mo tulungan kita kumuha ng taxi?
Karylle: H-how did you know?
????: Gut feeling. so, tutulungan ba kitang kumuha ng taxi?
Karylle: Thanks. That would be nice, magiging less suspicious kung may kasama akong kukuha. Tingin ko kasi minamatyagan din ako ng mga guards.
????: Okay halika na.
Karylle: Teka, sandali, baka hanapin ka na ng mom mo.
????: Nah, sandamakmak ang kinuha n'ong damit, malamang bukas pa yun matatapos magsukat.
Karylle: Wait, why are you helping me?
????: Well, volunteer ka sa CHILD HOUSE, di ba? Andoon din ako last summer. May sakit kasi sa puso ang kapatid ko, nakit kiya dun. Nakilala kita agad kanina, it was hard not to, you're very eye-catchy. Nagulat ng ako at hindi ka napansin ng mga badyguards mo. Wala lang, I just wanted to help a nice person.
Karylle: Oh!
????: I'm Ryan, but it's okay if you don't remember me.
Karylle: Thanks. You're a great guy, Ryan. Kung mas matanda ka lng ng kunti, baka niligawan na kita.
Ryan: Then maybe you should wait for me. hahahaha.. Joke lng 'yon, ah. I'm not helping you para magkautang ka sa 'kin.
Karylle: Thanks, you're really nice.
Ryan: Okay, let's go.
ITUTULOY.............
