Zagubieni

Czynny udział

Bez słowa otworzyłam drzwi i wpuściłam go do środka. Moim zdaniem wcale nie musiał przychodzić. Nic by się nie stało jakbyśmy się nie spotkali przez jeden dzień.
Weszłam za Stuu do mieszkania. Chłopak od razu skierował się do mojego pokoju i rozsiadł się na łóżku.
-Twojej współlokatorki nie ma?-zapytał.
-Nie. Nie wiem w sumie gdzie ona jest.-wzruszyłam ramionami. Odłożyłam swoje rzeczy na biurko i powoli usiadłam naprzeciw Stuart'a. Chłopak spojrzał w moje oczy.
-Coś cię gryzię.-stwierdził.
Przygryzłam dolną wargę i wzruszyłam w odpowiedzi ramionami. Na chwilę spuściłam wzrok,a kiedy go podniosłam Stuu nachylał się żeby mnie pocałować.
Był to krótki pocałunek,ponieważ szybko się od niego oderwałam.
-Nie powinniśmy.-szepnęłam.
-Już chyba o tym rozmawialiśmy.-odparł chłopak i zmarszczył brwi.
-Jesteśmy przyjaciółmi,a przyjaciele tego nie robią.-powiedziałam patrząc na niego.
-Nie robią czego?-zapytał.
-Nie sypiają ze sobą.-powiedziałam w końcu.
-Trzeba było mówić że tego nie chcesz zanim to się stało.-odparł.
-Tak jakby nie miałam na to wpływu.-rzuciłam.
Zaczynałam być już troszkę zła.
-Jak to nie,bo mi się wydaje że brałaś w tym czynny udział.
-Ale czułam się z tego powodu źle i dobrze o tym wiesz.
-Nie. Nie wiem. Wyobraź sobie że nie umiem czytać w myślach.
-A szkoda. Może byłbył wtedy bardziej rozsądny.
-Wiesz co,chyba jednak nie potrzebnie tutaj przyszedłem.-powiedział Stuu i wstał.
To mnie lekko zdziwiło. Nie chciałam żeby sobie poszedł. Nie chciałam go urazić. Lena,dlaczego ty zawsze wszystko psujesz? Teraz sobie uświadomiłam że kocham go tak jak jeszcze nigdy nikogo.
Podniosłam się z łóżka i ruszyłam za nim. Był już obok drzwi. Zmusiłam go żeby odwrócił się w moją stronę po czym bez zastanowienia mocno go pocałowałam.
___________________________
Chciałam Was serdecznie przeprosić za pomyłkę imion w opowiadaniu. Ta lokatorka Leny nie ma na imię Kaśka tylko Ola. W kolejnych opowiadaniach już jest to poprawione. :-)