Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"S-Senin ne işin var burada?"
Bacak bacak üstüne atıp Ömerin gelmesini bekliyordum.Nihattan onu bana getirmesini rica etmiştim.Ömeri odadan içeri sokup kapıyı kapatmıştı.Korkudan titreyen göz bebeklerini görünce gülümsemişti.Korkmak ona çok yakışıyordu.
"Sorumun cevabını buldum.Seninle paylaşmak istedim kötü mü yaptım?"
Koltuktan kalkıp üzerine yürüyordum.Attığım her adımda geri kaçıyordu.Daha dün karşımda aslan gibi kükreyen o değilmiş gibi...Madem yediğin boktan utanacaktın ne diye yedin?
"B-Ben yapmadım.Ben paylaşmadım."
"Sen yaptın demedim.Neden heyecan yapıyorsun?"
Sırtı duvarla buluşunca başını öne eğmişti.Arada mesafe bırakmadan yüzüne doğru eğilmiştim.Çenesini kavrayıp gözlerime bakmasını sağladım.Ona acıdığım için şu an kendimden nefret ediyordum.
"Yemin ederim Mert.Yemin ederim ben yapmadım."
"Neden yaptın?"
Dişlerimi sıkarak merak ettiğim soruyu sordum.Aslında tüm yaşananlara sorulacak tek soru buydu.Bunu Murata neden yaptınız?Bir erkeğe aşık olduğu için mi?
"Yapmadım."
"Yaptın.Abinin yüzü gözükmüyor diye kardeşimi tüm okula rezil ettin.Gerçekten tüm bunlar Muratın yazdığı not yüzünden mi?Abin kardeşimin duygularıyla oynamadı Ömer!Abin Muratın duygularını sikip geçti lan!"
Öfkemi ona kusuyordum ve o gözlerini kapatmış ağlıyordu.Şimdi anlıyordum,onlar kardeşimi sahipsiz sanmıştı.O gün beni pavyona niye davet ettiğini tahmin ediyordum artık.Abisinin kardeşime yaptırdığını kendisi için isteyecekti.
"O videoyu paylaşmayacaktın!"
"Yapmadım diyorum.Ben yapmadım!Benim suçum Murata yapılanlara ses çıkarmamaktı!Yemin ederim ben başka bir şey yapmadım."
"Evet,senin tek suçun kardeşim abinin sikini yalarken videoya almaktı.Kanatsız meleksin sen dimi?"
"Özür dilerim."
Sonunda beklediğim özrü duymuştum.Gözlerime bakarak dilemişti özrünü.Beni mi yoksa kendisini mi kandırıyordu?Hangisi bilmiyorum ama ben kanmayacaktım.
"Abime Murat olmadığını söyledim.Muratın intihar ettiğini söyledim.Lütfen bırak gideyim,çok pişmanım."
Hıçkırıklara boğulan beden yere çökünce geri çekilmiştim.O gerçekten pişmandı.Belkide benden korktuğu için ağlıyordu,bilmiyorum.Lakin ona artık hiçbir şey yapamayacağımdan emindim.
"Çok pişmanım.Ama yemin ederim ben ona dokunmadım!Onun canını yakacak hiçbir şey yapmadım!"
"Seni buraya neden getirdiğimi biliyorsun dimi?Abine yeni bir video çekip izlettireceğim.Baş rolde ikimiz varız."
"Anlamıyor musun ben yapmadım!Mert ben paylaşmadım!"
"Kim yaptı lan o zaman?!"
"Kıvanç!"
Kime inanacağımı şaşırmıştım.Yamaç mı Ömer mi?Mantıklı düşününce Yamaç neden yalan söylesin?Ömer belkide kurtulmak için yalan söylüyordur.Omuzlarından tutup onu ayağa kaldırdım.Gözlerine baktığımda kırık cam parçası gibi keskin pişmanlık görmüştüm.Gözler yalan söyler miydi?
"Eğer yalan söylüyorsan seni mahvederim."
"Beni mahvetme diye gerçeği söylüyorum."
Kapıyı açıp gitmesine izin vermiştim.Çünkü ben gerçek suçlunun peşinden gidecektim.Bekle Kıvanç,senin için geliyorum.
Arkadaşlar,yorum yapmanız kitabın sıralamada yükselmesi demek.Bana yardımcı olan herkese çok teşekkür ederim.Yorum yapan kişiler için attım bu sayfayı.Öpüyorummmm
