I'm baaaaaaaaaaaaaccccccccccccckkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk------laaaaaaaaaaaaaaa!!
yesh nemen gen!!
Happy 100K readers to my stowwy.,.. ang saya!! thank you ng marami as in maraming maraming salamat!!!!!!! salamat sa pagmamahal niyo sa story ko., I can't believe it! naka 100k talaga ako?
Thank you, Thank you!!!!!! I love you all!! mwuaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhh!!!
____________________________________________________________________
*Eksaktong kalalabas lang ni Vice ng bahay nito nang makita ito ni Karylle. Dapat ay sanay na siya sa reaksiyon ng damdamin niya tuwing nakikita niya ito ngunit hindi. lalo na nang ngumiti ito, bumilis ang pagtibok ng puso niya at nanlambot ang mga tuhod niya. hewas really certain that she loved this man more than ever.
*Nakangiti pa rin ito kahit nakakunot ang noo nito. Nasa mukha nito ang pagtataka kung bakit siya naroon. Mukhang libro ang hawak nito. bago pa niya mapigilan ang sarili ay sinugod na niya ito ng yakap. She inhaled his scent. She wished she could stay in his arms forever.
*Tinugon nito ang yakap niya. Masuyong hinagod nito ang likod niya. Kusang pumatak ang luha niya. Bumuhos ang mga emosyon para dito. Bahagya siyang humikbi ng maingat itong lumayo sa kanya. Pinisil nito ang baba niya. Pinahid ang luhang naglandas sa mga pisngi niya, pagkatapos ay hinalikan nito ang mga mata niya.
Vice: Hey, bakit ka umiiyak?
*Ngumiti siya.
Karylle: Nakalimutan kong sabihin sa'yo na hindi pa pala tpos ang pagtatapat ko sa'yo.
Vice: Ha? Anong---?
* maagap na inilapat niya ang kanyang hintuturo sa mga labi nito.
Karylle: Mamaya kana magsalita. This time, hayaan mong ako naman ang kumumbinse sa iyo kung gaano kita kamahal. Sapat na ang mga bagay na ginawa mo para mapatunayan na mahal mo ako. Nagalita ako noon dahil pakiramdam ko ay iniwan mo ako; dahil hindi mo ako pinanindigan; dahil di mo ako ipinaglaban. Huli na nong narealize ko na may pagkakamali din ako. I'm sorry for causing you pain, Vice.
*Nangislap ang mga mata nito dahil sa mga namumuong luha sa gilid ng mga mata nito.
