Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yamaç ölmüş lan duydunuz mu?"
"Zavallı.Yedinci kattan atmış babası."
"Ne bok yedi acaba yine."
"Babası da kendisi gibi delinin tekiymiş."
Sınıfta konuşulanları duyunca gerçek olduğuna inanamamıştım.Yamaç öldü öyle mi?Benim arkadaşım öldü ve benim şimdi haberim oluyordu.Merdivenleri koşarak inmiştim.Kantine,kütüphaneye,okulun bahçesine bakmıştım ama o yoktu.Gerçekten ölmüş olmalıydı...
Bahçede oturan kilolu çocuğa sormuştum.Gerçi onun dışında kimse yoktu...
"Maalesef,başın sağ olsun.Babası atmış yedinci kattan.Duyunca çok üzüldüm,genç yaşta ölmeyi kimse haketmiyor."
Gerçekti...Gözlerimden akan yaşlarla beraber merdivenleri çıkmıştım.Çatıdan atılmıştım en son ama buna rağmen buraya çıkmaktan korkmamıştım.O gün yaptığım gibi gözlüklerimi çıkartıp yere bırakmıştım.Kollarımı açıp rüzgarın tokat gibi suratıma çarpmasına izin verdim.
O beni sevmemiş olabilirdi ancak ben onu çok sevmiştim.
"Özür dilerim..."
"Yine mi atacaksın kendini?"
Duyduğum ses bana hiç yabancı değildi.Ona yüzümü dönmeden derin nefes aldım.Çünkü ben hala ondan korkuyordum.
"K-Kadir?"
"İyileşmişsin.Gözlüksüz tıpkı orospu abine benziyorsun.Hemen tak onu yoksa dağıtacağım suratını."
Yere bıraktığım gözlüğüme baktım.Onu yerden alıp gözüme takarsam ondan korktuğumu anlardı.İlk defa ondan korktuğumu hissetmesin istedim.Bu yüzden gözlüğümü takmadan gözlerinin içine baktım.Parmak uçlarında tuttuğu sigaraya inmişti bakışlarım.
"Korkma lan!Bu kez senin değil abinin bedeninde sönecek tüm sigaralarım."
"Sen uyuşturucu mu kullanıyorsun?Baksana,ayakta rüya görmeye başlamışsın."
Bende kendime şaşırıyordum.İlk kez ona karşı gelmiştim ve Kadir afallayarak bana bakıyordu.
"Düşerken kafanı çarptın herhalde.Şşş,sen bana hala aşık mısın?"
"Ben sana hiç aşık olmadım sadece hoşlandım.Gülünce kısılan gözlerin bir kez olsun bana bakarken kısılsın istedim.Başardım."
Onun yanından geçip gitmek istediğimde bileğimi tutup durdurmuştu beni.Teni tenime değince çığlık atmamak için tutmuştum kendimi.Ama neden titremeden duramıyordum?Abi keşke şimdi burada olsaydın.Kurtarılmaya o kadar çok ihtiyacım var ki.
"Başardım derken?"
"Bana zorbalık yaptığında hep sırıtıyordun.Şi-şimdi kolumu bırak bana dokunmana dayanamıyorum bile!"
Kadiri göğsünden itip koşarak inmiştim merdivenlerden.Olkanın bana yaptığı en büyük darbe Kadirin yeniden okula geri dönmesiydi.Ben onunla her karşılaştığımda geçmişi hatırlamak zorundaydım.Zaten bedenime bakınca unutamıyordum ki.
Gözlüğümü almayı unutmuştum.Uzağı göremiyordum bu yüzden kafamı yere eğmiştim.Çarptığım beden düşmeyim diye kolumu tutmuştu.Kafamı kaldırdığımda Ömerle gözgöze geldim.
"İyi misin?"
"İyiyim."
"Gözlüğün nerede?"
"Çatıda unuttum."
Niye sorduğunu bilmiyordum aslında hiç umursamıyordumda.Sınıfa gidip yerime geçmiştim.Ben tüm gün böyle zorlanırdım ama.Kadir hala çatıdaydı bu yüzden çıkmaya cesaretim yoktu.Camdan dışarı baktığımda yağmur yağmaya başlamıştı.
Gökyüzü senin için ağlıyor Yamaç.Ben ağalayamadım çünkü...
Ömer sınıfa gelip gözlüğümü önüme bırakmıştı.Benim için bu kadarını yapmasını beklemiyordum.Abimle arasını iyi tutmak için yapıyordu herhalde.
"Teşekkür ederim."
"Bir şeye ihtiyacın olursa bana gel.Abimle karşılaştın mı bilmiyorum ama artık eskisi gibi rahatsız etmeyecek seni."
"Biliyorum.Artık hedef ben değil abim."
Aniden kalbime giren ağrı yüzünden acıyla inlemiştim.Ömer elini omuza koyup iyi olup olmadığımı soruyordu.Ağrı o kadar şiddetliydi ki ben dudaklarımı aralayıp konuşamamıştım bile.Kafamla Ömeri onaylayıp derin nefesler almaya başladım.Cebimden telefonumu çıkartıp abimi aramıştım.
Cevap vermesini bekliyordum lakin açmıyordu.
"A-abim açmıyor."
"Evdeydi aslında.Birde ben arayayım."
Belki bana kızgındır diye açmıyordur.Ancak lütfen,yalvarırım Ömerin aramasını aç abi.Endişeli gözlerimiz birbiriyle buluşunca dudaklarımı birbirine bastırdım.
"Açmıyor."
Büyük sona yaklaşıyorduk.Hem de fazlasıyla büyük.
Çok az kaldı... Sizce finalde neler olur?Alayım tahminleri.
