My Husband is My Professor (Secret Marriage Series #1)

Kabanata 14 (Warning)

Warning: Slight SPG

Kabanata 14: Heart’s Pov

Napataas ang isang kilay ko nang manati si Davil sa tabi ng pinto matapos akong pagbuksan.

Agad gumapang sa baywang ko ang kamay niya nang maisara ang pinto. Ganito siya ka-clingy! Nasobrahan na. Kapag kaming dalawa lang ang nagkakasama ay tinalo pa niya ang linta.

“Eat lunch with me please?”

“Ano pa bang magagawa ko? Hindi na rin naman kami magkakasabay ni Ali,” sabi ko.

“Yes!” parang batang sabi niya. “Umupo ka muna rito, magpapa-deliver lang ako ng lunch natin.”

Nakaalalay pa siya sa pag-upo ko. Tinalo ko pa ang may sakit. Lumapit siya sa table at may tinawagan doon. Habang abala siya sa pagpapadeliver ay ginala ko ang tingin sa kabuoan ng silid. Ang tahimik naman dito.

“Okay, just leave it outside my office,” huling sinabi ni Davil bago binaba ang telepono.

“That’s it? Gusto mo lang akong makasabay sa pag-lunch kaya mo ako pinarito?” tanong ko.

“Gusto rin kitang tanungin kung bakit iyon ang dinrawing mo? Are you thinking of my c*ck all the time?”

“Tss!” Umiwas ako ng tingin. “Asa ka!”

Mahina siyang natawa. Parang biglang nahigit ang hininga ko nang lumapit ang hininga niya sa pisngi ko. Heto na, magsisimula na naman siya!

“Bakit nahihiya ang misis ko?” nang-aasar niyang sinabi at hinalik halikan ako sa ibaba ng tainga. “Hmm? I’m your husband, hindi mo kailangang mahiya kapag may kailangan ka.”

“Tch, wala akong kailangan!” singhal ko.

“Okay, paniniwalaan ko kung ano ang sasabihin ng baby ko,” aniya.

“Dapat lang!”

Pumulupot ang braso niya sa akin habang pinapatak patakan ng halik ang pisngi at panga ko. Lalo siyang lumapit sa akin. Nagugustuhan ko rin naman ang ginagawa niya.

“Bakit mo nga dinrawing ang alaga ko?” tanong niya na naman. “Hmm?”

“Ang kapal! Hindi iyo ‘yon!” sabi ko.

Tumigil siya sa ginagawa at pinagkatitigan ako. Nagsalubong ang kilay niya.

“Hindi sa’kin ‘yon? Kung gano’n kaninong ari ‘yon?” Tumiim pa ang bagang niya. “Nakakita ka ng ibang alaga?”

“Pfft!” pigil akong napatawa.

Para siyang sira ulo na nagseselos. At hindi ko maintindihan kung bakit mas nagugustuhan ko ito ngayon.

“Tss.”

“Ginawa mo naman akong manyak!” sabi ko.

“I will make you forget that f*cking d*ck! Itong akin lang dapat ang maiisip mo,” aniya.

Bago pa ako makapag-react ay inabot niya ang kamay ko at pinasok sa loob ng black slack niya. Ngayon ay hawak ko ang nag-umigting niyang alaga.

“You can touch it whenever you want. Hindi ko ito ipagdadamot sa’yo. Sisiguraduhin kong itong akin lang ang hahanap hanapin mo,” aniya.

Hindi ko man nakikita ang mukha ko ay paniguradong mukha na akong kamatis ngayon sa labis na pamumula. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko kung bakit hindi ko magawang hugutin ang kamay ko. Gustong gusto ng palad ko ang init nito.

“Move your hand…” pabulong niyang usal na tila may pinipigilan.

Parang wala sa sariling sumunod ang kamay ko. Narinig ko ang mariing paghalinghing ni Davil. Umiigting ang panga niya habang madilim na nakatingin sa akin.

“Nagiging wild na ang misis ko…”

“Sino bang nagturo?”

Napaawang ang labi niya nang bilisan ko ang paggalaw ng kamay ko sa kahabaan niya. Naging parang lasing ang mga mata niya. Hindi nagtagal ay sumabog sa kamay ko ang malapot na lumabas sa kaniya.

Nasa gano’n kaming sitwasyon nang may kumatok sa pinto ng office. Paglingon ko ay siya ring pagbukas ng pinto.

Nahigit ko ang hininga nang dumungaw doon ang isang babaeng professor.

Napisil ko ang pagkalalaki ni Davil sa gulat at pagkataranta sa hindi alam ang gagawin. Ang bwisit na lalaki naman ay umungol pa at pagkatapos ay mahina akong tinawanan.

“A-ah, Miss Salazar…anong ginagawa mo rito?” striktang tanong ni prof Ysabelle, matalim na nakatingin sa akin.

Hindi ako makasalita. Bahagya kong pinisil ang ari ni Davil para humingi ng tulong, pero ang bwisit ay umungol ulit ng mahina sa tainga ko pagkatapos ay tinawanan ako.

“A-ahm–,”

“Excuse me, ma’am? Dito po ba ang office ni Mr. Santillan?” ang bagong dating na lalaki.

“Oo, dito nga! Anong kailangan mo sa boyfriend ko?” sagot ni prof Ysabelle.

“Ah, good afternoon po! Nagpa-deliver po kasi siya ng for couple meals, good for two.”

Hindi na ako nakagalaw sa kinauupuan ko. Parang tila ako biglang sinaksak sa sinabi ni prof Ysabelle.

Si Davil? Boyfriend niya?

Nakaramdam ako ng inis sa babae ngunit nanaig ang sama ng loob ko. Parang gustong kumawala ng luha ko sa sakit, pero pinigilan ko.

Paglingon ko kay Davil ay bahagya nang nakakunot ang noo niya habang pinagmamasdan ako.

“I lost my appetite,” sabi ko at agad tumayo.

Hahakbang na’ko paalis nang maabot niya ang kamay ko. Inis ko siyang binalingan.

“You haven’t eaten yet.”

Hinaklit ko ang kamay ko pabalik. Nabitawan niya iyon.

“Sasabay na lang ako sa kaibigan ko. Kayong dalawa ng girlfriend mo ang magsabay,” mariin kong saad saka na siya tinalikuran.

Girlfriend pala niya, ah. Kaya pala madalas ko silang nakikitang magkasama noon pa.

Pinunasan ko ng kamay ang kumawala kong luha. Ni hindi ko alam kung bakit ang babawi ng emosyon ko ngayon. Hindi ko kayang pigilan.

Sa gitna ng sakit ng nararamdaman ay bigla akong natakam sa bananaque.

To be continued….