My Husband is My Professor (Secret Marriage Series #1)

Kabanata 18 (Warning)

Kabanata 18: Heart’s Pov

Napakapit ako ng maigi sa braso ni Davil nang bumaba kami sa sasakyan.

Namangha ako sa malaking bahay na bumungad sa amin. Halos kasing laki lang din nito ang bahay ni Davil, pero mas modern tingnan ang bahay ni Davil.

“Madame is waiting for you inside, sir,” sabi ng isang naka-unipormeng pang amerikano na lalaki, matapos kaming pagbuksan ng pinto ni Davil.

“Okay,” matipid lang na sabi ni Davil at nilampasan ang lalaki.

Nakilala ko na ang Lola niya noong araw ng kasal namin, pero hindi ko pa rin maiiwasan na makaramdam ng kaba at pressure ngayon.

“Tell me if you need anything, okay?”

“Okay.”

Sinalubong kami ng lamig at halo-halong tinig nang makapasok kami sa mansion. Malawak ang sala at may malaking chandelier sa gitna ng itaas.

Nagtatawanan ang tatlo sa sala. Napahawak ako sa tela ng suot nang makilala ang dalawa. Si mama at si ate.

“Oh my apo, Davil!” tuwang-tuwan ani ng matanda nang mapansin kaming pumasok. “Sa wakas ay dumating na kayo, mga apo!”

“Are we late?” pabirong tanong ni Davil na tinawanan ng matanda.

“No, no. Medyo natagalan lang kayo sa pagdating,” saad ng matanda na niyayakap nangayon ang apo.

“You know girls naman, Mamita. Baka natagalan lang po dahil kay Heart, to look more better and decent kaya nag-ayo pa,” singit ni ate na lumapit din sa amin.

Nakatanggap ako ng beso mula kay Mama at ate, na bahid ko ang ka-plastikan. Pero ngumiti ako ng malawak.

“Yeah, yeah. Pero kahit hindi naman mag-ayos ng sobra itong asawa ng apo ko ay maganda na,” sabi ng matanda.

Doon lang naging hindi pilit ang pagngiti ko. Nakaramdam din ako ng hiya dahil nagmula pa talaga sa Lola ni Davil ang compliment na iyon. Nakakatunaw ng puso.

Niyakap ko pabalik ang matanda nang yakapin ako at bineso. “Merry Christmas po, L-lola…”

“Merry Christmas din apo!”

Halos hilahin pa ako ng matanda palapit sa kinaroroonan nila kanina. Kaya napahiwalay ako kay Davil, pero nakasunod naman siya sa likuran namin.

Tumabi sa akin si Ate habang papalapit kami sa sofa. Nabahiran tuloy ulit ako ng pekeng ngiti.

“Merry Christmas, Heart. Grabe nakakasakit ka naman, hindi mo man lang kami binati ni Mama. Hmp! Ewan ko ba, parang nilalayo mo na ang loob mo sa amin ni Mama,” sabi ni ate, nakanguso pa at parang may pinararating.

Nagmukha akong masama sa mga sinabi niyang iyon. Hindi agad ako nakapagsalita dahil naiwang nakamaang ang labi ko.

“It’s my fault, hija. Sinalubong ko agad si Heart,” singit ng matanda sa tabi.

Napatango-tango ako. “A-ahm sorry ate. Merry Christmas,” sabi ko na lang.

Wala namang may kasalanan talaga. Ginagawa lang talaga ni ate ang mga magagawa niya para sirain ako sa paningin ng Lola ni Davil. Kabisado ko na ang ugali niyang iyan.

“Where’s Damon, Lola?”

“Ewan ko sa kapatid mong ‘yon kung nasa’n na–,”

“We’re here!” sagot ng bagong boses.

Napatingin kami sa pinto. Pumasok mula roon ang kapatid ni Davil, may kasamang babae na nakahawak sa braso ni Damon.

“Ah, finally! Palagi ka na lang late apo!”