My Husband is My Professor (Secret Marriage Series #1)

Kabanata 28 (Warning)

Warning: Rated SPG

Kabanata 28: Heart’s Pov

Napaupo ako sa tabi ng kama dahil sa pag-atras ko. Saglit lang na naghiwalay ang labi namin pero agad ding nagtagpo. Yumuko pa si Davil para maayos akong mahalikan.

Bumaba pa ang maiinit niyang halik sa leeg ko. Wala akong magawa kundi ang mapakapit sa balikat niya.

“Please…” ungol ko.

Nagpatuloy siya sa paghahalik sa akin pababa. Inangat niya ang damit ko dahilan upang tumambad sa kaniya ang dibdib kong walang suot na pang-ilalim.

Napapikit ako sa sarap nang balutin ng mainit niyang bibig ang tuktok niyon. Para siyang bata ngayon na dumedede para makatulog.

Bumaba ang tingin ko sa kaniya nang lubayan iyon. Lasing na lasing akong nakatingin sa kaniya, habang gano’n din siya sa akin.

Lumuhod si Davil sa harap ko. “Davil, you d-don’t have to kneel…I will forgive you without doing that,” saad ko.

Isang pilyong ang gumuhit sa labi niya na ikinaawang ng labi ko.

“Hindi ako lumuhod para patawarin mo…lumuhod ako para sambahin ka,” aniya.

Napasinghap na lang ako nang punitin niya ang manipis kong suot na short. Iyon ang pinangtulog ko, at madalas akong matulog ng walang suot na panty kundi manipis na short lang.

“D-davil…”

Pagkahiya, pagka-ilang, at panginginit ng buong mukha ang naramdaman ko nang ilagay niya ang mga paa ko sa magkabila niyang balikat.

What the…

“Davil–ohh…”

Napapikit ako matapos maramdaman ang paghagod ng dila niya sa pagkababae ko.

Pagkatapos ng muli naming pagroromansa ay pareho kaming nakatulog sa silid na iyon. Tuluyan nga akong hindi nakapasok sa araw na iyon dahil ipinagdiwang namin ang wedding monthsary kuno namin.

Kaya kinaumagahan ay pumasok ako ng maaga para mag-take ng na-missed kong quizzes since excuse ako kahapon.

“Ano kayang feeling na nakaka-bonding si sir Davil?”

“Grabe, hindi lang ang ate niya ang swerte. Ang swerte rin ni Heart.”

Ang iilang usapin na naririnig rinig ko habang papasok ng classroom. Hindi ko na naman sila pinapansin kaya pinalalampas ko na lang din sa kabila kong tainga ang mga sinasabi nila.

“Kumusta ka?” bungad ni Ali nang salubongin ako.

Nginitian ko ang kaibigan. Magaan gaan na ang pakiramdam ko ngayon. Maluwag luwag na rin akong nakakahinga, hindi na katulad nitong dumaang araw.

“Okay lang ako, Ali. Ikaw ba kumusta ka?” tanong ko pabalik.

“Basta okay ka, okay lang din ako.”

Natawa kaming pareho. Umupo ako sa upuang katabi ng kaniya.

“So ano? Kumusta kayo? Malakas ang pakiramdam ko na umaaligid aligid ang ate mo kay sir Davil, kaya ang akala ng lahat ngayon ay siya ang asawa,” pabulong niyang saad.

“Ali, mabuti pa siguro na ‘wag nating pag-uusapan ang tungkol diyan kapag narito tayo sa school. Para makaiwas tayo sa gulo,” saad ko.

“Yup! Sorry, hate na hate ko kasi ang ate mo, alam mo naman. Kaya hindi ako napapakali talaga,” aniya.

Naiintindihan ko siya. “Basta, ‘wag kang mag-alala. Maayos kami. At hindi rin naman ako makapapayag na pati ang nag-iisang tao sa buhay ko ay kuhanin niya pa.”

“Ganiyan nga! Ikaw ang may karapatan! Ipaglaban mo ‘yon. Lumaban ka.”

Malawak akong napangiti.

Talagang lalaban na ako. Hindi ko alam kung saan nanggagaling ang tapang ko ngayon, pero siguro dahil sawa na akong palaging nanahimik lang sa tuwing inaapi. Ngayong kay may pinagkukunan na ako ng lakas–si Davil–ipaglalaban ko ang sarili ko.

“Good luck sa quizzes mo! Hihintayin kita rito sa labas.”

Tapos na ang klase namin, ngayon ay kailangan ko ng i-take ang quizzes ko. Dito sa office ng prof naming nagpa-quiz kahapon.

“Sige. Tatapusin ko rin ito agad,” sabi ko at pumasok na.

Wala akong alam sa topic, ginamit ko na lang ang common sense ko kaya good luck na lang sa scores ko.

Dumaan kami Ali sa public market na nakatayo malapit sa school. Wala naman kaming gaanong binili kundi ang bracelet na napusuan namin. Tig-isa kami roon.

“Ingat sa pag-uwi. Tawagan mo ako kapag may kailangan ka ha,” ani Ali.

Nakangiti kong kinawayan ang kaibigan. “Ikaw rin, tawagan mo ako kapag may kailangan ka ha. Si Kris pala nakita ko kanina sa–,”

“Tse! Hmp! Byebye!” nakabusangot niyang  asik saka na pumasok sa sasakyan niya.

Pumasok na rin ako sa sasakyan ko. Habang nasa byahe pauwi ay gising na gising ako. Himala at sa pagkakataong ito ay hindi ako inaantok. Basta, ang gaan ng pakiramdam ko. Kaya hindi ko maalis alis ang ngiti sa labi.

Halos magmadali ako sa pagbaba ng sasakyan. Hindi ko maintindihan ang sarili ko, gustong gusto ko na agad makita si Davil.

Hindi ko napigilan ang pagngiti ng malawak nang mamataan ko si Davil na naghihintay na sa labas ng mansion. Isang makalaglag puso ang gumuhit na ngiti sa labi niya. Naglakad din siya para salubongin ako.

“Hi.”

“Hi!” Yumakap ako agad sa baywang niya ay sininghot ang amoy niya.

I love smelling his natural scent!

“How’s your school?” Dinampian niya ako ng halik sa ulo.

“Hmm!” gigil kong sinubsob ang mukha sa dibdib niya. Parang gusto kong nakadikit na lang ako sa kaniya para palagi ko siyang naaamoy.

“Let’s get inside? I bought you something. Alam kong magugustuhan mo iyon,” confident niyang sinabi.

Pumasok kami sa loob. Pagkakita ko pa lang sa strawberry cake na nasa ibabaw ng lamesa sa sala ay nagningning na agad agad ang mata ko.

“Strawberry cake?!”

“Yes, alam kong favorite mo ‘yan,” aniya.

“Pa’no mo nalaman?”

“Inalam ko,” aniya.

Napangiti ako at agad nilapitan ang cake. Sininghot ko ang mabangong strawberry na amoy niyon.

“Happy first wedding monthsary, my beautiful wife…” saad ni Davil sa tabi ko, pareho ng naka-lettering sa ibabaw ng cake.

“Happy first weddings monthsary!” Binalingan ko siya at mabilis na dinampian ng halik sa pisngi bago nilantakan ang strawberry sa ibabaw ng cake.

Hmm…parang lasang talong ni Davil.

Napahagikhik ako.

To be continued….